بزرگنمايي:

آریا بانو -
امیر پورکیان، کارگردان سریال پرحاشیه «ممنوعه» که بعد از مدتی توقیف توزیعش از سر گرفته شده می‌گوید مخاطبان قصه این سریال را دوست دارند و با وجود وقفه‌ای که در پخش این مجموعه افتاد آنها دلسرد نشده‌اند.
سریال «ممنوعه» به کارگردانی امیر پورکیان از اوائل شهریور امسال در شبکه نمایش خانگی توزیع شد، مجموعه‌ای که تعداد زیادی از چهره‌های مطرح سینما و تلویزیون را گرد هم جمع کرده و قصه‌ای امروزی و جوان‌پسند را روایت می‌کند. حاشیه اما دست از سر این سریال برنداشت و این سریال بعد از سه قسمت توقیف شد. داستان این مجموعه حساسیت‌هایی را به وجود آورد و در نهایت هم جلوی توزیع ادامه این مجموعه گرفته شد. اما بعد از کش و قوس‌های فراوان قسمت چهارم چند روز پیش وارد شبکه نمایش خانگی شد.
به همین بهانه با امیر پورکیان کارگردان این مجموعه درباره حاشیه‌های این سریال گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
به نظر می‌رسد وقفه‌ای که در توزیع سریال افتاد مخاطبان و علاقه‌مندان به سریال «ممنوعه» را دلسرد کرد، به هر حال کسانی که پیگیر این سریال بودند دوست داشتند به طور منظم قصه مجموعه را دنبال کنند. نظر خودتان در اینباره چیست و فکر می‌کنید این مسئله چقدر برای «ممنوعه» آسیب‌زا بود؟
من دیروز خبری خواندم که سریال «ممنوعه» دوباره در صدر فروش قرار گرفت. البته نکته‌ای که شما گفتید هم وجود دارد، وقتی در پخش یا توزیع کاری وقفه می‌افتد نه در کار ما در هر اثری این مسئله را به وجود می‌آورد و ممکن است این سردی در مخاطب به وجود بیاید. اما خدا رو شکر راجع به «ممنوعه» این اتفاق نیفتاده و این برای من خیلی مهم است.
فکر می‌کنید این مسئله چقدر به خاطر خود قصه کار است و چه بخشی از آن به دلیل دیگر دلایلی که می‌تواند یک مخاطب را پای کار نگه دارد، مثلا چهره‌هایی که در این سریال حضور دارند؟
من فکر می‌کنم به هدفی که در پرداخت داشتم رسیدم و همین مسئله کلید این قضیه است که این رشته میان اثر و مخاطب حفظ شده و ادامه پیدا کرده است.
پرداخت قصه منظورتان است؟
ما در پرداخت و ساخت این کار تمام تلاش‌مان را کردیم که بازیگرانمان کوچکترین فاصله‌ای با حقیقت و واقعیت نداشته باشند. من سعی کردم هم در نوع دیالوگ‌گویی، حرکات، اتفاقات صحنه و میزانس‌ها نزدیک‌ترین اتفاق با واقعیت رخ دهد و همان را به تصویر بکشم و به نظرم ادامه استقبال نیز جواب همین قضیه است. احساس شخصی من این است که مخاطب اینقدر شخصیت‌های سریال را نزدیک دیده که همچنان این رشته را دنبال می‌کند. این بازخوردهایی است که من خودم گرفتم، کامنت‌های زیادی برای من می‌آید و من این نکات را از آنها متوجه می‌شوم. البته قطعا کسانی هم هستند که این فضا را دوست ندارند.
در واقع رئال بودن قصه «ممنوعه» را دلیل رغبت مخاطب به پیگیری و تماشای این سریال می‌دانید؟
من فکر می‌کنم این خط و فضای قصه تاثیر به سزایی در استقبال مخاطب گذاشته، البته همه این‌ها را کنار این موضوع بگذارید که «ممنوعه» بازیگران چهره زیادی دارد و قصه به روز کار هم مخاطبان بیشتری را ترغیب کرد. همه اینها وقتی با هم ترکیب می‌شود در نتیجه اتفاقی که شاهدش هستیم حاصل می‌شود. اما بخش اعظم آن فضاسازی و روحی است که سریال دارد.
حاشیه اساسا شاید در ذات خودش برای شخصی خوشایند نباشد اما گاهی باعث اتفاق‌های مثبت هم می‌شود. درباره «ممنوعه» حاشیه به وجود آمد و این سریال توقیف شد. این اتفاق را به نفع مجموعه می‌دانید یا به ضررش؟
من درباره این سریال فقط این نکته را بگویم که یادمان نرود که «ممنوعه» قبل از توقیف یا متوقف شدنش چه شرایطی داشت. برخی از دوستان دوست دارند جو را به این سمت ببرند که «ممنوعه» حالا که اینقدر مخاطب دارد به خاطر توقیف شدنش است اما به نظرم یک رسانه این رسالت را دارد که واقعیت‌ها را ببینید. یادمان باشد که «ممنوعه» قبل از توقیف چقدر مخاطب داشت. اما با توقیف این سریال آنهایی که از سریال چیزی نمی‌دانستند هم باخبر شدند و حالا دنبالش می‌کنند. ولی در نهایت مخاطب این نوع کارها به اتفاقی مثل توقیف محدود نیست. بیننده «ممنوعه» کافی است یک قسمت از این مجموعه را تماشا کند تا ترغیب شود ادامه کار را دنبال کند، حتی منظورم حالا هم نیست چون موتور اصلی قصه و بخش معمایی کار و به اصطلاح رودستی که مخاطب می‌خورد از قسمت هفتم و هشتم به بعد روشن می‌شود. مخاطب الان اتفاق‌های روی داستان را می‌بیند و اصلا تصورش را هم نمی‌کند که در قسمت‌های آینده چه اتفاق‌هایی در انتظارش است. من آنجا مطمئن هستم که اتفاق‌های بسیار بهتری هم می‌افتد. من فکر می‌کنم تا الان هرچقدر که مخاطب داریم از قسمت هفت و هشت به بعد دوبرابر هم می‌شود. من به عنوان کارگردان این اثر به مخاطب قول می‌دهم که چیزی فراتر از انتظار و تصورش را خواهد دید و آنوقت است که دیگران را مجاب می‌کند که این کار را دنبال کنید.
بعد از توقیف و حالا ادامه پخش کار چقدر مجبور شدید به خط قرمزها بیشتر پایبند باشید و در واقع کار را سانسور کنید؟
به نظر شخص من سریال «ممنوعه» اصلا مشکلی نداشت، ارشاد یکسری ممیزی‌ها برای همه کارها دارد برای «ممنوعه» هم همچنین. این سریال اگر توقیف نمی‌شد هم یکسری ممیزی می‌خورد چون قانون کار است، فیلمساز همیشه سعی می‌کند پایش را از خطوط قرمز فراتر بگذارد ولی در مقابل شورایی هم هست که باید روی این قضیه نظارت داشته باشد. اما دلیل اصلی توقیف این کار به این خاطر بود که چنین سریالی باید تا آخر بازبینی می‌شد بعد توزیع می‌شد. ولی وقتی تا پایانش دیده شد همه از بزرگ و کوچک براین باورند که این سریال اساسا مشکلی نداشت. اصلا مگر من فیلمساز می‌توانم خلاف قواعد کاری کنم؟
پس مخاطب امیدوار باشد «ممنوعه» را در ادامه مثل قسمت‌های قبل ببیند؟
شک نکنید، من به مردم و مخاطبان عزیز که نگران سانسور این کار هستند می‌گویم مطمئن باشید اگر قصه بخواهد رسالتش را از دست بدهد یا محتوای آن تغییری کند خود من اولین نفری هستم که صدای اعتراضم بلند می‌شود. من سعی می‌کنم هر قدر که زنده هستم را با شرافت زندگی کنم. مخاطب هم برایم ارزشمند است.