غزل شماره 245 حافظ: الا ای طوطی گویای اسرار
گوناگون
بزرگنمايي:
آریا بانو - غزل شماره 245 حافظ یکی از غزل‌هایی است که در سال‌های آخر زندگانی شاعر و در سال‌های اول سلطنت شاه منصور سروده شده است. این غزل با مخاطب قرار دادن طوطی که اسرار را بازگو می‌کند، آغاز میشود. حافظ دعا می‌کند که در منقار او همواره شِکَر بوده، سرش سبز و دلخوش باشد؛ دلیل این دعای خیر، نقشی خوش است که او از یار نشان داده است.
سرویس فرهنگ و هنر
الا ای طوطی گویای اسرار
مبادا خالیت شکر ز منقار
سرت سبز و دلت خوش باد جاوید
که خوش نقشی نمودی از خط یار
سخن سربسته گفتی با حریفان
خدا را زین معما پرده بردار
به روی ما زن از ساغر گلابی
که خواب آلوده‌ایم ای بخت بیدار
چه ره بود این که زد در پرده مطرب
که می‌رقصند با هم مست و هشیار
از آن افیون که ساقی در می افکند
حریفان را نه سر ماند نه دستار
سکندر را نمی‌بخشند آبی
به زور و زر میسر نیست این کار
بیا و حال اهل درد بشنو
به لفظ اندک و معنی بسیار
بت چینی عدوی دین و دل‌هاست
خداوندا دل و دینم نگه دار
به مستوران مگو اسرار مستی
حدیث جان مگو با نقش دیوار
به یمن دولت منصور شاهی
علم شد حافظ اندر نظم اشعار
خداوندی به جای بندگان کرد
خداوندا ز آفاتش نگه دار
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
بخت و اقبال فقط یک بار رو به انسان خواهد کرد، پس چرا با دست خودت آن را پس می‌زنی. فکر می‌کنی که همه چیز را می‌توان با زور بازو بدست آورد در صورتی که این‌گونه نیست. جان و روحت را به خدا بسپار تا به یمن خوبیت، خدا به تو مال و سلامتی ارزانی دارد.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 246 - عید است و آخر گل و یاران در انتظار
-
سه شنبه ۶ آذر ۱۳۹۷ - ۱۵:۰۳:۰۲
-
۴۶ بازديد
-
-
آریا بانو
لینک کوتاه:
https://www.aryabanoo.ir/Fa/News/103936/