غزل شماره 324 حافظ: گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم
گوناگون
بزرگنمايي:
آریا بانو - غزل شماره 324 حافظ در زمان اوایل تبعید و ورود شاعر به یزد سروده شده است. حافظ می‌گوید هرچند از زلف یار در کار من گره افتاده است و اسیر زلفش شدم اما هنوز از لطف یار امیدوارم که به وصال او دست پیدا کنم. اگر می‌بینی صورتم قرمز شده از خوشی نیست، بلکه من مانند جام از بس خون دل می‌خورم، این چنین در چهره‌ام نمایانگر می‌شود.
سرویس فرهنگ و هنر
گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم
همچنان چشم گشاد از کرمش می‌دارم
به طرب حمل مکن سرخی رویم که چو جام
خون دل عکس برون میدهد از رخسارم
پرده مطربم از دست برون خواهد برد
آه اگر زان که در این پرده نباشد بارم
پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب
تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم
منم آن شاعر ساحر که به افسون سخن
از نی کلک همه قند و شکر می‌بارم
دیده بخت به افسانه او شد در خواب
کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم
چون تو را در گذر ای یار نمی‌یارم دید
با که گویم که بگوید سخنی با یارم
دوش می‌گفت که حافظ همه روی است و ریا
بجز از خاک درش با که بود بازارم
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
یأس و ناامیدی را در وجودت راه مده. به مقصود و هدفت ایمان داشته باش و با تمام تلاش به سمت آن حرکت کن. اگر در کارهایت یکرنگ و صادق باشی می‌توانی اعتماد به مردم را به سوی خود جلب کنی.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 325 - گر دست دهد خاک کف پای نگارم
-
يکشنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۷ - ۱۸:۲۱:۳۰
-
۱۶۷ بازديد
-
-
آریا بانو
لینک کوتاه:
https://www.aryabanoo.ir/Fa/News/105618/