غزل شماره 345 حافظ: بی تو ای سرو روان با گل و گلشن چه کنم
گوناگون
بزرگنمايي:
آریا بانو - غزل شماره 345 حافظ در قالب عاشقانه و با مضامین عارفانه و با ایهام‌های لطیف در زمان شاه شجاع سروده شده و شاعر با ظرافت تمام از شاه گله می‌کند. حافظ ممدوح را به سرو روان که نماد معشوق بلندقد است، تشبیه می‌کند و می‌گوید وقتی تو نزد من نیستی، رفتن به گلستان و همنشینی با گل، گیسوی سنبل و چهره زیبای سوسن برایم دلنشین نیست.
سرویس فرهنگ و هنر
بی تو ای سرو روان با گل و گلشن چه کنم
زلف سنبل چه کشم عارض سوسن چه کنم
آه کز طعنه بدخواه ندیدم رویت
نیست چون آینه‌ام روی ز آهن چه کنم
برو ای ناصح و بر دردکشان خرده مگیر
کارفرمای قدر می‌کند این من چه کنم
برق غیرت چو چنین می‌جهد از مکمن غیب
تو بفرما که من سوخته خرمن چه کنم
شاه ترکان چو پسندید و به چاهم انداخت
دستگیر ار نشود لطف تهمتن چه کنم
مددی گر به چراغی نکند آتش طور
چاره تیره شب وادی ایمن چه کنم
حافظا خلد برین خانه موروث من است
اندر این منزل ویرانه نشیمن چه کنم
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
ناامید و مأیوس شده‌ای و از بدخواهی دشمنان گله و شکایت داری. روزنه امید درون وجودت را از دست مده و خود را به دست تقدیر بسپار. هرچه خیر است پیش می‌آید. به خدا توکل کن و با دوستان دانا مشورت کن تا راه چاره‌ای پیدا شود.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 346 - من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم
-
پنجشنبه ۱۵ آذر ۱۳۹۷ - ۰۲:۳۵:۰۷
-
۱۹۲ بازديد
-
-
آریا بانو
لینک کوتاه:
https://www.aryabanoo.ir/Fa/News/106128/