غزل شماره 357 حافظ: در خرابات مغان نور خدا میبینم
گوناگون
بزرگنمايي:
آریا بانو - غزل شماره 357 حافظ پاسخی به خواجوی کرمانی است و شاعر با تأکید و صراحت اقرار به دیدن نور خدا در مکانی میکند که از نظر افراد ظاهرالصلاح نجس است و به آنها میگوید به دیدن این عجیب بیایند. در ادامه از رئیس کاروان حجاج میخواهد که فخرفروشی نکند، چراکه آن شخص خانه خدا را میبیند درحالیکه حافظ خودِ خداوند را مشاهده میکند.
سرویس فرهنگ و هنر
در خرابات مغان نور خدا میبینم
این عجب بین که چه نوری ز کجا میبینم
جلوه بر من مفروش ای ملک الحاج که تو
خانه میبینی و من خانه خدا میبینم
خواهم از زلف بتان نافه گشایی کردن
فکر دور است همانا که خطا میبینم
سوز دل اشک روان آه سحر ناله شب
این همه از نظر لطف شما میبینم
هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال
با که گویم که در این پرده چهها میبینم
کس ندیدهست ز مشک ختن و نافه چین
آن چه من هر سحر از باد صبا میبینم
دوستان عیب نظربازی حافظ مکنید
که من او را ز محبان شما میبینم
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
فردی آیندهنگر و عاقبتاندیش هستی. همیشه میگویی باید دید در آینده چه پیش میآید و نتیجه کار چه میشود. کاری را از روی هوس انجام نمیدهی. اگر کاری همراه با درد و رنج باشد ولی بدانی که در آینده برای تو نتیجهای بسیار خوب و عالی در پی دارد از انجام آن ابایی نداری. دوستانت گاهی به خاطر این خصلت تو را مسخره میکنند ولی اعتنا نکن و کار خودت را انجام بده. عاقبت به مراد میرسی.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 358 - غم زمانه که هیچش کران نمیبینم
-
پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۳۹۷ - ۲۰:۲۹:۱۴
-
۲۲۸ بازديد
-
-
آریا بانو
لینک کوتاه:
https://www.aryabanoo.ir/Fa/News/108056/