بزرگنمايي:

آریا بانو -
چند روز پیش در گزارشی با عنوان «سلطان سینما» نوشتیم که در ماه‌های اخیر «نگاه رسانه‌ها متوجه قصه جذاب ‏حضور عجیب صاحب یک آژانس مسافرتی شده که صاحب بخش مهمی از فیلم‌های امسال است».
این شخص به‌نام محمدصادق ‏رنجکشان امسال در فیلم‌های مهم و کنجکاوبرانگیزی چون متری شش‌ونیم سعید روستایی، سرکوب رضا گوران، سرخپوست ‏نیما جاویدی و لتیان ساخته علی تیموری، بی‌حسی موضعی حسین مهکام، تفریق مانی حقیقی، قاتل و وحشی حمید نعمت‌الله و از ‏عشق امیر ثقفی سرمایه‌گذاری کرده و از این طریق خود را به‌عنوان مهمترین نام این روزهای سینمای ایران تثبیت کرده که «اگر ‏فیلم‌‌هایش را از جشنواره بیرون بگذارد، مهمترین رویداد فرهنگی کشور آسیب می‌بیند». گفتنی ا‌ست رنجکشان در نمایش بینوایان نیز سرمایه‌گذاری کرده است.‏
رنجکشان کیست؟
می‌گویند محمدصادق رنجکشان را سیدجمال ساداتیان به دنیای سینما آورده. آنهایی که روزهای بازسازی سینما آستارا را یادشان ‏است، در تصاویری که از مراحل مختلف بازسازی آن سینما رسانه‌ای شد، بی‌تردید متوجه مرد میانسالی شده بودند که در کنار ‏ساداتیان حضور داشت. مردی خوش‌تیپ با سبیل‌های آراسته‌ای که یادآور آدم پولدارهای فیلم‌های ایرانی بود. بله؛ او همان ‏محمدصادق رنجکشان است. مردی که با همکاری در بازسازی سینما آستارا واقع در میدان تجریش فعالیت در حوزه سینما را آغاز ‏کرد. مردی که از بیست‌وچهار- پنج‌سال پیش با تأسیس و ریاست هیأت‌مدیره یکی از مهمترین آژانس‌های مسافرتی و توریستی ‏کشور به‌نام دلتابان در عرصه‌ توریسم هم نام و نشانی به‌دست آورده و سه بار در سال‌های ٩٤، ٩٥ و ٩٦ هم به‌عنوان برگزیده ‏برتر ملی گردشگری انتخاب شده، آن‌هم در دو دولت مختلف با نگاه و نگرش و سیاست‌های به‌شدت متفاوت. ظاهرا رنجکشان ‏مالک هتل‌های پارمیدا و هلیا در کیش نیز است.
سلطان؟!‏
شوخی‌های مجازی حکایت از این دارند که از این به بعد پروژه‌ای برای کوبیدن رنجکشان آغاز خواهد شد؛ به این دلیل کوچک که در ‏این مرزوبوم الصاق عنوان سلطان به نام یک فعال اقتصادی در هر رشته‌ای باشد، او را سیبل می‌کند. بدا به حال او!‏
این‌که در سینمای تا ریشه دولتی ایران شخصی پیدا شده که اگر فیلم‌‌هایش را از جشنواره بیرون بگذارد، نمادین‌ترین و مهمترین ‏رویداد فرهنگی کشور آسیب می‌بیند؛ این روزها بهانه‌ای شده برای آغاز پروژه زیر سوال بردن حجم سرمایه‌گذاری رنجکشان، که ‏حداقل ٨ فیلم از فیلم‌های امسال را وارد چرخه تولید کرده. چنین شده که رسانه‌هایی خاص شروع کرده‌اند به تشکیک در منابع ‏مالی پروژه‌هایی که با سرمایه‌گذاری این فرد جلوی دوربین رفته‌اند. این در حالی ا‌ست که بر عکس سرمایه‌گذاران گل‌درشت سابق ‏سینمای ایران، رنجکشان حداقل در ظاهر با کسب‌وکاری که پیش از ورود به سینما نیز داشته، با دیگرانی که از طریق اتکا به ‏منابع دولتی به ریخت‌وپاش در سینما می‌پرداختند، متفاوت به نظر می‌رسد.
بخش دیگر انتقادها در مورد رنجکشان به شهرت‌طلبی او مربوط می‌شود. این‌که در سال‌های اخیر تقریبا تمام ضیافت‌های ‏دلتابان که فقط کانال تلگرامش ٢١‌هزار فالوور دارد چهره‌های نامدار سینمایی حضور داشته‌اند و در این بین مدام عکس‌های ‏دونفره رنجکشان با چهره‌هایی چون مرحوم ناصر ملک‌مطیعی، محمدرضا شریفی‌نیا، مجید مظفری، امیر جعفری و... منتشر شده، ‏دلیل بروز انتقادهایی شده که سرمایه‌گذاری این شخص را به انگیزه‌های خودنمایانه‌ تقلیل می‌دهند.‏
سرانجام سلطان
این‌که آیا رنجکشان در این حیطه جدید نیز موفق خواهد شد یا نه، نیاز به گذر زمان دارد. اما تاکنون تنها چیزی که روشن ‏شده این است که این سرمایه‌گذار در سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفته. کاربری نوشته: «اگر بدانید او چه پولی ‏وارد سینما کرده، سبب دلیل علاقه سینماگران را متوجه خواهید شد.» کاربران بی‌شماری اما نگاهشان به سرمایه‌گذاری رنجکشان ‏مثبت است: «درحالی‌که جیب فرهنگی دولت خالی است، ظهور یک سرمایه‌گذار که فقط در یک پروژه تئاتری نزدیک به ٣٠٠ ‏فرصت شغلی پدید آورده اتفاق خوبی‌ است.» کاربری نیز با اعتراض به انتقاداتی که از حضور رنجکشان صورت گرفته، نوشته: «‏مدت‌هاست می‌گویید راه علاج سینمای ایران از سرمایه‌گذاری خصوصی می‌گذرد. بابا این‌که دیگه بخش خصوصیه. دیگه از چی ‏می‌نالید؟»
مثلث قدر‌ت‌های سینمای ایران
درباره تاثیرگذاری رنجکشان همین بس که او در شرایطی در سینمای ایران ٨فیلم مهم را سرمایه‌گذاری کرده که دو مرکز ‏مهم سرمایه‌گذاری فرهنگی این سینما- که به نهادهای دولتی و حکومتی نزدیک هستند- از نظر سرمایه‌گذاری تفاوت زیادی با او ‏ندارند. سازمان سینمایی اوج که در سال‌های اخیر پرهزینه‌ترین فیلم‌های سینمای ایران از قبیل بادیگارد، ایستاده در غبار، به‌وقت ‏شام، سوءتفاهم و تنگه ابوقریب را تولید کرده، امسال در فیلم‌های تختی بهرام توکلی، بیست‌وسه نفر به‌کارگردانی مهدی جعفری، ‏زندانی‌های مسعود ده‌نمکی، قسم محسن تنابنده و ماجرای نیمروز٢؛رد خون مهدویان نامش رسانه‌ای شده. بنیاد سینمایی فارابی ‏نیز که به استناد فهرست‌وام‌های منتشرشده‌اش از ٨فیلم چون پالتو شتری، طلا و... که می‌توانند در جشنواره امسال شرکت ‏کنند، در قالب وام حمایت کرده تا لحظه آخر ارسال این گزارش از دادن اطلاعات مربوط به مشارکتش در فیلم‌های امسال ‏خودداری کرد. این‌که یک ماه مانده به جشنواره حبیب ایل‌بیگی آمار مشخصی از مشارکت فارابی نداشته باشد، یا این آمار را جزو ‏اطلاعات طبقه‌بندی‌شده محسوب کند، بامزه است! با این‌حال شنیده‌ها از مشارکت فارابی در حدود بیست فیلم خبر می‌دهند.
روزنامه شهروند/ امین فرج‌پور