آریا بانو - عصر ایران / اسکلت‌ این زنان در مکانی واقع در نزدیکی شهر «سن‌پل تروا شتو» در دره رون فرانسه پیدا شده‌اند و گمان می‌رود بین 3500 تا چهار هزار سال قبل از میلاد در ترتیبی مطابق با آئین انقلاب تابستانی و زمستانی در جوامع کشاورزی اولیه دفن شده باشند.
باستان‌شناسان در فرانسه بقایای دو زن متعلق به عصر ماقبل‌تاریخ را یافته‌اند که گمان می‌رود به شیوه‌ای نظیر گروه‌های مافیایی در ایتالیا شکنجه‌ شده و به قتل رسیده باشند.
به گزارش یورو نیوز؛ محققان تصور می‌کنند این زنان از طریق خفگی با بند و با استفاده از طنابی که مچ پاهای آن‌ها را به گردنشان می‌بست جان خود را از دست داده‌اند. این شیوه قرارگیری بدن، منجر به کمبود اکسیژن و مرگ فرد بر اثر خفگی می‌شود.
گروه‌های مافیایی در ایتالیا گاهی اوقات از این روش شکنجه، که به عنوان «اینکاپرتامنتو» شناخته می‌شود، برای مجازات افرادی که تصور می‌شود خائن هستند استفاده می‌کنند.
بقایای کشف شده از زنان قربانی مراسم آئینی

نویسندگان این مطالعه می‌گویند: «کشتن افراد از طریق خفه کردن به عنوان نوعی خودکشی نمادین تعبیر شده است، زیرا این خود فرد است که باعث خفگی‌ خودش می‌شود.»
باستان‌شناسان همچنین بقایای زن سومی را در موقعیت دفن معمولی در همان نزدیکی پیدا کرده‌اند که گمان می‌رود زنده به گور شده باشد.
اسکلت‌ این زنان در مکانی واقع در نزدیکی شهر «سن‌پل تروا شتو» در دره رون فرانسه پیدا شده‌اند و گمان می‌رود بین 3500 تا چهار هزار سال قبل از میلاد در ترتیبی مطابق با آئین انقلاب تابستانی و زمستانی در جوامع کشاورزی اولیه دفن شده باشند.
باستان‌شناسان با اشاره به وجود شیوه‌های مشابه در تمدن اینکاها در آمریکای جنوبی می‌گویند این قتل‌ها می‌تواند بخشی از اعتقادات آئینی باشد که در آن‌ها قربانی کردن یک انسان می‌تواند برداشت خوب محصول و امنیت غذایی را تضمین کند.
اریک کروزی، انسان‌شناس زیست‌شناختی در دانشگاه پل ساباتیر تولوز و یکی از نویسندگان مقاله، در این باره گفت: «همواره این ایده وجود داشته است که قرار دادن یک فرد در شرایط احتضار و مرگ موجب رشد محصولات خواهد شد.»
همزمان تفاسیر دیگر به این اعتقاد کهن اشاره دارند که در جوامع باستانی «مأموران بردگان، خدمتکاران، بستگان، همسران یا دیگر افراد طبقه پایین را می‌کشتند تا اربابان و افراد مافوق‌ اجتماعی یا خویشاوندان خود را در زندگی پس از مرگ همراهی کنند.»
تصور می‌شود این زنان با استفاده از طناب در وضعیت خفگی قرار گرفته‌اند.

بنابر مشاهدات باستان‌شناسان، «دست و پاهای یکی از زنان به حالت خمیده از پشت بسته شده و قطعه‌ای از سنگ آسیاب را روی جمجمه‌اش قرار داده شده بود». به گفته آنان، سنگ آسیاب در جوامع باستان نماد کشاورزی و برداشت محصول محسوب می‌شده است.
یکی دیگر از زنان در وضعیت «دمر» قرار داشت و زانوهایش خم شده بود، «در حالی که گردنش روی قفسه سینه» زن اول قرار داشت و دو تکه سنگ آسیاب به صورت افقی روی پشتش قرار داده شده بود.
گمان می‌رود که این شیوه شکنجه باعث شده تا زن اول در نتیجه فشار حاصل از وزن زن دوم روی گردنش به حال خفگی بیافتد، در حالی که زن دوم نیز به خاطر وضع قرارگیری بدنش دچار مشکل شده و احتمالاً به خاطر ایست قلبی جان سپرده است.
این مطالعه می‌گوید خفه‌کردن از این طریق ممکن است در طول دوران نوسنگی یا اواخر عصر حجر به یک عمل رایج مرتبط با مراسم و مکان‌های آئینی تبدیل شده باشد.
اسکلت‌های کشف‌شده در دیگر مکان‌های حفاری باستان‌شناسی در سراسر اروپا در یک بازه زمانی دو هزار ساله نشان می‌دهد که 20 مورد احتمالی دیگر از قتل‌های آئینی از طریق مشابه «خودخفگی» در 14 مکان مختلف وجود دارد. در سایر مکان‌ها، بقایای اجساد مردان و کودکان نیز پیدا شده است.
پژوهشگران معتقدند که این آئین‌ها احتمالاً بیش از این رواج داشته است، با این حال در شرایط حاضر اطلاعات کافی در مورد اسکلت‌های سایر مکان‌های باستان‌شناسی برای نتیجه‌گیری دقیق وجود ندارد.
اولین نمونه از این روش کشتن در یک محوطه باستان‌شناسی میان‌سنگی کشف شده است که قدمت آن به حدود 5400 تا 4800 سال قبل از میلاد برمی‌گردد. نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «Science Advances» منتشر شده است.