بزرگنمايي:

آریا بانو - کتاب های رنگ آمیزی شرایطی را فراهم می آورند تا افراد خلاقیت خود را پیدا کنند
بخش جلویی مغز ما مسئول هماهنگی بین هزاران تصمیمی است که، در روز می گیریم.بعنوان پاسخی ناخود آگاه به این روز پرمشغله و خستگی ناشی از تصمیم گیریهای روزانه، گرفتن برخی تصمیمات کوچک و بی اهمیت ممکن است یک حس تازگی از خود کنترلی پس از یک روز طولانی پر از تصمیمات بزرگ و خسته کننده، به شما بدهد و اینگونه مغزتان را استراحت دهید.
تاثیر کتاب های رنگ آمیزی بر اعصاب و روان بزرگسالان
قطعا شما نیز در دوران کودکی خود، کتاب نقاشی هایی که پربودند از تصاویری که آماده رنگی شدن توسط شما بودند را در بین کتاب های خود داشته اید و لذت رنگ کردن آنها را چشیده اید. اما امروزه این نوع کتاب ها برای بزرگ سالان هم، البته با نقش های جذاب تر و کمی جدی تر موجود است. در این مطلب از قول دکتر جردن لوئیس متخصص مغز و اعصاب به بررسی محاسن این کتاب ها برای سلامت روان بزرگسالان می پردازیم.
چند ماه پیش تحقیق کردم. یکی از کتابهای رنگ آمیزی که ممکن است شما هم خریده باشید، یا کسی به شما هدیه داده باشد خریدم. به گفته مجله فورچون (Fortune)کتابهای رنگ آمیزی بزرگسالان یکی از عوامل تاثیر گذار بر میزان افزایش فروش کتابهای چاپی در سال گذشته بوده است. بر اساس نتایج تحقیقات بالای 11000 جستجو در سایت آمازون از هر 15 کتاب پرفروش 5 تای آن کتابهای رنگ آمیزی هستند.
چند شب در هفته منتظرم تا با مداد رنگیهایم که تعدادشان هر روز رو به افزایش است، روی مبل راحتی گلوله شوم، آخرین قسمت سریال مورد علاقه ام را نگاه کنم و همراه با آن روی خطوط منحنی کتاب نقاشی کنم، اما هنوز هم این کار به نظرم عجیب است. همیشه علاقه زیادی به کارهایی که از صفر باید شروع کرد مثل نقاشی، بافتنی، نوشتن، طراحی و آشپزی داشته ام، اما با کتاب رنگ آمیزی ام حقیقتاً چیزی خلق نمی کنم.طراحی هایی از قبل روی کاغذ انجام شده است و من فقط فضاهای سفید رنگ را پر می کنم. ولی هنوز هم به عنوان یک سرگرمی قدیمی ذهنم را آرام می کند. پس راز جذابیت روانشناختی این کار چیست که به شما احساس خلاقیت می دهد، اما حقیقتاً درگیر خلق چیز جدیدی نیستید؟
بخشی از آن به خاطر این است که افرادیکه تا به حال احساس هنری نداشته اند، تلویحاً به زندگی خود رنگ و لعابی می دهند. طی تحقیقی که در سال 2012 به هزینه Adobe انجام شده، تنها 1 نفر از هر 4 نفر اعلام کردند که احساس می کنند از خلاقیتهای بالقوه خود استفاده می کنند. البته در این میان 52 درصد آمریکاییها خود را خلاق می دانستند، یعنی بیش از هر ملیت دیگری .همانطور که دکتر اسکات بری کافمن (Scott Barry Kaufman) روانشناس، دستیار نویسنده کتاب جدید Wired To Create بیان کرده، این کتاب ها شرایطی را فراهم می آورند تا افراد خلاقیت خود را پیدا کنند. یکی از بستگان هنرمند من به نام لین (Leanne) بینش عمیقی در این خصوص دارد. او می گوید در مقایسه با رنگ آمیزی، انجام یک طراحی یا یک نقاشی خوب در پایان کار، رضایت بیشتری برای فرد به همراه دارد. امامی دانم که، این کتابها چقدر آرامش بخش و رضایت بخش هستند. من هم یکی از طرفداران این کتابها هستم، چون این مد محبوب، هنر را به زندگی مردم می آورد.
براستی بسیاری از دوستان و بستگان من که طرفدار این کتابها هستند، خود را جزو هنرمندان محسوب نمی کنند، بعلاوه وقت اضافه قابل ملاحظه ای هم برای خلق آثار هنری در طول روز ندارند. آنها موافقند که، کتابهای رنگ آمیزی روشی آسان برای فرورفتن در تخیلات برای چند دقیقه در روز و یا ساعت هاست، البته اگر زمان شان اجازه بدهد.
چه خود را هنرمند بدانید چه نه تحقیقات به اهمیت وارد کردن کمی خلاقیت در زندگی روزانه توجه دارند.در یک مطالعه ، زورانا ایوچویک (Zorana Ivcevic) محقق دانشگاه یل (YALE) ویژگی های مرتبط با خلاقیت هر روزه را مورد بررسی قرارداد. چگونه در موقعیتهای مختلف هر روزه خود را نشان می دهیم؟از جمله سبک شخصی و برنامه ریزی روشهایی برای مقابله با چالشهای روزمره ما چگونه است؟ افرادی که بیشترین امتیاز را در داشتن سبک زندگی خلاق دارند، وظیفه شناس تر هستند. بعلاوه این افراد بیشتر به دنبال کشف رشد شخصیتی خود هستند. تحقیقات جدید، بیشتر بر این امر که چگونه خلاقیت خصوصاً در زمینه هنرهای بصری می تواند موجب بهبود سلامت جسمی شود، تمرکز کرده است. در یک مطالعه 30 زن با بیماری مزمن ناتوان کننده مورد بررسی قرا ر گرفتند، از میان آنها کسانی که در فعالیتهای هنری به عنوان سرگمی شرکت داشتند، این امرموجب انحراف افکار آنها از درد و افزایش احساس سر زندگی و انگیزش در آنها شد. همچنین طبق این تحقیق درگیر کردن بیماران با فعالیتهای هنری با کاهش استرس و اضطراب بیماران، مدت اقامت آنها در بیمارستان را کوتاهتر می کند.
رنگ آمیزی میان خطوط در مقایسه با کشیدن یک نقاشی کامل روی بوم تصمیم گیری ساده ای است و انتخاب اینکه کدام رنگ با این قسمت متناسب است، مهارت کمتری نیاز دارد. بخش جلویی مغز ما مسئول هماهنگی بین هزاران تصمیمی است که، در روز می گیریم. از اینکه چه جورابی باید بپوشیم گرفته، تا انتخاب شغل و یا تصمیمات منجر به تغییرات بزرگ در زندگی، بعنوان پاسخی ناخود آگاه به این خستگی ناشی از تصمیم گیریهای روزانه، گرفتن برخی تصمیمات کوچک و بی اهمیت ( انتخاب رنگ کله غازی یا قهوه ای مایل به قرمز برای این خط منحنی؟) ممکن است یک حس تازگی از خود کنترلی پس از یک روز طولانی پر از تصمیمات بزرگ و خسته کننده، به شما بدهد.
من آدم پرمشغله ای هستم و چون در حال اتمام دوره دکتری خود در رشته علوم اعصاب در کالج پزشکی پن استیت (Penn State) هستم، قرار است طی چند ماه آینده نیز همین طور باشم . حالا تردید دیگر من درباره این گرایش این است که، وقتی رنگ آمیزی می کنم قطعاً کار تولیدی انجام نمی دهم. ممکن است قبل از گذاشتن کتاب در قفسه چندین ساعت وقت ارزشمند خود را صرف رنگ کردن یک صفحه کنم . و بعد چه کاری قرار است با آن انجام دهم با چسب به یخچال بچسبانم ؟اما این یک فکر درست نیست. نباید همه کارهای ما براساس سوددهی باشد.
مطالعه دیگری که در سال گذشته منتشر شد به دنبال این بود که، چرابرخی افراد بسیار علاقمند به کارهای خلاقانه هستند. آیا این یک تمایل ذاتی یا درونی است؟ یا انگیزه خلق به خاطر خلق است.این می تواند توضیحی بر این مساله باشد که برخی افراد (مثل من ) ساعتها وقت، صرف رنگ آمیزی کتاب می کنند و بعد آن را در قفسه می گذارند، فقط به خاطر لذت خودشان و نه هیچ کس دیگر، این بیشتر شبیه یک بازی است. به عبارت دیگر چیزی که اکثر ما می توانیم بیشتر از آن استفاده کنیم.کوفمن می گوید، زمانیکه بزرگتر می شویم، بخش بازیگوش وجودمان را ازدست می دهیم. به نظر من هرچیزیکه شبیه بازیهای دوران کودکیمان باشد، می تواند ما را به همان چهارچوب منتهی در قالب یک بزرگسال بازگرداند.
همکار من کری به من گفت که، رنگ آمیزی کتاب کودکان با مداد شمعی را به همراه پسرش دوست دارد. این کار باعث احساس جوانی در او می شود و رنگ آمیزی این کتابها را به کتابهایی که برای بزرگسالان طراحی شده، ترجیح می دهد. شاید این کتابها کمی به نظر احمقانه هستند، با این وجود به نظر من ممکن است، هدفی داشته باشند.
منبع: سیمرغ