بزرگنمايي:

آریا بانو -
ششمین روز جشنواره فیلم فجر در حالی سپری شد که نمایش سه فیلم متوسط در این روز با انتقاد و واکنش خبرنگاران و منتقدان در سینمای رسانه‌ها (پردیس ملت) همراه شد.
دوشنبه پانزدهم بهمن، جشنواره فیلم فجر به نیمه راه خود رسید اما فیلم‌هایی که در این روز برای اهالی رسانه و منتقدان به نمایش درآمد، رضایت‌شان را جلب نکرد و کیفیت متوسط آثار، انتقادات گسترده‌ای را به دنبال داشت. اهالی رسانه در میانه گلایه‌های‌شان از یکدیگر می‌پرسیدند اگر از میان حداقل صد فیلم، این آثار برای بخش مسابقه اصلی و نگاه نو انتخاب شده‌اند، پس کیفیت فیلم‌های رزرو جشنواره یا آثاری که به مهم‌ترین فستیوال سینمایی ایران راه نیافته‌اند، در چه سطحی بوده است؟
به گزارش ایسنا، درون‌مایه اصلی سه فیلم به نمایش درآمده از بخش «سودای سیمرغ» و «نگاه نو»، قتل و قصاص بود و نشست‌های مطبوعاتی کم و بیش حاشیه‌داری هم داشتند که باز هم نوع پرسش‌ها و چالش میان محمود گبرلو، مجری نشست‌ها و برخی خبرنگاران مبنی بر محافظه کاری او و نخواندن تمام سوالات، بحث و جدل‌هایی را ایجاد کرد.
یلدای تلویزیونی
فیلم «یلدا» به کارگردانی مسعود بخشی، یکی از فیلم‌های بخش «نگاه نو» جشنواره به شمار می‌رفت که از جمله انتقادات اصلی واردشده به آن، تلویزیونی بودن فیلم بود، به ویژه آن‌که داستان فیلم در یک برنامه تلویزیونی که شباهت زیادی به «ماه عسل» داشت، می‌گذشت. در این فیلم قرار بود یک قاتل بخشیده شود و کارگردان تاکید داشت موضوع فیلم بخشش است نه قصاص، در حالی که همین مساله و پررنگ شدن موضوع قصاص، بحث‌هایی را در نشست خبری ایجاد کرد. این فیلم یک تهیه کننده فرانسوی هم دارد و برای برخی این سوال پیش آمد موضوع قصاص که بر اساس مبانی اسلام در قرآن ذکر شده، چطور برای خارجی‌ها قابل درک بوده که حاضر به تولید مشترک شده‌اند؟!
نکته دیگر فیلم تعدد زوجین یکی از شخصیت‌ها بود که کارگردان درباره هر دو موضوع تابید کرد؛ برای تهیه‌کنندگان فرانسوی چندان این مسائل مفهوم نبود اما خودش از این‌که فیلم با این شرایط موضوعی قابل درک و فهم در ایران است، کافی خواهد بود.
فحش‌کشی در جمشیدیه
فیلم بعدی «جمشیدیه» نام داشت به کارگردانی یلدا جبلی که باز هم در این فیلم، شخصیت اصلی با بازی سارا بهرامی به دلیل ارتکاب به قتل محکوم به قصاص شده. البته به نظر می‌رسد یکی از دغدغه‌های اصلی فیلمساز از ساخت این اثر، رواج یافتن الفاظ رکیک در سطح شهر میان مردم به هنگام عصبانیت یا فحش دادن از سر خشم در مکان‌های عمومی مثل استادیوم‌های ورزشی بوده، ولی پرداختن به این مساله آن‌قدر به شکل اغراق شده رخ می‌دهد که آن را به شعار تبدیل می‌کند و همین امر یکی از موارد انتقاد به فیلم بود، هر چند کارگردان چندان آن را قبول نداشت. همچنین انتخاب کیومرث پوراحمد به عنوان یکی از بازیگران فیلم و نیز بهرام عظیمی در نقش قاضی دادگاه بارها با خنده تماشاگران روبرو شد که آن‌ها را در قالب چنین نقش‌هایی باور نداشتند.
نشست خبری این فیلم هم با پرسش‌هایی همراه شد که کمتر با جواب دقیق همراه بود، جز آنچه سارا بهرامی درباره سیمرغ بلورین گفت: «از الان به کسی که این جایزه را می‌برد، تبریک می‌گویم.»
مردی بدون همسر!
فیلم سوم جشنواره آخرین ساخته علیرضا رئیسیان با نام «مردی بدون سایه» بود که با وجود بازی زوج لیلا حاتمی و علی مصفا، برخی دیالوگ‌ها و روند داستان با خنده‌های بلند تماشاگران‌ که نوعی واکنش انتقادی به فیلم‌هاست، همراه بود. البته رئیسیان از فیلمش دفاع کرد، ولی اهالی رسانه چندان با «مردی بدون سایه» همذات پنداری نکردند؛ سایه ای که نام همسر شخصیت اصلی است و هیچ معنا و مفهوم پیچیده ای پشتش نهفته نیست!
در کنار این سه فیلم، انیمیشن «بنیامین» هم در پردیس ملت نمایش داده شد که باز هم کم‌توجهی اهالی رسانه و منتقدان سبب اعتراض سازندگان شد.
رفت و برگشت پولادین
خبر دیگری که در روز ششم جشنواره منتشر شد، خداحافظی پولاد کیمیایی از سینما به دلیل مهاجرت بود.‌ او در یادداشتی کوتاه نوشت ممکن است خیلی زود به کشور بازگردد اما شاید هم مدتی طولانی این اتفاق نیفتد، هر چند در کمتر از 24 ساعت پشیمان شد و اظهار محبت مردم را دلیل تغییر موضعش دانست. البته به نظر می رسد
بازخوردهای منفی از نمایش فیلم «معکوس» به عنوان اولین تجربه فیلمسازی او در جشنواره فجر هم در تصمیم احساسی‌اش بی‌تاثیر نبوده است.
از میان هنرمندانی که در روز ششم در کاخ جشنواره حضور داشتند، می‌توان به لیلا حاتمی، علی مصفا، پانته‌آ پناهی‌ها، سارا بهرامی،حامد کمیلی، نسیم ادبی، فرشته صدرعرفایی، محمدرضا دلپاک، فردین خلعتبری و بهناز جعفری اشاره کرد. ضمن این‌که رکورد بیشترین حضور هم در اختیار علی مصفا است که تاکنون 4 بار در نشست‌های مختلف فیلم‌ها به عنوان بازیگر یا تهیه‌کننده حضور داشته است.