بزرگنمايي:

آریا بانو -
نمی توانم از پسر 24 ساله ام دل بکنم و دامادش کنم!
٨٢٤
١
خراسان / پسرم 24 سال و یک شغل پاره وقت هم دارد. وضع مالی خودمان هم متوسط است. مانند هر مادر دیگری، آرزویم دیدن پسرم در لباس دامادی است اما نمی توانم از او دل بکنم! تصور این که از پیش مان برود هم برایم سخت است و هر وقت به آن فکر می کنم، بغض گلویم را می گیرد. چه کنم؟
ای کاش توضیحات بیشتری را درباره خودتان بیان کرده بودید. مثلا این که چند فرزند دارید، رابطه تان با همسرتان به چه شکل است و ... . مهم است که بدانید در خانواده هایی که طلاق عاطفی وجود دارد، یعنی زن و شوهر عاطفه ای رد و بدل نمی کنند و زندگی عاطفی شان گسسته است و تنها بر اساس قرارداد ازدواج در کنار یکدیگر زندگی می کنند، زن از قدرت مادری خود بیشترین استفاده را می کند و مثلا تیم عاطفی محکم با فرزندان به خصوص پسرها ایجاد می کند تا پدر منزوی تر شود.
وابستگی مادر به پسر
یکی از آسیب های جدی در رابطه بین مادر و پسر، وابستگی شدید مادر به پسر است. همان طور که پیشتر گفته شد زنی که ارتباط عاطفی راضی کننده با شوهر خود ندارد، یا جدا شده و ... می تواند یک پیوند وابسته با تک پسر، پسر اول یا در مواردی با یکی از پسرهای خود برقرار کند. وقتی مادر، پسر را در چنین رابطه ای نگه دارد، عواقب متعددی برای پسر به بار می آید. اول این که هرگز احساس استقلال و خودمختاری به او دست نمی دهد و دارای هویتی کم رنگ با اعتماد به نفس و نقش اجتماعی ضعیف می شود. در این مواقع چون مادر مسلط و کنترل کننده است و نقش پدر کم رنگ شده، پسر نمی تواند به درستی با پدر همانند سازی کند و خصلت های جنس مذکر مانند ثبات قدم، ابراز وجود، جاه طلبی های متعارف اجتماعی، میل به پیشرفت و ... در او به درستی شکل نمی گیرد و در واقع پسر با مادر و جنسیت زن همانند سازی می کند و خصلت های زنانه در او بارز می شود.
چه باید کرد؟
به هر حال رابطه شما با پسرتان به هر شکلی که در گذشته بوده، قابل درک است که علاقه و احساس مادرانه اثر خود را می گذارد. شما 24 سال او را در کنار خود داشته اید و لحظه لحظه نظاره گر رشد و شکوفایی او بوده اید. فکر نبودن و از جمع خانواده جدا شدنش برای شما درد دارد. اما از طرف دیگر باید واقع بین بود. او قرار نیست تا ابد در خانه پدری اش سکونت داشته باشد. این را بدانید که اگر ازدواج هم بکند، قرار نیست رابطه اش با شما قطع شود. با همسرش به شما سر می زند.
حتما به عنوان یک مادر، خوشبختی و شادی پسرتان در اولویت شما قرار دارد اما باید هم کاملا پذیرش این را داشته باشید که روابطش با شما مانند دوران مجردی اش نخواهد بود. می توانید برای خودتان به عنوان یک زن، سرگرمی های تازه ایجاد کنید مانند کتاب خواندن، رفتن به فرهنگسراها، شرکت در کارهای دسته جمعی مانند خیریه، کلاس ورزش، سرگرمی های سالم و مفید، ارتباط بیشتر با دوستان و اقوام و ... . این طوری با ازدواج فرزندتان آسیب خیلی کمتری خواهید دید.
نویسنده : فریبا البرز | کارشناس ارشد مشاوره خانواده