بزرگنمايي:

آریا بانو -
خواستگارم فرزندی یک ساله دارد
٩٩٨
٠
خراسان / دختری 20 ساله ام. در عقد بودم که طلاق گرفتم. پسری 25 ساله با یک فرزند که حدود یک سال است، طلاق گرفته، حالا اصرار به ازدواج با من دارد. به نظر شما به همین دلایلی که عرض کردم اختلافی بین ما به وجود نمی آید؟ و حتما بگویید چگونه با پدرم این موضوع را مطرح کنم؟ واقعا گیجم و از همه چیز می ترسم. وضعیت زندگی ام خیلی به هم ریخته است.
ازدواج تصمیمی است که به بررسی کافی و همه جانبه نیاز دارد. در گرفتن این تصمیم، اشتیاق و تمایل دوطرف بسیار حائز اهمیت است. در سوال شما مهم ترین نکته این است که هم شما و هم فرد جدیدی که تمایل به ازدواج دارد، پیش از این انتخاب نامناسبی داشته اید.
دلایل شکست ارتباطات قبلی بررسی شود
هر چند این موضوعی نیست که به خودی خود، فردی را بدون صلاحیت برای ازدواج و ناشایست نشان دهد اما دلیلی است که نشان می دهد هر دوی شما برای گرفتن چنین تصمیمی، نیازمند بررسی دقیق تر این موضوع هستید چراکه انتخاب قبلی تان با مشکل مواجه شده است. دلیل این توصیه این است که از تکرار اشتباهات پیشین خود جلوگیری کنید و این موضوع تنها با شناخت دلایل اشتباه گذشته، آگاهی از آن و در نهایت غلبه بر آن ممکن است. به خاطر داشته باشید هر رابطه ای یک تعامل دو جانبه است بنابراین هرگز نمی توان یک نفر را به تنهایی مسئول شکست یک رابطه قلمداد کرد. سعی کنید سهم خود را در به سرانجام نرسیدن رابطه پیشین بررسی کنید، صرف نظر از این که طرف مقابلتان چه میزان در این مسئله سهم داشته است. بنابراین پیش از روشن شدن این دلایل، از تصمیم به ازدواج خودداری کنید. به طور معمول افرادی که در ارتباطات خود ناموفق ظاهر می شوند، از نبود برخی مهارت های ارتباطی یا الگوهای تکرار شونده نامناسب در برقراری ارتباطات خود رنج می برند که با شناسایی این موارد، فرد می تواند ارتباطات شادتر و موفق تری را تجربه کند. همان طور که گفته شد برای برطرف کردن این ضعف ها پیش از هر چیز لازم است از آن ها آگاه شوید. از خواستگار جدید خود نیز بخواهید این دلایل را بررسی کند و به او توضیح دهید به چه دلیل، این موضوع از اهمیت برخوردار است.
نکاتی درباره بچه دار بودن خواستگارتان
مسئله بعدی، حضور فرزند در زندگی خواستگار جدیدتان است. شما در سوال خود اشاره نکرده اید که آیا فرزند ایشان با او زندگی می کند یا با همسر سابقش. این موضوع نیز از آن جهت حائز اهمیت است که در صورتی که فرزند خواستگار فعلی تان پس از ازدواج با شما زندگی کند، لازم است شما از توانایی روبه رو شدن با چالش های تربیت و بزرگ کردن او برخوردار باشید. پرورش و تربیت فرزند، کاری خطیر و لازم است پیش از گرفتن این تصمیم از این موضوع که آیا شما از توانایی انجام آن برای فرزندی که خود به دنیا نیاورده اید، برخوردار هستید یا خیر آگاه باشید. به خاطر داشته باشید در صورت گرفتن چنین تصمیمی شما مسئولیت پرورش و مهرورزی به اورا همچون فرزند خود پذیرفته اید. از خود سوال کنید پس از این که فرزند خود را به دنیا آوردید آیا همچنان قادر خواهید بود با او بدون تبعیض رفتار کنید. در صورتی که تصمیم نهایی شما ازدواج با خواستگار فعلی تان بود، حتما زمانی را برای شکل گیری رابطه با فرزند ایشان در نظر بگیرید تا رفته رفته بتوانید زندگی با آن کودک را در یک خانه به خوبی آغاز کنید. از سوی دیگر دور از ذهن نخواهد بود که خواستگار فعلی تان و همسر سابق ایشان به دلیل حضور فرزند مراوداتی با یکدیگر داشته باشند. لازم است این موضوع را با ایشان مطرح کنید و پیش از ازدواج، از چگونگی این تعاملات آگاه باشید تا در صورت توافق برای ازدواج پس از آغاز زندگی مشترک با مشکلی مواجه نشوید.
شتاب زده عمل نکنید
انتخاب یک فرد برای ادامه زندگی مشترک یکی از مهم ترین تصمیم های زندگی هر شخصی است. برای گرفتن چنین تصمیمی لازم است که شما در شرایط مناسب ذهنی باشید. به احتمال بسیار، شما هم اکنون رابطه پیشین خود را به طور کامل به پایان نرسانده اید. حتی اگر از لحاظ بیرونی این کار را انجام داده باشید چندین ماه طول خواهد کشید تا شرایط ذهنی شما به حالت پیش از شروع این مشکلات بازگردد. در چنین شرایطی تصمیم برای آغاز یک رابطه دیگر، کار عاقلانه ای نیست و ممکن است شما در حالی که همچنان متاثر از رابطه قبلی خود هستید، تصمیمی بگیرید که پس از مدتی آن را صحیح ندانید. بنابراین کمی به خود فرصت دهید و زمانی که خود را در شرایط مناسب تری یافتید، تصمیم بگیرید. در این باره می توانید از یک متخصص، کمک های لازم را دریافت کنید.
گفت و گو با پدر
در سوال خود درباره دلایل نگرانی تان از مطرح کردن مسئله و مشکلات احتمالی ناشی از بیان آن به پدر خود چیزی نگفته اید اما به صورت کلی در صورتی که تصمیم شما، تصمیم متقاعد کننده ای باشد و برای نگرانی های ایشان دلایل موجهی داشته باشید قادر خواهید بود پدرتان را نیز با خود همراه سازید. در این زمینه می توانید پرسش خود را دوباره و این بار به صورت واضح تری مطرح کنید تا به آن پرداخته شود.
نویسنده : تینا امیری | روان شناس بالینی از انستیتو روان پزشکی