بزرگنمايي:

آریا بانو -
ن / گاهی زوجین در مواجهه با یک مسأله، نمی‌توانند منظور و پیام خود را به درستی به یکدیگر منتقل کنند و به عبارتی بین‌شان سوءتفاهم ایجاد می‌شود. بنابراین یکی از طرفین در این بین احساس ناکامی می‌کند و به خیال خودش مورد بی‌توجهی همسرش قرار گرفته است. همین امر باعث به وجود آمدن دلخوری و خشم می‌شود که تصمیم به قطع رابطه کوتاه مدت یا همان قهر می‌گیرد. گاهی این قهر کردن به اهمیت پیام و عمق رابطه‌ای که بین فرد و همسرش است بستگی دارد و ممکن است از چند ساعت تا چند روز هم طول بکشد.
خودخواهی و خودمحوری
این مورد هم، ریشه در ناموفق بودن گفت‌وگوهای زوجین دارد. گاهی یکی از طرفین خودمحورانه صحبت می‌کند یعنی نظرات خود را با تصورات و با توجه به نیازهای خودش مطرح می‌کند و از تصورات و نیازهای طرف مقابل غافل می‌شود. این خودمحوری باعث دلخوری و قطع رابطه طرف مقابل می‌شود؛ زیرا فرد مقابل به این نتیجه می‌رسد هرچقدر گفت‌وگو کند، هیچ ثمری ندارد و به نتیجه‌ای نمی‌رسند.
عدم اعتماد به نفس و انتقاد پذیری
ممکن است شخص، عزت نفس پایینی داشته باشد که در این صورت وقتی در شرایط یا در معرض اختلاف عقیده یا سلیقه با دیگران قرار می‌گیرد، راهی جز قهر کردن برایش باقی نمی‌ماند. اصطلاحاً مردم در مورد این افراد می‌گویند: «نمی‌شه بهش گفت بالای چشمت ابروست». استادی داشتم که می‌گفت قهر کردن مانند ریختن زباله زیر فرش خانه است، چراکه مشکل با قهرکردن حل نمی‌شود چون افراد بعد از مدتی سعی می‌کنند دوباره با هم ارتباط برقرار کنند ولی مشکل به جای خود باقی است.
باج گیری
این دلیل با عنوان «بازیابی عاطفی» مطرح می‌شود. اگر دلیل قبلی ناآگاهانه بروز می‌کند، این دلیل کمی آگاهانه است. یعنی فرد در فرآیند شکل‌گیری شخصیتش از کودکی تا بزرگسالی راهی را برای رسیدن به هدف انتخاب می‌کند که نوعی «باج‌گیری عاطفی» از دیگران است. مثل کودکی که برای رسیدن به خواسته‌هایش بهانه می‌گیرد یا روی نقطه ضعف والدینش انگشت می‌گذارد و از این طریق به هدفش می‌رسد. فردی که در کودکی این کار را می‌کرده و به نتیجه می‌رسیده، ممکن است در بزرگسالی هم این کار را انجام دهد، بر این اساس با همسرش قهر می‌کند تا بدین طریق به دلخواهش برسد.
عوارض قهر
فردی که دائم قهر می‌کند، بیش از همه در معرض پیامدهای منفی این کارش است. وقتی قهر رخ می‌دهد، نشان از این دارد که فشار زیادی روی فرد است و چون هیچ راه حل عقلانی دیگری به ذهن فرد نمی‌رسد دست به چنین کاری می‌زند.
همچنین قهر کردن‌های زیاد و طولانی مدت به مرور زمان موجب دلسردی می‌شود و حتی به عبارتی فرد دیگر حنایش پیش کسی رنگ ندارد. چون بقیه درمی‌یابند این آدم برای به دست آوردن اهداف خودش دائم قهر می‌کند.