بزرگنمايي:

آریا بانو -
آیا جن ها می توانند چیزهای با ارزش انسان، مانند طلا را با خود ببرند؟
٧٢٨
٠
بیتوته / در این زمینه، ابتدا باید گفت که امکان این‌که جنیان بتوانند چیزی را جابه‌جا کنند، در خود قرآن نیز مورد اشاره قرار گرفته است:
«فرد نیرومندى از جنّیان [رو به سوى سلیمان کرد و ]گفت: پیش از آن‌که از جایگاهت برخیزى، من آن‌ تخت را نزد تو می‌آورم و من در این کار، توانا و امینم».[1]
از این آیه می‌توان نتیجه گرفت که همواره این امکان وجود دارد که اشیا توسط آنان جابه‌جا شود، اما با این وجود باید توجه داشت که این‌گونه نیست که خدا به آنها این اجازه را داده باشد که آنان همواره در کار بشر دخالت کرده، زندگی عادی آنان را مختل کرده و به زحمتشان بیندازند.
در همین راستا، ‌در بیشتر مواردی که ارواح و اجنه نسبت به اموری؛ مانند گم‌شدن اشیا مقصر شناخته می‌شوند، در واقع آنان هیچ تقصیری نداشته، بلکه انسان‌ها تنها به دلیل برخی مشکلات جسمی و روحی، به دنبال مقصری از میان آنان می‌گردند.
در همین زمینه، ‌امام صادق(ع) درباره آنچه در مورد آسیب رساندن از ناحیه ارواح مطرح شده بود، می‌فرماید: «بیشتر آن چیزی که در مورد آزار ارواح مطرح می‌شود،‌ به دلیل بیماری‌هایی؛ مانند تلخی مزاج، فشار خون و بالا رفتن بلغم می‌باشد و انسان قبل از آن‌که این بیماری‌ها او را نابود کنند، باید به درمان آنها بپردازد».[2]
بر این اساس، بیشتر مواردی که گم شدن اشیا به اجنه نسبت داده می‌شود، در واقع این‌گونه نبوده و چه بسا منشأ گم شدن آنها بعدها روشن شود. با این وجود، ادعیه‌ای جهت رفع مزاحمت اجنه وجود دارد.[3]
حقایقی درباره جن ها
1. سی و چهار بار نام جنّ، در قرآن کریم آورده شده است
.
2. هفتاد و دومین سوره قرآن به نام این موجود است: «قل اوحی الی انّه استمع نفر من الجنّ…»(سوره جن، آیه1)
3. احادیث و روایات فراوانی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، حضرت علی علیه السلام و امامان در این خصوص وجود دارد.
4. اجنه توسط بسیاری از انسان ها رؤیت شده اند.
5. آیاتی از قرآن کریم وجود جنّ را مبرهن می داند، از جمله: «…جنوده من الجنّ و الإنس و الطّیر: سپاهیان سلیمان از جن و آدمی و پرنده، گرد آمده و به صف می رفتند.»( سوره نمل، آیه 17) و آیه «و جعلوا لله شرکاء الجنّ و خلقه: [مشرکان] برای خداوند از جن شریکانی قرار دادند و حال آنکه جن را خدا آفریده است» (سوره انعام، آیه .100)
6. قرآن کریم خلقت جن را بیان می دارد: «و الجانّ خلقناه من قبل من نّار السّموم: جان(مترادف با جن و پدر جن است همان طور که آدم، پدر انسان) را پیشتر، از آتش زهرآگین آفریدیم»(سوره حجر، آیه 27)
«خلق الانسان من صلصال کالفخّار. و خلق الجانّ من مارج من نّار: خداوند انسات را از گل خشک شده ای چون خاک سفال، آفرید و جنیان را از شعله ای بی دود»(سوره الرحمن، آیات 14 و 15)
7. جنیان می توانند خود را به هر شکل و قیافه ای درآورند. (به استثنای قیافه پیامبران و ائمه معصوم)
8.جنیان، از چشم موجودات دیگر پنهانند.
پی نوشت
[1]. «قالَ عِفْریتٌ مِنَ الْجِنِّ أَنَا آتیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ تَقُومَ مِنْ مَقامِکَ وَ إِنِّی عَلَیْهِ لَقَوِیٌّ أَمینٌ‏»؛ نمل، 39.
[2]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ‏92، ص 150، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
[3]. همان، ج ‏92، ص 150.