بزرگنمايي:
fiogf49gjkf0d
چندي پيش در يکي از ساختمان‌هاي مسکوني بزرگ تهران در حال سوار شدن به آسانسور بودم که کاغذي روي تابلوي اعلانات ساختمان توجهم را به خود جلب کرد! روي اين کاغذ نوشته شده بود «انواع تاتو و پيرسينگ گوش، لب، ناف و … با کمترين هزينه، براي اطلاعات بيشتر با شماره … تماس بگيريد يا به واحد 24 مراجعه کنيد.» وقتي از دوستم که ساکن ساختمان بود در اين مورد سؤال کردم گفت همه اين کارها هنر يکي از خانم‌هاي همسايه است که متخصص و پزشک نيست اما سوراخ کردن بدن را به صورت تجربي ياد گرفته است.
عوارض پيرسينگ
اما چطور مي‌توان پوستي که گاهي به کوچک ترين تغييرات به شدت واکنش نشان مي‌دهد و پس از آسيب ديدن به سختي ترميم مي‌شود را به دست يک «سوراخ کن» تجربي سپرد و خطر عفونت، گوشت اضافه و اسکار را به جان خريد؟
پيرسينگ (Piercing) يا همان سوراخ کردن پوست به منظور وارد کردن اشياي تزئيني و جواهرات است که شايع‌ترين و قديمي‌ترين نوع آن سوراخ کردن نرمه و غضروف گوش است اما امروزه براي قسمت‌هاي ديگر بدن از جمله بيني، زبان، لب، ابرو، ناف، دندان و حتي چشم هم انجام مي‌شود. پيرسينگ نرمه و غضروف گوش معمولا با استفاده از گان‌هاي مخصوص (دستگاه تفنگ مانند) انجام شده و براي قسمت‌هاي ديگر بدن از سوزن استفاده مي‌شود. همچنين در مورد پيرسينگ دندان ابتدا سطح دندان تراش مي‌خورد و بعد جواهر روي آن نصب مي‌شود. در پيرسينگ چشم هم شيء تزئيني از طريق جراحي زير ملتحمه قرار مي‌گيرد که براي درآوردن آن هم بار ديگر به عمل جراحي نياز خواهد بود.
شايد زبان‌تان عفونت کند
يکي از مهم‌ترين عوارض پيرسينگ، عفونت باکتريايي و ويروسي است. در اين رابطه مناطقي مثل لب و زبان بيشتر مستعد عفوني شدن هستند زيرا با باکتري‌هاي بيشتري تماس دارند. اما به هر حال عفونت ممکن است در هر قسمتي از بدن پس از پيرسينگ ايجاد شود به‌خصوص اگر اصول بهداشتي رعايت نشود. براي مثال باقي ماندن خون روي وسايل مي‌تواند فرد را در خطر ابتلا به بيماري‌هايي مثل هپاتيت B، هپاتيت C و HIV قرار دهد. »
چه کساني گوشت اضافه مي‌آورند؟
گرچه پيش از اين ادعا کرديم که پيرسينگ بدن اگر با اصول بهداشتي انجام شود، آسيب زيادي را به همراه نمي آورد؛ اما برخي مشکلات حتي مي‌تواند پس از کمک گرفتن از متخصصان مجرب و با رعايت اصول بهداشتي هم اتفاق بيفتد. يکي از عوارض احتمالي پيرسينگ، ايجاد گوشت اضافه يا کلوئيد است.
اين عارضه در هر قسمتي از بدن مي‌تواند ايجاد شود و در کساني که زمينه ارثي کلوئيد دارند، بيشتر ديده مي‌شود. به عبارتي ممکن است براثر پيرسينگ در ناحيه مورد نظر بافت اسکار رشد کند که نماي ظاهري بدي دارد و براي برطرف کردن آن جلسات درماني زيادي لازم است. همچنين اگر فرد بار ديگر پيرسينگ انجام دهد دوباره دچار گوشت اضافه يا کلوئيد خواهد شد.
علاوه بر اينها، بعضي مناطق بدن بيشتر مستعد آوردن گوشت اضافه هستند ازجمله ناحيه گردن به بالا، ناحيه پشت، سينه، شانه و … اما احتمال ايجاد کلوئيد در نواحي پايين‌تنه کمتر است مگر اينکه فرد استعداد کلوئيد داشته باشد.»
وراخ کردن غضروف خطرناک است
پيرسينگ گوش اگر در غضروف و کمي بالاتر از نرمه گوش ايجاد شود، مي‌تواند باعث عفونت غضروف شود که اگر سريع درآورده و درمان نشود ممکن است حتي باعث عفونت‌هاي جدي، بدشکلي و درد گوش شود.
سوراخ کردن بيني هم کار صحيحي نيست و مي‌تواند مشکل‌ساز شود. حتي انجام عمل‌هاي جراحي با وجود اين سوراخ‌ها با اشکال روبه‌رو مي‌شود. درواقع هرگونه مداخله و وارد کردن جسم خارجي در بدن کاري غيرمنطقي است. بافت زيرين پوست نبايد با محيط بيرون در ارتباط باشد. با انجام پيرسينگ ميکروب‌ها مي‌توانند از طريق سوراخ ايجاد شده به راحتي وارد بدن شوند. پيرسينگ معمولا توسط پزشکان متعهد انجام نمي‌شود زيرا از نظر آنها چنين کاري صحيح نيست.»
سوراخ‌هايي که روي نرمه گوش ايجاد مي‌شوند معمولا خيلي مشکل‌زا نيستند اما سوراخ‌هاي متعدد روي غضروف گوش مي‌توانند به غضروف آسيب برسانند. علاوه براين، کشيده شدن اين جواهرات گاهي اوقات باعث پارگي گوش مي‌شود که در اين صورت محل پارگي بايد ترميم شده و حتي بخيه زده شود.»
مراقب باشيد!
سوراخ‌هايي که روي نرمه گوش ايجاد مي‌شوند معمولا خيلي مشکل‌زا نيستند اما سوراخ‌هاي متعدد روي غضروف گوش مي‌توانند به غضروف آسيب برسانند. پس اگر تمايل به دو سوراخه کردن گوش تان داريد،لااقل ناحيه بالايي گوش را دستکاري نکنيد.
فراموش نکنيد!
افرادي که مستعد حساسيت هستند بهتر است از فلزات حاوي نيکل يا بدليجات استفاده نکنند. در صورت وقوع حساسيت بايد آويز از پوست جدا شده و براي دريافت درمان مناسب به متخصص پوست مراجعه شود.
از آويز نيکل استفاده نکنيد!
يکي ديگر از عوارض احتمالي پيرسينگ را حساسيت يا آلرژي نسبت به آويزهاي تزئيني مي‌داند و معتقد است:« اين حساسيت معمولا در مورد فلز نيکل اتفاق مي‌افتد و احتمال آلرژي به طلا خيلي کمتر است. از علائم آن هم مي‌توان به قرمزي، پوسته‌ريزي و خارش در محل اشاره کرد. البته در موارد شديدتر ممکن است مناطق ديگر بدن هم دچار علائم حساسيت شوند بنابراين افرادي که مستعد حساسيت هستند بهتر است از فلزات حاوي نيکل يا بدليجات استفاده نکنند. در صورت وقوع حساسيت بايد آويز از پوست جدا شده و براي دريافت درمان مناسب به متخصص پوست مراجعه شود.»
دهانشويه قرقره کنيد
در مورد مراقبت‌هاي بعد از سوراخ کردن پوست:«بعد از انجام پيرسينگ معمولا حدود شش هفته طول مي‌کشد تا محل آن ترميم شود. البته اين زمان براي بعضي افراد مي‌تواند طولاني‌تر باشد. به هر حال در اين دوره بايد نکات بهداشتي خاصي را رعايت کرد براي مثال درمورد پيرسينگ لب و زبان بايد بعد از هر بار غذا خوردن و قبل از رفتن به تختخواب از دهانشويه‌هاي آنتي‌باکتريال استفاده کرد طوري که دهانشويه چند دقيقه در دهان باقي بماند. همچنين بايد مرتب مسواک زده شود. پيرسينگ‌هاي روي پوست هم بهتر است روزانه با صابون‌هاي آنتي باکتريال شست‌وشو داده شوند.
با الکل ضدعفوني نکنيد
نبايد پس از سوراخ کردن پوست از الکل، بتادين و موادي مانند آنها روي محل مورد نظر استفاده کنيد چراکه باعث خشک شدن و آسيب رساندن به پوست مي‌شوند. عفونت ناحيه سوراخ شده، از مشکلات ديگري است که افراد را نگران مي‌کند. دکتر شيده يزدانيان مي‌گويد:« بعد از گذشت چند ماه معمولا ديگر سوراخ باز مي‌ماند و احتمال بسته شدن آن کم است. بايد توجه داشته باشيد که يک مقدار قرمزي، التهاب و حتي ترشحات زرد و سفيد و خونريزي مختصر در ناحيه طي روزهاي اول طبيعي است و به مرور برطرف مي‌شود اما اگر اين علائم شديد باشند حتما بايد به پزشک مراجعه کرد.»
با حوله خشک نکنيد
«بعد از انجام پيرسينگ تا پايان زمان ترميم، آن را دستکاري نکنيد و آويز را تغيير ندهيد.» ، در سه تا چهار ماه اول بيشتر از دو بار در روز ناحيه را شست‌وشو ندهيد و براي خشک کردن محل پيرسينگ از حوله کاغذي استفاده کنيد زيرا حوله‌هاي پارچه‌اي معمولا آلوده به باکتري هستند. در چند ماه اول سعي کنيد روي پيرسينگ خود نخوابيد و از لباس‌هاي تنگ در آن محل استفاده نکنيد. همچنين هفته‌اي يک بار ملحفه‌هاي تختخواب‌تان را عوض کنيد. علاوه براينها تا کامل شدن دوره ترميم از رفتن به استخر، وان آب، جکوزي، دريا و … خودداري کنيد.
اگر با تجربه باشد اشکالي ندارد!
در کشورهاي پيشرفته براي انجام پيرسينگ مراکزي وجود دارند که حتما بايد گواهي يا مجوز اين کار را داشته باشند اما در کشورهايي مثل ايران جواز کاري براي پيرسينگ وجود ندارد و خيلي اوقات اين عمل در آرايشگاه‌ها توسط افراد غيرمتخصص انجام مي‌شود. به هر حال فردي که مي‌خواهد پيرسينگ انجام دهد بايد حتما تجربه اين کار را داشته باشد و اصول بهداشتي را رعايت کند ازجمله اينکه براي هر فرد از وسايل يکبار مصرف استفاده کند و دستگاه‌هاي غير يکبار مصرف را حتما ضدعفوني و استريل کند تا بيماري‌ها از فردي به فرد ديگر منتقل نشوند. همچنين بايد قبل از انجام اين کار دستان خود را به خوبي شست‌وشو دهد و از دستکش يکبار مصرف استفاده کند.»
قابل توجه خانم‌هاي باردار!
ناف منطقه‌اي است که به‌ندرت تميز مي‌شود و حفره مانند است بنابراين احتمال وقوع عفونت با سوراخ کردن آن افزايش پيدا مي‌کند. « اين پيرسينگ در زمان جراحي و سزارين مي‌تواند منبعي براي عفونت باشد. به همين دليل به خانم‌ها توصيه مي‌شود در زمان بارداري پيرسينگ ناف را خارج کنند.» پيرسينگ ناف بهتر است در زمان بارداري خارج شود زيرا در اين دوران پوست کشيده مي‌شود و احتمال پارگي و آسيب پوستي وجود دارد.