بزرگنمايي:

بانو نيوز - ترس از مدرسه يکي از اختلال‌هاي رواني شايع در دوران مدرسه است که در کودکان دبستاني بيشتر ديده مي‌شود.
بسياري از کودکان هنگام جدا شدن از والدين ناراحت مي‌شوند به‌خصوص در خانواده‌هايي که حمايت افراطي از کودک انجام مي‌شود.
ترس از مدرسه ، بيشتر در دانش آموزان مقطع دبستان که ترس از جدايي از والدين در آن ها وجود دارد، مشاهده مي شود ولي اگر اين ترس در مقاطع بالاتر در دانش آموزي ديده شود، بيشتر به طرز برخورد کادر مدرسه و معلمان برمي گردد.
ترس در دانش آموزاني که به مدرسه جديد مي روند نيز مشاهده شده که ترس اين گروه ريشه در جدايي از والدين يا نداشتن دوست يا ناآشنايي با محيط مدرسه و معلمان دارد. همچنين گاهي تغييرات ناگهاني در شرايط زندگي از قبيل جدايي والدين از يکديگر، فوت ناگهاني يکي از نزديکان، تعويض منزل و… نيز مي تواند سبب بروز اين گونه ترس ها شود که اغلب موقتي است و با رفتار درست و صحيح والدين و کادر مدرسه، بر طرف مي شود.
همچنين توقع و انتظارات بيش از حد والدين از فرزندانشان به ويژه در سنين دبيرستان نيز از علل بروز اضطراب و ترس در فرزندان به هنگام حضور در مدرسه است. در مجموع، والدين بايد با ريشه يابي علل ترس فرزند خود و شناخت دقيق آن، به او کمک کنند تا بر اين ترس غلبه کند.
علل ترس از مدرسه
ترس از مدرسه ، تقريباً هميشه به يکي از 2 علت زير برمي‌گردد؛ ترس مربوط به مدرسه، يا ترس مربوط به خانه. ممکن است خانواده کودک را از چيزهاي موهوم ترسانده باشند.تغيير و مواجهه با اشخاص تازه و مخصوصاً در مورد کودکان کم‌رو که دچار عدم احساس امنيت دروني و عدم اعتمادبه‌نفس هستند نيز مي‌تواند موجب فوبياي مدرسه شود. گاهي آنچه ترس از مدرسه ، به نظر مي‌آيد در واقع ترس از ترک منزل است.

 گاهي وقوع حوادثي ناگوار در خانواده موجب مي‌شود کودک تصور کند اگر به مدرسه، برود و دور از محيط خانواده باشد اتفاق ناگواري پيش خواهد آمد. رايج‌ترين تصوري که درباره ترس از مدرسه ، وجود دارد اين مشکل را ناشي از «اضطراب جدايي» مي‌داند.
 تصور اصلي بر اين است که مادر و کودک به گونه‌اي شديد به يکديگر وابسته‌اند، وابستگي شديد کودک برايش اين ترس را به وجود مي‌آورد که امکان دارد براي خود يا مادرش اتفاقي روي دهد. ماندن کودک در خانه نيازها و اضطراب‌هاي کودک را ارضا مي‌کند. هر چند اين نگرش در بين نظريه‌پردازان بسيار رايج است اما عاقلانه نيست که در تمام موارد اين اختلال را ناشي از چنين علتي بدانيم.
ديدگاه تحليل رواني، کودک مبتلا به ترس از مدرسه را کودکي مي‌داند که نسبت به والدينش تمايلات پرخاشگرانه دارد و از اينکه تمايلاتش را در ترس از ترک و جدا شدن از پدر و مادر ابراز کند عاجز است، از اين‌رو به گذشته باز مي‌گردد و به يک نيازمندي قبلي توسل مي‌جويد و خشم خود را از دنياي خارج و به ويژه از مدرسه، ظاهر مي‌کند.
ترس از مدرسه ، اغلب حاصل خصومت و کينه‌توزي متقابل و سرکوب شده بين دختر و مادر است که در ارتباط دختر با مدرسه متبلور مي‌شود.
 برخي از متخصصان نيز بر ترس واقعي از مدرسه، تأکيد ورزيده‌‌اند و تجربه‌هاي تکان‌دهنده در محيط مدرسه را باعث شرطي شدن ترس کودکان مي‌دانند. در ديدگاه رفتاري، تأثيري که توجه در تقويت اضطراب جدايي دارد در ماندگاري ترس شرطي نيز مؤثر است.
کارهايي که به کاهش ترس دانش آموزان کمک مي کنند:
با فرزند خود درباره اتفاقاتي که در مدرسه مي افتد، صحبت کنيد
خوشبختانه بيشتر دانش آموزان به ويژه دانش آموزان زير 12سال دوست دارند که درباره مدرسه و کارهايي که انجام داده اند با والدين خود صحبت کنند البته گاهي کم تحملي و بي طاقتي والدين، سبب مي شود که آن ها از حرف زدن پشيمان شوند و اين کار را انجام ندهند.
هنگام بروز ترس هاي کوچک و موقتي، برخورد شديد نداشته باشيد
گاهي پيش مي آيد که دانش آموزي به طور مقطعي، يک يا 2روز براي رفتن به مدرسه، اشتياقي نشان نمي دهد. در اين حالت به تشويق و تنبيه هاي شديد متوسل نشويد زيرا دانش آموز با تشويق زياد بدعادت مي شود و فکر مي کند کار مهمي براي والدينش انجام مي دهد و با تنبيه نيز از مدرسه گريزان تر مي شود. هنگام بروز اين مشکل اگر مطمئن هستيد که پيش زمينه خاصي از مواردي که درمقدمه گفته شد وجود ندارد، بر اين امر تأکيد داشته باشيد که رفتن به مدرسه، ضروري است و شما به هيچ عنوان پذيراي نرفتن او به مدرسه، بدون دليل محکم و منطقي نيستيد.
شايد دوست داشته باشيد
نکاتي مهم درباره لاغري و چاقي کودکان
ويژگي هاي يک کالسکه خوب و انواع آن
برايش يادداشت بگذاريد
يادداشت هاي کوچک و پر مهري براي او بنويسيد و در کيفش بگذاريد تا با ديدن آن ها در مدرسه، بداند که به طور موقت از شما جدا شده است و خيلي زود به منزل برمي گردد. اين يادداشت ها در افزايش اعتماد به نفس و برطرف شدن ترس از مدرسه ي دانش آموز نيز بسيار موثر است.
با معلم او مشورت کنيد
اگر فکر مي کنيد که کودکتان ضعف خاصي در درس، رفتار، ظاهر و… دارد با معلم او صحبت کنيد تا در کلاس توجه بيشتري به او و روابطش با ديگران داشته باشد. گاهي دانش آموزان ديگر با مسخره کردن، او را از مدرسه رفتن گريزان مي کنند.

دوستان فرزندتان را به منزل دعوت کنيد
معمولا بچه ها هنگامي که در ساعتي غير از مدرسه، يکديگر را مي بينند، بسيار خوشحال هستند و همين امر به آن ها کمک مي کند که در مدرسه نيز روابط بهتري با هم داشته باشند و براي حضور در مدرسه نيز اشتياق بيشتري نشان دهند.
دليل و اهميت مدرسه رفتن را به او بگوييد
دليل و اهميت واقعي مدرسه رفتن را به او بگوييد؛ با اين حال توجه داشته باشيد که نبايد با او در مورد مشکلات مدرسه نرفتن يا به دست نياوردن شغل مناسب در صورت مدرسه نرفتن صحبت کنيد. چرا که با اين کار تنها اضطراب او را افزايش خواهيد داد.
به او توانايي مراقبت از خود در مدرسه را بياموزيد
مانند اين که چگونه مي تواند در مدرسه، به تنهايي از عهده کارهاي شخصي اش برآيد. بايد بررسي کنيد دانش آموز در مدرسه، مشکلي نداشته باشد و مورد تمسخر يا آزار ديگر دانش آموزان قرار نمي گيرد. آسان و مفيد جلوه دادن مقررات مدرسه و وجود معلمي که ارتباط خوبي با دانش آموز برقرار کند، به کاهش ترس او از مدرسه، کمک مي کند.
از مسئولان مدرسه بخواهيد به فرزندتان مسئوليت دهند
داشتن مهارت ارتباطي مناسب و دوست يابي باعث کسب تجربه هاي مثبت مي شود. با دادن مسئوليت اجتماعي به دانش آموز کمک کنيد بتواند بهتر ارتباط برقرار کند و نيازهايش را بيان کند. داشتن مسئوليتي در کلاس درس حضور او را در مدرسه هدفمند خواهد کرد.
از مدرسه براي ترساندن و تنبيه استفاده نکنيد
مثلا نگوييد: اگر غذايت را نخوري، به معلمت مي گويم.دانش آموز را براي مدرسه رفتن تشويق کنيد و اگر در خانه ماند، اجازه بازي و تماشاي تلويزيون را در ساعت هايي که بايد در مدرسه باشد، به وي ندهيد.
خودتان را اصلاح کنيد
معمولاً مادران بچه هايي که ترس از مدرسه دارند شخصيتي افراطي، مضطرب، بيش از اندازه حمايت کننده، مردد، غيرمنطقي، حساس و عاطفي دارند که اضطراب خود را با بيان افکار منفي و عمل خود به بچه ها منتقل مي کنند. پس بد نيست کمي هم براي اصلاح رفتارهاي خودتان وقت بگذاريد.
نبض ما– گردآوري
منابع:
تبيان،همشهري،بيتوته