بزرگنمايي:

آریا بانو -
در روزهایی که دغدغه‌های اقتصادی امان مردم را بریده است تلویزیون هم از آه، غم و اندوه می‌گوید!
به گزارش عصرایران، شاید افراد ده‌های شصت و هفتاد به خاطر داشته باشند که چگونه تلویزیون ایران موفق‌ترین رسانه برای گریاندن مردم ایران زمین بود!
این سیاست تا اواسط دهه 70 ادامه یافت تا اینکه مسئولان آن زمان به این نتیجه رسیدند که جامعه دیگر تحمل گریه را ندارد و تولید برنامه‌های طنز و شاد را در دست اقدام قرار دادند.
همین مسئله سبب شد تا سریال‌های طنز تلویزیونی رشد چشمگیری داشته باشند و پس از آن سریال‌های 90 قسمتی طنز جای خاصی را در جمع برنامه‌های مختلف تلویزیونی باز کرد از «ساعت خوش» و «جنگ 77 »گرفته تا «زیر آسمان شهر»، «شهر فرنگ» و «برره».
پس از آن بود که چهره‌های طنز هم در تلویزیون قد کشیدند و تاکنون هم سینما و تلویزیون از همین افراد بهره می‌گیرد؛ اشخاصی مثل مهران مدیری، رضا عطاران، جواد رضویان و چندین و چند طناز دیگر که امروزه خود پایه‌های طنز به شمار می‌روند.
در ماه رمضان هم سریال‌های مناسبتی طنز جایگاه ویژه‌ای داشت و این سریال‌ها جزیی از سفره‌های افطار شده بودند که شروع آن با سریال‌هایی مثل «گمگشته» بود.
از دید رسانه‌ای ماه رمضان و تعطیلات نوروز بدون سریال‌های طنز بی‌معنا به نظر می‌رسید اما تلویزیون در دهه 90 و به خصوص در همین اواخر راهش را از سریال‌های طنز جدا کرد و باز هم گرایش به برنامه‌های غمگین و سریال‌های دارم و حزن‌انگیز و بدون خمیر مایه‌های شادی آفرین را در اولویت قرار داده است.
در روزهایی که دغدغه‌های اقتصادی امان مردم را بریده است تلویزیون هم از آه، غم و اندوه می‌گوید!
کار به جایی رسیده که مدیر گروه معارف شبکه سوم در پاسخ به این سؤال که چرا تلویزیون در ماه‌های رمضان شاد نیست می‌گوید: نگاه سنتی به برنامه سازی و بودجه کم باعث شده تا یکنواختی برنامه‌های تلویزیون شکل بگیرد و سعید مستغاثی منتقد اصوالگرای سینما و تلویزیون، سریال‌های امسال ماه رمضان را کسل کننده و تکراری خوانده و می‌گوید: بهتر است به جای اینکه 20 کانال تلویزیون داشته باشیم؛ 17 کانال بسته شود تا پول مردم بیشتر از این به هدر نرود!
در روزگاری که تلویزیون تصمیم گرفته برنامه‌هایی پر بیننده مثل 90 را کنار بگذارد و میز آن را به هندوانه فروشان بفروشد و به دلایل مختلف برنامه‌های پر بیننده را یکی پس از دیگری به دلایل مختلف حذف می‌کند و حضور یک سلیبریتی را برای برنامه هنگام افطار نامناسب می‌داند و برنامه‌ برنده‌باش را به دلیل یک حکم شرعی متوقف می‌کند و از حالا خورشی رشیدپور خبری نیست عملاً می‌گوید که ما فاتحه تلویزیونی را که ادعا می‌کند رسانه ملی است، بخوانیم و دیگر نمی‌توان مردم را بدون برنامه‌های جذاب از تلویزیون‌های ماهواره‌ای بر حذر کنیم.