بزرگنمايي:

آریا بانو -
احساس می‌کنم افسرده شده‌ام
١٩٤
٠
ایران / هشت سال است که ازدواج کرده‌ام و یک پسر چهار ساله دارم. عاشق همسرم هستم همسرم هم خیلی دوستم دارد، اما چند ماهی است که احساس افسردگی می‌کنم هیچ وقتی برای خود ندارم و همیشه سرگرم بچه، خانه‌داری و زندگی هستم، همسرم هم که صبح تا شب سرکار است. اخیراً عصبی و بهانه گیر شده‌ام و بشدت احساس تنهایی می‌کنم وقتی همسرم به خانه می‌آید بی‌خود و بی‌جهت هر چیزی را بهانه و ناراحتی به پا می‌کنم اما با این حال همسرم صبوری و مهربانی می‌کند و... به خاطر آزار دادن همسرم همیشه ناراحتم اما انگار دست خودم نیست از این وضعیت ناراحتم لطفاً مرا راهنمایی کنید.
در نخستین گام به شما پیشنهاد می‌دهیم به پزشک داخلی مراجعه کنید و یک چکاپ کامل شوید، گاهی تغییرات هورمونی بالاخص مشکلات تیروئیدی و هورمونی منجر به احساس رخوت و غم می‌شود. پس از اطمینان از سلامت فیزیولوژیک، بررسی عوامل روان شناختی و عوامل زمینه‌ساز و تداوم‌ساز مسأله الزامی است. در نوشته‌هایتان به یکی از موارد اشاره کرده‌اید، «هیچ وقتی برای خودم ندارم»، «بهانه‌جویی می‌کنم» و... علت این رفتارها چیست؟ در دفترچه‌ای رفتارهایی را که نامطلوب می‌دانید یادداشت کنید و علت انجام آن رفتارها (چه احساسی باعث شد فلان رفتار را انجام دهم؟ چه چیزی به فکرم رسید؟ چرا عصبی شدم؟ با انجام آن رفتار به‌دنبال کسب چه هدفی بودم؟ و...) را کشف کنید چه بسا با دانستن علت، به چگونگی و چرایی مشکل خویش آگاهی بیشتری می‌یابید و بی‌تردید کنترل بیشتری بر موضوع نیز خواهید داشت شاید حتی بتوانید راه حل‌های مناسب و مفید دیگری را جست‌و‌جو کرده و جایگزین آن رفتارها کنید. (من می‌توانستم به‌جای داد زدن، اتاق را ترک کنم و...)
همچنین یادتان باشد منحصر کردن خود به فعالیت‌های خاص (رسیدگی به بچه و خانه) منجر به یکنواختی زندگی و خستگی روانی می‌شود، برای اجتناب از این حالت، هدفمند شوید و برای دستیابی به آنها برنامه‌ریزی کنید، بهتر است فعالیت‌های مورد علاقه‌ و اهداف جدیدی را برای خود تعیین کنید، پیشنهاد می‌شود به فعالیت‌های ورزشی (شنا، ایروبیک، پیلاتس و...) یا به انجام فعالیت‌های هنری بپردازید. در دومین گام، با همسرتان گفت‌و‌گو کنید و الزام حضور او را درکنارتان خواهان باشید. به او بگویید نیاز معنوی و روانی شما به وجود او، بیش از تأمین مادیات زندگی و کارش است. از سوی دیگر کیفیت رابطه‌تان را بالا ببرید و در طول روز به این مطلب بیندیشید که برای بیشتر کردن صمیمیت فیمابین خود و همسرتان چه می‌توانید بکنید و چه نباید انجام دهید، خلاقیت به خرج دهید و برای خوشحالی همسرتان تلاش کنید. توصیه می‌کنیم روزانه نیم ساعت دست در دست هم به پیاده‌روی بروید و با یکدیگر گفت‌و‌گو کنید. در سومین گام؛ شما نیاز به گوش شنوا دارید، گاهی همسرتان کنارتان نیست اما شما مملو از این نیاز هستید، می‌توانید با دوستان صمیمی (عاقل و دلسوز) که مورد تأیید و پسند خود و همسرتان هستند، اوقات فراغتی تنظیم کنید و دیدارهای حضوری یا معاشرت تلفنی داشته باشید تا اندکی از خلأ عاطفی نبود همسر و دوری از خانواده را مرتفع سازید و در نهایت توصیه می‌کنیم درصورت ادامه مشکل حتماً با یک روانشناس به طور حضوری مشورت کنید.