بزرگنمايي:

آریا بانو -
با دخالت والدین در زندگی چه کنیم؟
٢٧٢
٢
تبیان / همسران وابسته به والدین، همیشه و در همه حال متکی به پدر و مادرهایشان خواهند بود و معمولا نیز، آنها را به عنوان مرجع قدرت و کانون حل اختلافات زناشویی شان خواهند شناخت که غالبا هم سروسامان دادن وضعیت زندگی بخصوص در مواقع اورژانسی، به دست یاری گر آنها مقدور خواهد بود.
دخالت والدین در زندگی فرزندان دخالت والدین در زندگی فرزندان، داستان دیروز و امروز نیست، برخی از والدین به قصد کمک به فرزند، خواسته یا ناخواسته وارد جزییات زندگی آنها می شوند و بجای برداشت باری از دوش زندگی، گره به گره های زندگی شان اضافه می کنند و گاه حتی گره را کورتر و کورتر می کنند!
سارا 25 سال دارد و یک سالی از ازدواجش با علی می گذرد، او به شدت نسبت به خانواده همسرش حساس و بدبین شده است از این که مادر همسرش همیشه یک پای ثابت دعواهای آنهاست، احساس نگرانی می کند، او می گوید: تقریبا تمام درگیری ها و مشکلات ما توسط همسرم به گوش مادرش می رسد و ایشان هم با رویی گشاده برای حل مشکل زندگی دردانه فرزندشان، تنها مرا مقصر بر اختلاف می پندارند و همیشه به آرامش و سکوت دعوتم می کنند! قهر و آشتی های بسیار داریم و مادر همسرم پرونده های قهر ما را ثبت کرده است، گاه به وقت آشتی، چنان گوشه و کنایه ای به من می زند که متوجه می شوم علت آن، مربوط به همان مساله حل شده ای است که ایشان هرگز نتوانسته است آن را فراموش کند.اگرچه شاید گاهی حق با اوست، اما از این که داستان زندگی ام همیشه در بوق و کرنا باشد، احساس ناامیدی و یاس می کنم؛ استقلال در زندگی مشترک، حق مسلم من و همسرم است!
حمایت یا دخالت، مسأله این است
بین حمایت و دخالت تفاوت بسیار است، اظهار نظرات دلسوزانه و مفید والدین، همیشه به معنای دخالت نیست. شک نداشته باشید والدین شما و همسرتان، در کارشان حس نیت دارند و خواهان خوشبختی و آرامش شما هستند اگر چه شاید گاه، شیوه مناسبی را برای حل مشکلات شما انتخاب نکنند. به خاطر داشته باشید این شما و همسرتان هستید که اجازه می دهید، اظهارنظرات والدین تان رنگ و لعاب دخالت به خود بگیرد، اگر آنان را عاقل و مصلح بر صلاح تان می بینید برای حل مشکلات تان پیشقدم شوید و از آنها درخواست کمک و مشورت کنید و گرنه شایسته است با توافق با همسرتان، در و پنجره زندگی مشترک تان را آن چنان حصاری بکشید که هیچ احدالناسی حتی پدر و مادرتان نیز، بدون موافقت شما، اذن دخول نداشته باشد.
یا من یا پدر و مادرت!
"یا من یا پدر ومادرت!" یکی از آسیب زننده ترین جملاتی است که برخی از زوجین به وقت عصبانیت و یا برای فیصله دادن به درگیری و دعوا، به همسرشان می گویند، غافل از آن که با چنین تهدید نابجایی،خود را در مهلکه ای کشنده تر از قبل قرار می دهند. به خاطر داشته باشید قطع کردن و یا محدود کردن ارتباط با خانواده همسر ، نه تنها تصمیم مناسب و سازنده ای نیست بلکه نتایج ناخوشایند و وخیمی را نیز به بار می آورد. به جای قطع ارتباط می توانید تعداد دفعات رفت و آمد را تغییر دهید و یا زمان حضور خود در خانواده همسرتان را کوتاه کنید، مثلا به جای این که از ظهر مهمان خانه پدری تان باشید سرشب این کار را بکنید و بعد از صرف شام هم قصد بازگشت به خانه را کنید.
گفت وگو کنید
برای یک ارتباط کلامی موثر، باید زمان و مکان مناسبی را انتخاب کنید، به وقت دلگیری و یا خستگی هرگز با همسرتان در این باره صحبت نکنید. بهتر است زمانی را به این مهم اختصاص دهید که هر دوی شما از سطح آرامش نسبی برخوردارید و به قدر کافی هم، حوصله چالش کردن با مسائل را داشته باشید. یادتان باشد شنیدن نکات منفی در ارتباط با خانواده، هم برای شما و هم برای همسرتان خوشایند نیست، پس بدون اغراق و مبالغه در مورد دخالت های والدین تان گفتگو کنید، البته لازم است همانطور که از مضرات دخالت های آنها سخن می گویید به این موضوع هم اشاره کنید که اعمال و گفتار والدین خود و یا همسرتان از سرخیرخواهی است اما گاه دلسوزی و ترحم بسیار آنان و یا بی تدبیری و نداشتن اطلاعات کافی شان، باعث ختم به خیر نشدن اتفاقات می شود.
بین حمایت و دخالت تفاوت بسیار است، اظهار نظرات مفید والدین، همیشه به معنای دخالت نیست
مراقب حریم خصوصی تان باشید
برخی از زوجین، معنای حریم خصوصی را آن طور که شاید و باید درک نکرده اند و یا شاید خودشان را آنقدر مستقل از خانواده شان نمی بینند که حفظ حریم کنند. بطور حتم، وقتی حد و مرزهای زندگی مشترک مشخص نباشد. هر شخصی، حتی پدر و مادر، خود را محق به این اجازه می داند که به وقت غیر مقتضی نیز، در زندگی زوج، ورود و خروج کند و در باید و نبایدهای زندگی آنان ایفای نقش نماید، بنابراین برای کم کردن دخالت های والدین لازم است حریم خصوصی تان را حفظ کنید.
یاد بگیرید و تمرین کنید که نه تنها باید در دادن اطلاعات زندگی خصوصی تان محتاط باشید بلکه بین خانواده خود و خانواده همسرتان نیز، فرقی نگذارید. بهتر است در جوی صمیمانه با همسرتان به گفتگو بنشینید و راجع به حریم خصوصی زندگی تان به توافق برسید، مثلا، با همراهی هم، بررسی کنید تا دریابید مطرح کردن اختلافات گذشته با خانواده هایتان چقدر به حل آنها کمک کرده است؟ یا چقدر علنی کردن مسائل، موجب بدتر شدن و یا بهتر شدن اوضاع زندگی تان شده است؟ شما و همسرتان باید به یقین به درک این مهم دست یابید که اختلاف تان هر آنچه که باشد، سرانجام روزی حل می شود، اما با در بوق و کرنا کردن مشکلات و بیان آنها به والدین تان،نه تنها ره به جایی نمی برید بلکه خاطره ای از قهر و دلخوری در ذهن شان حک می کنید که ممکن است به سادگی نیز، قابل گذشت و فراموشی نباشد!
"یا من یا پدر ومادرت!" یکی از آسیب زننده ترین جملاتی است که برخی از زوجین به وقت عصبانیت و یا برای فیصله دادن به درگیری و دعوا، به همسرشان می گویند، غافل از آن که با چنین تهدید نابجایی،خود را در مهلکه ای کشنده تر از قبل قرار می دهند.
استقلال را تقویت کنید
ضعف در اعتماد به نفس و عدم خودباوری و وابستگی بسیار به والدین از جمله عواملی است که باعث می شود برخی از زوجین گزارش زندگی خصوصی خود را در اختیار والدین شان قرار دهند. معمولا این افراد گمان می کنند نمی توانند بدون مشورت و حضور والدین شان، تصمیمات درست و مناسبی اتخاذ نمایند و توجه بسیار به همین نقص است که منجر به متمایل آنان به دخالت دادن والدین در مسائل شان می شود.
بنابراین برای برطرف کردن این مشکل، باید همسرتان را تشویق کنید تا در شرایط مختلف به صورت مستقل و یا با مشورت با شما، تصمیم گیری کند. شایسته است انتخابهای مستقل او را تشویق کنید و نظرات و عقایدش را معتبر بشمارید. بی تردید با تقویت عزت نفس همسرتان است که می توانید امیدوار شوید که او در زندگی مشترک هم بتواند با استقلال بیشتری دست به انتخاب بزند.
از سوی دیگر، همسران وابسته به والدین، همیشه و در همه حال متکی به پدر و مادرهایشان خواهند بود و معمولا نیز، آنها را به عنوان مرجع قدرت و کانون حل اختلافات زناشویی شان خواهند شناخت که غالبا هم سروسامان دادن وضعیت زندگی بخصوص در مواقع اورژانسی، به دست یاری گر آنها مقدور خواهد بود. اگر همسرتان، گزارش تمام امور زندگی، اختلافات و درگیری ها، قهر و آشتی هایتانه را به سمع و نظر پدر و مادرش می رساند، در اولین قدم لازم است او را نسبت به تبعات منفی رفتارش آگاه سازید و سپس اندک اندک مهارتهایی را به کار ببرید که هم به والدین خودتان و هم والدین همسرتان، این مهم را ابلاغ کنید که خانواده مستقلی دارید و می توانید از عهده مدیریت زندگی تان برآیید.
در تنهایی تان خلوت کنید
بعد از هر جر و بحث و یا درگیری، هرگز خانه را ترک نکنید و یا گوشی به دست نشوید تا گزارش لحظه به لحظه بدهید بلکه بهتر است خود و همسرتان را به خلوتی دعوت کنید و برای چند ساعتی همدیگر را تنها بگذارید. بی تردید در اوج احساسات منفی و یا حتی احساسات مثبت، توانایی حل مساله و تصمیم گیری به حداقل می رسد، بنابراین با تامین چند ساعت تنهایی برای خود و همسرتان، می توانید به فروکش کردن احساسات شدیدتان کمک کنید. آرام تر شدن تان باعث می شود نه تنها تصمیمات عاقلانه تری را اتخاذ نمایید بلکه با قرار گرفتن در موضع عادلانه تر، بهتر می توانید به موضوع اختلافتان بیندیشید و سهم خود و همسرتان را در درگیری ها، روشن تر و صریح تر مشخص نمایید.