بزرگنمايي:

آریا بانو -
سه سوته التهاب عنبیه را درمان کنید
٧٦٦
٠
باشگاه خبرنگاران / سعید یادگاری متخصص چشم درباره التهاب عنبیه اظهار کرد: این بیماری بسیار خطرناک است؛ بینایی فرد مبتلا را تهدید می‌کند و معمولا بر اثر خود ایمنی ایجاد می‌شود، اما در موارد خاص می‌تواند بر اثر عفونت‌ هم بروز کند.
این متخصص چشم بیان کرد: به التهاب عنبیه به تنهایی یا همراه با جسم مژگانی یوئیت قدامی گفته می‌شود؛ یوئیت خلفی، یوئیت میانی، یوئیت قدامی و مشیمیه از انواع التهاب عنبیه هستند.
وی افزود: یوئیت میانی و یوئیت خلفی معمولاً بدون درد هستند، نشانه‌های یوئیت خلفی و یوئیت میانی کاهش دید و مگس پران (دیدن سایه‌ای متحرک شبیه مگس در میدان بینایی) بوده و معمولاً دو طرفه‌است و بیشتر بیماران مبتلا به این عارضه، در سنین کودکی یا جوانی به بیماری مبتلا می‌شوند.
یادگاری گفت: یوئیت قدامی شایع‌ترین نوع یوئیت بوده و نشانه‌های آن ممکن است تنها در یک چشم بروز کند و فرد درد خفیف تا شدید، قرمزی چشم و حساسیت به نور داشته باشد و دید بیمار کاهش پیدا کند.
این متخصص چشم درباره علائم یوئیت بیان کرد: علائم آن حساسیت به نور، تاری دید، درد و قرمزی دور قرنیه، ریزش اشک از چشم، اجسام شناور در میدان بینایی است.
وی درباره تشخیص و درمان التهاب عنبیه اظهار کرد: فرد مبتلا ابتدا باید به پزشک مراجعه کند و پزشک معاینات دقیق چشم انجام می‌دهد، درمان این نوع عارضه بستگی به شدت و حاد بودن آن دارد، التهاب درون چشمی ممکن است برای همیشه روی بینایی اثر بگذارد یا گاهی به نابینایی منجر شود، چشم پزشک از وسایل ویژه‌ای استفاده و درون چشم را معاینه می‌کند و غالباً بر همان اساس تشخیص بیماری را می‌دهد.
این متخصص چشم در ادامه گفت: التهاب عنبیه بسیار جدى است و مى تواند عوارض دائمى روى چشم بگذارد، بنابراین باید بلافاصله بعد از تشخیص، درمان بیماری یوئیت چشم را شروع کرد و اغلب دارو‌هایی تزریقی اطراف چشم یا قرص خوراکى تجویز می‌شود البته یوئیت قدامی به دلیل گرفتاری قسمت‌های قدامی چشم، معمولا با قطره قابل درمان است.
وی بیان کرد: فردی که دارای بیماری یوئیت است دستور دارویی پزشک را باید به دقت اجرا کند و به طور منظم تحت معاینه و پیگیری قرار گیرد، تا پیشرفت بیماری یا عوارض ناشی از دارو‌های یوئیت تحت کنترل باشد، گاهی در یوئیت‌های مزمن لازم است سال‌ها دارو مصرف شود، به این ترتیب که باید دارو را به صورت مخازنی در داخل چشم گذاشته و به مدت چند ماه یا چند سال‌ دارو در داخل چشم قرار داشته باشد تا ماده دارویی به تدریج در داخل چشم آزاد شود.