بزرگنمايي:

آریا بانو -
دوقلوها را چگونه تربیت کنیم؟
٥٦
٠
عصر ایران / طبق تحقیقات قل اول یعنی فرزندی که زودتر به دنیا آمده، تفاوت های چشمگیری با قل دوم که دیرتر به دنیا آمده است، دارد.قل اول از نظر تیپ شخصیتی لجبازتر، مقتدرتر و دیرجوش تر است. در مقابل قل دوم سلطه پذیر است و منافع دیگران را بیشتر در نظر می گیرد.بنابراین داشتن رفتار و برخورد یک شکل با دوقلوها از اساس نادرست است.
تله‌ای به نام تربیت یکسان و شبیه سازی اجباری وجود دارد برخلاف چیزی که بیشتر مردم فکر می‌کنند تاکید بر دوقلویی بچه ها، آن‌ها را خوشحال نمی‌کند. آن‌ها از این که بشنوند چقدر شبیه هم هستند خسته می‌شوند.
داشتن فرزندان دوقلو و سه قلو یک موهبت از جانب خداوند است، اما ممکن است ابتدا وقتی صاحب فرزند دوقلو شدید کمی‌دچار ترس شوید و تصور کنید که نگهداری و تأمین نیازهای آنها دشوار است. البته این موضوع کاملاً واضح است که نگهداری از یک نوازد کار دشواری است چه برسد به دو یا سه تا. اما با به کارگیری این نکات ساده می‌توانید از بزرگ کردن و نگهداری نوزادان خود لذت ببرید.
ویژگی های دوقلوها
ویژگی های شخصیتی و روانی والدین و شرایط محیطی از زمان انعقاد نطفه، ساختار شخصیتی قل ها را تحت تاثیر قرار می دهد.والدین باید بدانند دوقلوها به علت رشد همزمان، ویژگی ها و خصوصیات منحصر به فردی دارند. نحوه قرار گرفتن قل ها کنار یکدیگر، فشار عصبی و روانی وارد شده به مادر به علت داشتن دوقلوها، وزن کم آن ها، فضای کم محیطی برای حرکت دوقلوها در رحم مادر، چسبندگی دوقلوها به یکدیگر باعث شکل گیری ویژگی های شخصیتی در دوقلوها می شود که تا آخر عمر با آن هاست.
زمینه های استرس، اضطراب، کج خلقی، پرخاشگری و دیگر ویژگی های شخصیتی دوقلوها تحت تاثیر این محیط و تنش های وارده به مادر ایجاد می شود و ممکن است کیفیت زندگی آن ها را دگرگون کند.
از سوی دیگر تربیت و پرورش دوقلو ها به خصوص در 3 سال اول نیازمند ظرفیت جسمانی و روانی زیادی از والدین به ویژه مادر است. با توجه به این که دوقلوها شباهت های ظاهری زیادی به هم دارند، والدین به اشتباه تصور می کنند از نظر روانی و هوشی نیز به هم شبیه هستند و حتی با وجود دیدن تفاوت ها، ناخواسته آن ها را مثل هم می بینند.
طبق تحقیقات قل اول یعنی فرزندی که زودتر به دنیا آمده، تفاوت های چشمگیری با قل دوم که دیرتر به دنیا آمده است، دارد.قل اول از نظر تیپ شخصیتی لجبازتر، مقتدرتر و دیرجوش تر است. در مقابل قل دوم سلطه پذیر است و منافع دیگران را بیشتر در نظر می گیرد.بنابراین داشتن رفتار و برخورد یک شکل با دوقلوها از اساس نادرست است.
- خجالت نکشید، کمک بگیرید . در روزهایی که احساس خستگی می‌کنید یاباید کارهای دیگری انجام دهید، می‌توانید از دوستان یا پدر و مادر خود بخواهید به خانه شما بیایندو چند ساعتی مراقب نوزادان شما باشند.
- برنامه‌ریزی را به خاطر بسپارید . دنبال کردن رفتارهای متفاوت نوزادان می‌تواند روز و شب شما را خسته کننده و عذاب‌آور کند، بنابراین با داشتن یک برنامه‌ریزی صحیح سعی کنید کاستی‌ها و نقص‌ها را تا حد امکان برطرف کنید. مثلا اگر یکی از دوقلوها ازخواب بیدار شد، دیگری را هم بیدار کنید و به هردوی آنها در یک زمان غذا بدهید. اجازه دهید تا بچه‌ها به برنامه ریزی شماعادت کنند.
- در رفتارتان با بچه‌های دوقلو سعی کنید تا حد ممکن هویت فردی آن‌ها را به رسمیت بشناسید. بازی‌های یکسان، لباس‌های یک شکل و … به معنی آن است که شما بچه‌ها را وادار به یک شکل شدن می‌کنید.
- کدام یک از این دو باید اول شیر بخورد؟ گاهی اوقات یکی از دوقلوها ضعیف‌تر از دیگری است. بایدتوجه داشته باشیدکه اول به نوزادی که قوی‌تر است شیر بدهید، زیرا او با مکیدن بیشتر، راه جریان شیر را بازتر می‌کند و شیر خوردن برای نوزاد ضعیف‌تر، راحت‌تر می‌شود.
- کودک با این کار‌ها یاد می‌گیرد که باید همیشه در حد و اندازه‌های قل دیگرش باشد، صرف نظر از اینکه استعداد‌های درونی او بیشتر یا کمتر از آن قل است، این موضوع باعث می‌شود او نتواند به قدر قابلیت‌های خودش رشد کند.
- شیشه و پستانک، جدا، لطفا! گاهی اوقات پزشک دستور غذایی خاصی به هر یک از دوقلوها می‌دهد. بنابراین برای اینکه شیر هر کدام با دیگری اشتباه نشود، شیشه مخصوص و جداگانه‌ای به هر کدام اختصاص دهید و شیشه‌ها را از رنگ‌ها و مارک‌های متفاوت انتخاب کنید. در مورد پستانک هم این نکته را رعایت کنید. زیرا ویروس و بیماری به راحتی از طریق آن قابل انتقال است. علاوه بر این، برنامه غذایی نیز تهیه کنید. معمولا همیشه یکی از نوزادان، شکموتر و زرنگ تر از دیگری است. برای اینکه هر دو به طور یکسان غذا بخورند، ساعت شیر خوردن و شیشه هر یک را در این دفترچه یادداشت کنید. مطمئن باشید کار مشکلی نیست. تقریبا هر ? ساعت برای شیشه خوردن بچه‌ها زمان مناسبی است. در این فاصله استراحت کنید و با انرژی بیشتری به کارها برسید.
- آن‌ها را به نام دوقلوها صدا نزنید و مجبورشان نکنید کپی برابر هم باشند؛ مثلا از آن‌ها نخواهید همیشه شبیه به هم فکر کنند، همیشه از عقاید یکدیگر پشتیبانی کنند و مثل هم زندگی کنند.
آنها با هم برابرند، مراقب رفتارتان باشید . اگر دوقلوهای شما، خواهر یا برادر بزرگتری دارند، مراقب احساسات آنها، به ویژه وقتی که دوقلوها کوچک هستند، باشید. زیرا شیرینی دوقلوها گاهی موجب می‌شود که تمام توجه والدین و اطرافیان به آنها باشد و کودکان دیگر فراموش شوند. این موضوع روی کودکان اثر ناخوشایندی بر جا خواهد گذاشت، بنابراین همه تلاش خود را بکنید که به همه کودکان تان توجه و محبت یکسانی داشته باشید.
هر کدام از دوقلوها را به نام خود صدا کنید و هرگز آنها را به نام «دوقلوها» صدا نزنید. در هنگام رشد به هر کدام اسباب بازی و لباس‌های جداگانه بدهید به طوری که متوجه شوند هر کدام شخصیت جداگانه و مختص خود دارند. در مناسبت‌های مختلف از آنها عکس‌های جداگانه بگیرید و برای این که بعدها دچار مشکل نشوید، پشت هر عکس نام آنها را بنویسید.
- هیچ وقت برای تنبیه فرزندتان نگویید تو را کمتر از خواهر/برادرت دوست دارم، به جای ارزش گذاری بر ویژگی‌های یکی از قل ها، بر ویژگی‌های مثبت هر کدام از آن‌ها تاکید کنید.
- بچه‌های دوقلو را در یک مهدکودک یا مدرسه ثبت نام نکنید. اصرار نداشته باشید آن‌ها همکلاس باشند. تا جایی که ممکن است بگذارید استقلال را یاد بگیرند و هویت خود را پیدا کنند. بزرگ شدن آن‌ها در محیط‌های متفاوت باعث می‌شود مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی بیشتری کسب کنند و دوستان متفاوتی داشته باشند.
- روان‌شناسی دوقلوها :بازی‌های یکسان، لباس‌های یک شکل و ... ایده‌های عجیب و غریبی است که معمولاً والدینی که کودکان دوقلو دارند، تصور می‌کنند باید با فرزندانشان این گونه رفتار کنند. اینکه دوقلوها کاملا شبیه هم باشند یا نه، چندان تفاوتی نمی‌کند و پوشاندن لباس‌های یکسان به آنها به هیچ وجه، عمل درستی نیست. در مورد اسباب بازی‌ها نیز همین طور است. اما به ندرت ممکن است این موضوع مورد توجه قرار گیرد. برعکس، تمایل به شبیه کردن و مقایسه آنها بسیار رایج است.
در بین دوقلوها مقایسه این که کدام بهتر غذا می‌خورد، زودتر حرف می‌زند یا راه می‌رود، بسیار دیده می‌شود. اما رفتار مناسب این است که با هر یک باید به شیوه ای مستقل برخورد داشت.
این نکته ظریفی است که نیاز به توجه خاص دارد. اگر احساس می‌کنید در این باره مشکلی دارید، حتما با متخصص اطفال یا روان‌شناس مشورت کنید. تمام کسانی که با دوقلوها رابطه دارند، با این موضوع مواجه هستند.