بزرگنمايي:

بانو نیوز - نوار عضله یا الکترومیوگرافی روشی است که سلامت عضلات و سلول های عصبی را مورد ارزیابی قرار می دهد. این نوار سیگنال ها را با ترسیم نمودار ها و اعداد نمایش می دهد که برای تشخیص پزشکان بسیار مفید است.
نبض ما – یک پزشک معمولا نوار عصب و عضله را زمانی تجویز می کند که فرد بیمار دچار اختلالات عصبی و عضلانی باشد و علائمی نظیر سوزش، بی حسی و یا ضعف بی دلیل و ناگهانی عضلانی عضلانی در اندام دارد.
در این روش سلول های عصبی به عنوان نورون های حرکتی شناخته می شود و مورد ارزیابی قرار می گیرد. این عصب ها سیگنال های الکتریکی ارسال می کنند که منجر به منقبض شدن و منبسط شدن عضلات می شوند.
نتایج EMG می تواند به پزشکان برای بررسی اختلالات عصبی، عضلانی و اختلالاتی که رابطه مابین عضله و عصب را مختل می کند، کمک کند.

نکات مهم
الکترو میوگرافی و یا همان نوار عصب و عضله که با نام اختصاری EMG هم شناخته می شود روشی است برای ارزیابی سلامت عضلات و اعصاب که برای تشخیص اختلالات عضلانی و عصبی بکار می رود. معمولا نوار عصب و عضله از دو قسمت تشکیل می شود: مطالعه و بررسی هدایت عصبی و سوزن های الکترومیوگرافی. با بررسی سرعت هدایت عصبی، اعصابی را که کنترل کننده حرکات عضلات است ارزیابی می کند، در حالیکه یک سوزن عملکرد عصبی را در عضلات بررسی می کند. نتیجه غیر عادی نوار عضلات و اعصاب معمولا نشان دهنده آسیب عصبی و عضلانی است. نوار عصب و عضله دو بخش اصلی دارد:
مطالعه هدایت عصبی اولین بخش این فرآیند است. این بخش شامل قرار دادن سنسور های کوچکی به نام الکترودهای سطحی بر روی پوست است تا بتواند عملکرد نورون های حرکتی را مورد ارزیابی قرار بدهد و نتایج را با سیگنال های الکتریکی ارسال کند. بخش دوم فرایند EMG به نام سوزن EMG است که از سنسورها برای بررسی سیگنال های الکتریکی هم استفاده می کند. این سنسور ها، سوزن های الکترودی نام دارد که مستقیما وارد بافت عضله می شود تا عملکرد عضله هنگام انقباض و انبساط مورد بررسی قرار گیرد. در طی هر بخش از فرایند EMG یک الکترود سیگنال ضعیفی را ارسال می کند، در حالیکه الکترود دیگر مدت زمان رسیدن سیگنال ارسالی را محاسبه می کند. این فرآیند نوعی شبیه سازی است که سیگنال ارسالی از عصب به عضله را شبیه سازی می کند.
مدت زمان رسیدن سیگنال ارسالی و مسافت ما بین الکترودها برای بدست آوردن سرعتی که عصب ها قادر به ارسال و دریافت اطلاعات هستند، بکار می رود.
معمولا در صورت برخورد با سرعتی غیرعادی به اختلال مابین عصب و عضله پی می بریم. بعضی از پزشکان به الکترومیوگرافی، آزمایش الکترو دیاگنوستیک هم می گویند.
چرا نوار عصب و عضله می گیریم؟
پزشک شما ممکن است اگر علائمی که نشان دهنده اختلالات عصب و عضله است را در شما ببیند برایتان نوار عصب و عضله تجویز کند. بعضی از این علائم شامل موارد زیر می شوند:
مور مور شدن بی حس شدن ضعف عضلانی درد و گرفتگی عضلانی فلج تحریک ناخواسته عضلانی نتیجه نوار عصب و عضله به پزشکان برای تشخیص علت اصلی این علائم کمک کننده هستند. علل احتمالی عبارتند از:
اختلالات عضلانی، مانند دیستروفی عضلانی اختلالاتی که بر توانایی نورون های حرکتی برای ارسال سیگنال الکتریکی به عضلات تاثیر می گذارد همانند میاستنی گراویس (فلج ماهیچه ای که علت آن فعالیت ایمنی بر ضد پروتئین های گیرنده ی عصبی عضلانی است.) رادیکلوپاتیس (radiculopathies) اختلالات عصبی محیطی که بر روی اعصاب خارج از نخاع تاثیر می گذارند، مانند سندرم تونل کارپ اختلالات عصبی همانند اسکلروز جانبی آمیوتروفی (ALS) نحوه آماده شدن برای نوار عصب و عضله
اگر شما می خواهید آزمایش نوار عصب و عضله بدهید، می بایستی موارد زیر را رعایت کنید.
از کشیدن سیگار حداقل 3 ساعت قبل از فرآیند خود داری کنید. استحمام کنید تا هر گونه چربی و روغن از روی پوست شما پاک بشود و بعد از استحمام هیچ گونه کرم و لوسیونی استفاده نکنید. لباس راحت بپوشید که مانعی در محل مورد آزمایش توسط دکتر نباشد. ممکن است قبل از شروع آزمایش از شما در خواست شود تا پوشش خود را تغییر داده و لباس بیمارستان را به تن کنید.

چه اتفاقاتی هنگام الکترومیوگرافی می افتد؟
از شما درخواست می شود تا بر روی تخت خوابیده و یا صندلی بشینید. ممکن است دکتر از شما بخواهد به حالت های مختلفی حرکت کنید.
EMG دارای دو قسمت است: مطالعه ی هدایت عصبی سوزن EMG. مطالعات هدایت عصبی و سوزن های EMG. مطالعه هدایت عصبی ابتدا انجام می شود.
در طی این قسمت از فرآیند، پزشک تعداد زیادی الکترود را به سطح پوست شما می چسباند که معمولا در قسمتی از بدن شماست که این علائم مشاهده شده است. این الکترودها چگونگی ارتباط برقرار کردن نورون های حرکتی با ماهیچه ها را بررسی می کند. وقتی که آزمایش تمام شد پزشک الکترود ها را از شما جدا می کند.
پس از مطالعه سرعت هدایت عصبی، پزشک با سوزن های EMG مرحله بعدی این نوار رو انجام می دهد. پزشک شما برای اولین بار با ضد عفونی کننده منطقه ی آسیب دیده را تمیز می کند. سپس، برای قرار دادن الکترود در بافت عضلانی از یک سوزن استفاده می کند. شما ممکن است در زمانی که سوزن بدرون پوست شما می رود کمی احساس درد و سوزش بکنید.
سوزن های الکترود فعالیت الکتریکی عضلات شما را در زمان انقباض و انبساط بررسی می کند. این الکترود ها زمانی که آزمایش تمام شد، برداشته می شوند.
در طی دو مرحله ی نوار عصب و عضله الکترودها سیگنال های الکتریکی کوچکی را به اعصاب شما ارسال می کنند. یک کامپیوتر این سیگنال ها را به نمودار یا مقادیر عددی تبدیل می کند تا پزشک بتواند نتایج را بررسی کند. کل فرآیند ممکن است بین 30 تا 60 دقیقه زمان ببرد.
عوارض الکترومیوگرافی چیست؟
نوار عصب و عضله، آزمایشی بسیار کم خطر است. با این حال ممکن است شما در ناحیه ای که مورد آزمایش قرار گرفته است احساس کمی سوزش داشته باشید. ممکن است شما چند روزی احساس سوزش را داشته باشید ولی می توانید با استفاده از مسکن های همانند ایبوپروفن برای کاهش درد و سوزش استفاده کنید.

در بعضی موارد نادر، ممکن است شما احساس مور مور شدن، کبودی و ایجاد تورم، که در قسمت هایی که سوزن وارد می شود، داشته باشید. اگر درد و تورم رو به وخامت رفت و بیشتر شد حتما با پزشک خود در میان بگذارید.
تفسیر نتیجه الکترومایوگرافی من چیست؟
پزشک ما ممکن است نتایج نوار عصب و عضله را بعد از فرآیند برای شما توضیح دهد. حال اگر موسسه خدمات درمانی دیگری نوار عصب و عضله را تجویز کرده باشد ممکن است شما تا زمان ملاقات بعدی شما با پزشک مربوطه نتوانید از نتیجه آزمایش با خبر شوید.
اگر آزمایش EMG هر گونه فعالیت الکتریکی در عضلاتی که در حالت استراحت قرار گرفته اند، ثبت کند، ممکن است شما دارای مشکلات زیر باشید:
اختلالات عضلانی اختلالاتی اعصاب ارتباط دهنده با عضله را تحت تاثیر قرار می دهد. التهابی که ناشی آسیب های قبلی بوده است. اگر نوار عصب و عضله شما فعالیت های غیر عادی در زمان منقبض شدن عضله نشان دهد، ممکن است شما دچار فتق دیسک بین مهره ای شده باشید یا اختلالات عصبی مثل ALS و یا سندروم تونل کارپ داشته باشید.
منوط به نتیجه آزمایش شما، پزشک هر گونه آزمایش اضافی و یا درمانی را که ممکن است شما احتیاج داشته باشید، با شما در میان خواهد گذاشت.
منابع: healthline
نبض ما- ترجمه: محمد مهدی مغازه ای