بزرگنمايي:

بانو نیوز - مراغه - برادر یک جانباز شیمیایی گفت: برادرم به خاطر اثرات مواد شیمیایی دیگر قادر به تکلم نیست و حقوقی هم که دریافت می کند، کفاف هزینه های درمانش را نمی کند.

علی حسین کلانتری که در سال 1365 در سن 18 سالگی در منطقه مریوان مجروح شیمیایی شد، سه سالی است در روستای "کله گرد" شهرستان هشترود در بستر بیماری است و روزگار برای این بزرگ مرد که زمانی کمر دشمن را شکست، بسیار سخت می گذرد.
علیرضا برادر علی حسین که به عنوان پرستار همیشه بر بالین وی حاضر است، روز سه شنبه به خبرنگار ایرنا گفت: برادرم هر روز باید چهار نوبت دارو مصرف کند؛ داورهایی که به راحتی پیدا نمی شود و باید از تبریز و یا تهران تهیه شود؛ داروها گران اند و با حقوق دریافتی برادرم نمی توان آنها را خرید.
وی افزود: تهیه دارو و هزینه های بالای آن در کنار بیماری برادرم، خانواده ام را سخت آزار می دهد اما این بدان معنا نیست که ما از انقلاب دلسرد شده ایم.
وی خاطرنشان کرد: در هر مقطعی حاضر به دفاع از خاک میهمن اسلامی مان هستیم و اگر علی حسین به خاطر بیماری نمی تواند عازم جبهه های نبرد شود من تفنگ او را بر دوش می گیرم و از کشورم دفاع می کنم.
بیوک آقا پدر علی حسین هم در حالی که اشک ازچشمانش جاری بود، گفت: آرزو دارم فقط یکبار پسرم با من صحبت کند.
وی افزود: از مسئولان شهرستانی و مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان به دلیل رسیدگی به امور جانبازان و خانواده شهدا تشکر می کنم، اما بازهم گله مندم زیرا حقوقی که برای پسرم در نظر گرفته اند کفاف هزینه های زیاد علی حسین را نمی دهد.
بیوک آقا گفت: خدا را شاکرم که پسرم در راه اسلام و قرآن جانباز شده و اصلا هم ناراحت نیستم و افتخار می کنم که سهمی در این انقلاب دارم.
ننه زهرا، مادر علی حسین نیز که از بس که گریه کرده، یکی از چشمانش را از دست داده و مریض احوال است.
او گفت: خدا را شاکرم که پسرم را قربانی حضرت زهرا (س) داده ام و حاضرم دیگر فرزندانم را هم فدای دین و قرآن کنم.
علی حسین ها مردانه ایستادند تا ایران سرافراز بماند از این رو تامین هزینه های زندگی این بزرگ مردان، کمترین کاری است که می توان در مقابل رشادت های آنان انجام داد.
"کله‌گرد" یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان علی‌آباد بخش مرکزی شهرستان هشترود در 120 کیلومتری جنوب تبریز واقع شده ‌است.
3077/7486/518