بزرگنمايي:
ژلوفن فرم ژله‌اي داروي ايبوپروفن است که مشهورترين نام تجاري آن بروفن است. اين مسکن ها جزء داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي هستند.
ژلوفن (GELOFEN)
ژلوفن به صورت کپسول نرم ژلاتيني است از دسته داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي مي‌باشد و در موارد زير قابل استفاده است:
کاهش موقت درد ناشي از سرماخوردگي، دندان درد، درد عضلاني، سردرد (مثل ميگرن)، آرتريت روماتوئيد، درد قاعدگي و کاهش تب.
مسکن‌هاي ديگر مانند ايبوپروفن، مفناميک اسيد و ... نيز همانند ژلوفن عمل مي‌کنند.
اين دسته از داروها مي‌توانند ايجاد زخم
معده کنند، بنابراين افرادي که داراي مشکل زخم معده هستند از مصرف اين
داروها بايد خودداري کنند.
همچنين مصرف ژلوفن در سه ماه اول دوران بارداري مجاز است، ولي در سه ماه آخر بارداري که جزء گروه پرخطر است، مصرف آن ممنوع است.
مصرف اين داروها بايد در کوتاه‌مدت صورت گيرد و در بلند مدت نبايد از اين داروها استفاده کرد.
عوارض ژلوفن
هر دارو به موازات اثر درماني مطلوب ممکن
است باعث بروز برخي عوارض ناخواسته نيز بشود. اگر چه تمام عوارض زير در يک
فرد ديده نمي‌شود، ليکن بروز هر يک از عوارض زير با داروساز خود مشورت کنيد
:
سردرد شديد، اختلالات پوستي، اختلالات
بينايي، تنگي نفس، افسردگي يا تغييرات رفتاري، اختلالات شنوايي، بي حسي يا
ضعف در دست‌ها و پاها، احساس خستگي، اختلالات ادراري و افزايش وزن.
در صورت بروز هر يک از عوارض زير مصرف دارو را قطع کنيد و سريعاً پزشک خود را در جريان قرار دهيد :
درد و سوزش معده، مدفوع قيري‌رنگ يا خون
آلود، احساس درد و فشار در قفسه سينه، تشنج، با يا بدون لرز، تهوع، سوزش
سردل يا سوءهاضمه، لکه‌هاي قرمز کوچک روي پوست، جراحت، زخم يا لکه‌هاي سفيد
روي لب‌ها يا داخل دهان، خون دماغ بدون علت خاص، خونريزي يا کبودي
غيرمعمول، استفراغ و بالا آوردن خون .
عوارض خفيف ديگري که نياز به مراقبت پزشکي
ندارند، ممکن است با ايبوپرفن پيش بيايند مانند درد خفيف معده، گيجي يا
خواب آلودگي، تهوع و استفراغ، سوءهاضمه و ريفلاکس معده.
اين عوارض به تدريج در طي درمان، با تطبيق
بدن با دارو از بين مي‌روند، البته در صورتي که ادامه يافتند به داروساز
يا پزشک خود اطلاع دهيد.
ژلوفن و بروفن جزء داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي هستند
قرص مسکن بروفن
قرص‌هاي 200 ميلي گرم ايبوپروفن، بدون
نسخه پزشک قابل تهيه است، اما قرص‌هاي 400 ميلي گرم توسط پزشک تجويز
مي‌شود. ايبوپروفن از داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي است.
اين دارو يک داروي ضد درد غير مخدر براي دردهاي خفيف تا متوسط، نظير سردرد، درد عادت ماهانه و حملات نقرس است.
به علت داشتن خواص التهابي، اين دارو در
درمان بيمارهاي روماتيسمي مثل آرتريت روماتوئيد و ديگر مشکلات التهابي غير
روماتيسمي مثل آسيب‌هاي حين ورزش (پيچ خوردگي‌ها و رگ به رگ شدن‌ها)،
بورسيت ها، تاندونيت ها (التهاب تاندون)، و استئوآرتريت (آرتروز) بسيار
مفيد است. ايبوپروفن تب را نيز کاهش مي‌دهد.
چگونگي مصرف ايبوپروفن:
قرص ايبوپروفن را بايد با غذا و همراه يک ليوان پر از آب خورد.
پس از خوردن قرص‌هاي ايبوپروفن براي جلوگيري از آسيب و تحريک بدن، 15 تا 30 دقيقه از خوابيدن يا دراز کشيدن اجتناب کنيد.
اگر روزي يک يا دوبار ايبوپروفن مصرف
مي‌کنيد و يک نوبت را فراموش کرديد، اگر حداکثر تا 2 ساعت آن را به ياد
آوريد بلافاصله مصرفش کنيد، در غير اين صورت نوبت فراموش شده را رها کرده،
به برنامه منظمتان برگرديد.
اگر روزانه بيش از دو نوبت ايبوپروفن مصرف
مي‌کنيد، به محض اين که نوبت فراموش شده را به ياد آوريد مصرفش کنيد. اما
اگر تقريبا موقع نوبت بعدي رسيده بود، نوبت فراموش شده را مصرف نکنيد.
مقدار دارو را دو برابر نکنيد.
هنگام مصرف ايبوپروفن ، نبايد بيش از
مقدار مشخص شده بر روي جعبه دارو مصرف کنيد، مگر طبق دستور پزشک. اين دارو
مي‌تواند موجب کبودي و خونريزي زياد شود
عوارض جانبي ايبوپروفن
در صورت بروز هر يک از علايم زير مصرف ايبوپروفن را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگيريد:
خستگي يا خواب آلودگي شديد؛ درد يا سوزش
معده؛ تهوع يا استفراغ؛ مدفوع سياه؛ علايم شديد آنفلوآنزا (لرز، تب، دردهاي
عضلاني)؛ افزايش وزن؛ کبودي يا خونريزي غيرطبيعي؛ بثورات پوستي؛ زخم‌هاي
دهاني؛ يا تب يا گلودردي که پيش از شروع درمان وجود نداشته و با مشکلي که
در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستيد ارتباطي نداشته باشد.
بيماران مسن بيشتر از سايرين در معرض خطر مشکلات گوارشي و خونريزي دهنده هستند.
يک واکنش حساسيتي نادر به ايبوپروفن، آنافيلاکسي است که به توجه و مراقبت فوري پزشکي نياز دارد. آنافيلاکسي، سريعا پيشرفت مي‌کند.
هنگام بروز خس خس سينه يا مشکل در تنفس، مصرف ايبوپروفن را قطع کرده و با يک مرکز اورژانس تماس بگيريد.
قبل از مصرف ايبوپروفن دقت کنيد:
در صورت داشتن هريک از موارد زير، پيش از مصرف ايبوپروفن، پزشکتان را مطلع سازيد:
- حساسيت به آسپيرين يا ديگر داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي
- بارداري يا شيردهي
- مصرف داروهاي ديگر به ويژه ديگر داروهاي
ضدالتهابي غير استروئيدي (مثل ناپروکسن)، آسپيرين، ضدانعقادها (مثل
وارفارين)، آنتي بيوتيک ها (سفالسپورين ها)، داروهاي ضد سرطان (يک داروي
مدر) و والپروئيک اسيد يا ديوالپروئکس
- مصرف مشروبات الکلي
- ابتلا به پوليپ‌هاي بيني مرتبط با
آسپيرين؛ زخم يا التهاب در دستگاه گوارش؛ پرفشاري خون؛ هموفيلي يا ديگر
مشکلات خونريزي دهنده؛ نارسايي مغز استخوان؛ زخم‌هاي دهاني؛ يا بيماري‌هاي
کبدي يا کليوي
هنگام مصرف ايبوپروفن توصيه مي‌شود
برچسب روي دارو را مطالعه کرده و از دستوراتش پيروي کنيد.
برچسب ساير داروهاي مجاز بدون نسخه را
بخوانيد تا مطمئن شويد حاوي داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي (مثل آسپرين يا
ناپروکسن) يا داروهايي که با ايبوپروفن تداخل ايجاد مي‌کنند نباشد.
اگر ايبوپروفن را براي درد يا تب مي‌خوريد و درد ظرف 14 روز و تب ظرف 3 روز بهتر نشد يا حتي بدتر شد، با پزشکتان مشورت کنيد.
ايبوپروفن را به اندازه تجويز شده مصرف کنيد.
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنيد (اگر براي مدتي طولاني قرار است ايبوپروفن مصرف کنيد).
پيش از انجام هر گونه عمل جراحي يا کارهاي دندانپزشکي، پزشک را از اينکه ايبوپروفن مصرف مي‌کنيد مطلع سازيد.
ايبوپروفن را دور از دسترس کودکان ، دور از گرما، نور مستقيم يا حرارت مرطوب نگهداري کنيد (در اين شرايط ايبوپروفن فاسد مي‌شود)
ايبوپروفن تاريخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بريزيد.
هنگام مصرف ايبوپروفن ، نبايد بيش از
مقدار مشخص شده بر روي جعبه دارو مصرف کنيد، مگر طبق دستور پزشک . اين دارو
مي‌تواند موجب کبودي و خونريزي بيش از حد شود.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو، از
رانندگي يا شرکت در فعاليت‌هاي خطرناک خودداري کنيد. اين دارو در برخي
افراد موجب گيجي، سرگيجه، يا خواب‌آلودگي مي‌شود.