بزرگنمايي:

بانو نیوز -
رسول صدرعاملی در واکنش به صحبت‌های حبیب کاوش گفت: «همه ما براساس آنچه بر روی پرده سینما باقی مانده قضاوت می‌شویم نه بیانیه‌ها!»
به گزارش خبرآنلاین، رسول صدرعاملی یکی از اعضای هیات داوران سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر در گفت‌وگو با خبرآنلاین در واکنش به نامه اخیر حبیب کاوش به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و متهم کردن اعضای داوران به نگاه سیاسی در ارزیابی آثار اظهار داشت: «در وهله اول باید بگویم به هیچ عنوان قصد ندارم به جای وزیر ارشاد که مخاطب نامه حبیب کاوش بود جوابی بدهم، اما به عنوان داور جشنواره سی‌وششم و علی‌رغم همه نامهربانی که حبیب کاوش در نامه اخیرش به وزیر ارشاد نسبت به من و سایر داوران جشنواره داشت بازهم بسیار برایم به عنوان یک سینماگر و عضوی از خانواده سینما قابل احترام است.»
او افزود: «هرچند مخاطب نامه حبیب کاوش شخص وزیر ارشاد بود اما به عنوان یکی از اعضای داوران نسبت به بخشی از محتوای نامه که مستقیم داوران را مورد اشاره قرار میداد و ما را متهم به سیاسی بازی و نگاه سیاسی کرده بود، وظیفه پاسخگویی دارم.»
کارگردان فیلم «من ترانه 15 سال دارم» تصریح کرد: «مشکلی که در نامه اخیر حبیب کاوش به وزیر ارشاد وجود دارد، سیاست‌زدگی است که متاسفانه چندسالی افت سینمای ایران شد. اینکه سینما را به دو دسته خودی و غیرخودی و از ما و برما تقسیم کنیم بسیار نامطلوب است و این مورد در نامه کاوش وجود داشت.»
صدرعاملی اظهار داشت: «اینکه کاوش در نامه‌اش به بهانه انتقاد به مدیریت داوران را مورد هجمه قرار می‌دهد ناشی از یک نگاه غیرسینمایی است که می‌خواهد در بین بدنه و خانواده سینمای ایران دودستگی و اختلاف بیندازد و بسیار متاسف شدم که چنین نگاهی را در حبیب کاوش دیدم.»
داور رکورددار جشنواره فیلم فجر ادامه داد: «به عنوان کسی که چندین دوره عضو هیات داوران جشنواره بوده‌ام، باید بگویم که این دوره یکی از بهترین ترکیب‌های داوری را شاهد بودیم و تمام سعی و تلاش همه ما این بود که براساس نگاه کارشناسی و نه سلیقه‌ای آثار را قضاوت کنیم و برای داوری و رای نهایی بسیار بحث و تبادل نظر کردیم.»
کارگردان «دختری با کفش‌های کتانی» تاکید کرد: «نقطه قوت در ترکیب داوران این دوره این بود که هیچ دو نفری را نمی‌توانستید پیدا کنید که کاملا با هم یک‌رای و هم سلیقه باشند و به همین دلیل از همان ابتدا تصمیم گرفتیم سلیقه را که البته حق هر داوری است را کاملا از داوری کنار بگذاریم و کاملا براساس نگاه کارشناسی قضاوت کنیم و بسیار آزرده خاطر شدم که سینماگری مانند حبیب کاوش براساس منافع گروهی و اینکه آن گروه احساس می‌کند نماینده‌ای در بین داوران نداشته، داوران را متهم به نگاه سیاسی و سیاسی کاری کند. در حالیکه در سینما همه ما یک خانواده هستیم و نباید اینچنین نگاه گروهی و باندی به کلیت سینما داشت.»
رسول صدرعاملی در بخش دیگری از صحبت‌هایش توضیح داد: «خیلی تمایل به دادن جوابیه به نامه حبیب کاوش که نگارش آن به وزیر ارشاد اساسا از یک نگاه سیاست زده و ناشی از منفعت‌گرایی ناشی می‌شود نداشتم، اما کاوش باید بداند اساسا داوری در جشنواره هیچ فضیلتی برای هیچ سینماگری نیست چرا که از یکسو تمام کسانی که در بین نامزدها قرار می‌گیرند این حق را قائل هستند که خود را بهترین بدانند و از سوی دیگر در معرض پاسخ به تمام کسانی که در پایان جشنواره صاحب سیمرغ نشدند قرار داری و این نگاه که چرا از ما و ازگروه ما داوری نبوده است، ناشی از احساس عدم درک منافع جمعی سینما دارد.»
کارگردان فیلم سینمایی «دیشب باباتو دیدم آیدا» ادامه داد: «به هرحال آنچه از همه ما به عنوان سینماگر باقی می‌ماند تصویری است که روی پرده سینما به واسطه کارهایمان باقی مانده و امیدوارم این تصویر آنقدر ماندگار باشد که نیازی به نامه و بیانیه برای ماندگاری نداشته باشیم.»
او در خاتمه ضمن یادآوری اسامی داوران جشنواره سی‌وششم به حبیب کاوش گفت: «حبیب عزیز به عنوان یک سینماگر بهتر است یک بار دیگر اسامی همکارانت در هیات داوران جشنواره را با هم مرور کنیم، دکتر حسن خجسته، کمال تبریزی، خسرو دهقان، بهرا بدخشانی، محمدرضا فروتن، بنده و فرشته طارئرپور. به عنوان کسی که به ترکیب هیات داوران انتقاد داشتی شاید جای خودت در این ترکیب خالی بوده باشد اما خیلی دوست دارم بدانم به جای هرکدام از اعضای داوران، کدامیک از دوستان طیف مورد طرفداری‌ات را خالی می‌بینی؟. امیدوارم به نمایندگی از تفکری که باعث شد این نامه را خطاب به وزیر ارشاد بنویسی به این سوال هم جواب بدهی.»