بزرگنمايي:

بانو نیوز -
در سال 2012، هنگام تبلیغ برای فیلم «استاد» (The Master)، خواکین فینیکس با «بدرد نخور خواندن» اسکار جنجال آفرینی کرد. با این وجود انداختن افراد به جان هم بدترین کاری است که می توان در این دنیا کرد و صادقانه بگوییم که منطق پشت حرف او بیراه هم نیست. هیچ راهی وجود ندارد که بتوان تمامی افراد شرکت کننده در یک مراسم اهدای جوایز سینمایی را راضی و خشنود به خانه هایشان فرستاد زیرا هر کسی نظر خود را دارد که چه کسانی استحقاق بردن جوایز سینمایی را دارند.
بسیار تلخ است که وقتی شما روح و جسم خود را برای ایفای یک نقش به کار گرفته اید اما ناگهان جایزه ای که شما خود را مستحق آن می دانید به شخص دیگری داده می شود. مشکل اینجاست که شما هیچ کنترلی بر روی دیدگاه های دیگران در مورد اثرتان ندارید و زمانی که فیلم شما منتشر شد دیگر باید دیگران در مورد آن قضاوت کنند. بدین ترتیب بسیاری از بازیگران زن در تاریخ سینما نتوانسته اند به آنچه که استحقاقش در مراسم اسکار را داشته اند دست یابند. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با بهترین بازیگران زنی آشنا کنیم که علیرغم شایستگی فراوان و بازی های بی نقصی که ارایه داده اند نتوانسته اند برنده جایزه اسکار شوند.
10- کایرا نایتلی
باور کردنی نیست که کیرا نایتلی با این همه سال فعالیت در دنیای سینما هنوز 33 سال سن دارد. نایتلی در سنین نوجوانی بازیگری را تجربه کرد و در نهایت در سال 2002 و برای بازی در فیلم «مانند بکهام ضربه آزاد بزن» (Bend it Like Beckham) چهره شد. از آن زمان به بعد وی در ژانرهای مختلفی بازی کرده، از فیلم های مستقل هنری تا فرانچایزهای بلاک باستر، و در عنفوان جوانی یکی از شناخته شده ترین بازیگران زن هالیوود است.
نایتلی یک بازیگر بااستعداد با دلفریبی بریتانیایی است که همه را شیفته خود می کند و در هر نقشی که وارد می شود به آن جان می بخشد. وی تاکنون 2 بار نامزد دریافت جایزه اسکار شده است؛ بار اول برای فیلم «غرور و تعصب» (Pride and Prejudice) و در بخش بهترین بازیگر زن نقش اول و بار دوم برای بازی در فیلم «بازی تقلید» (The Imitation Game) در بخش بهترین بازیگر زن نقش دوم که هر دو بار موفق به دریافت این جایزه نشد.
9- کری مولیگان

بعد از بازی خیره کننده اش در فیلم «یک آموزش» (An Education)، کری مولیگان به ملکه فیلم های مستقل تبدیل شد و در نقش هایی بازی کرد که تفاوت های بسیاری با هم داشتند. چه در نقش اول حضور یابد و چه در نقش های فرعی، مولیگان همیشه می درخشد و حضور او در یک فیلم اعتباری خارق العاده به آن فیلم می بخشد. بازی او در فیلم «یک آموزش» برای اولین و آخرین بار، تا به امروز، نامزدی اسکار در بخش بهترین بازیگر زن نقش اول را برای او به ارمغان آورد.
وی در سال 2011 دو بازی خارق العاده از خود نشان داد؛ یکی در فیلم «راننده» (Drive) که بازی همراه با سکوت و احساساتش در کنار رایان گاسلینگ به مهم ترین بخش فیلم تبدیل شد و توانست تنها با نگاه و زبان بدن نهایت احساس و غم را در این فیلم به تصویر بکشد. دومین نامزدی اسکار او نیز برای فیلم «شرم» (Shame) اتفاق افتاد که در آن با مایکل فاسبندر همبازی بود. این دو نقش آفرینی و بخصوص فیلم دوم، اسم مولیگان را بر سر زبان ها انداخت هر چند برای برنده شدن جایزه اسکار کافی نبودند.
8- میشل فایفر

در حالی که بسیاری اهمیتی به نقش آفرینی آن هاتاوی در نقش زن گربه ای در آخرین فیلم بتمن به کارگردانی کریستوفر نولان با عنوان «شوالیه تاریکی بر می خیزد» (The Dark Knight Rises) نمی دهند باید گفت که نقش زن گربه ای باید برای همیشه در اختیار میشل فایفر می ماند که زیبایی، رازآلود بودن و کشش زنانه مرگبارش باعث می شود که یک سر و گردن بالاتر از دیگر بازیگران هالیوودی باشد. همچنین وی چنان نیرویی به نقش های زنان زیبا اما بی اهمیت می دهد که در نهایت باعث برجستگی آن شخصیت می شود. فایفر در طول دوران فعالیت خود در هالیوود 3 بار نامزد دریافت جایزه اسکار شده است اما هیچ بار موفق نشده این جایزه را با خود به خانه ببرد.
وی اولین بار برای فیلم «روابط نامشروع» (Dangerous Liaisons) نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش بهترین بازیگر زن نقش مکمل شد. وی نشان داد که تنها نماد زیبایی نیست و استعداد خوبی در بازیگری دارد و بدین ترتیب دومین نامزدی اسکار خود را برای بازی در فیلم «بیکرهای شگفت انگیز» (The Fabulous Baker Boys) در بخش بهترین بازیگر زن بدست آورد. فایفر سومین نامزدی اسکار خود را نیز برای بازی در فیلم «زمین عشق» (Love Field) دریافت کرد اما هر 3 بار از بدست آوردن اسکار باز ماند.
7- هلنا بونهام کارتر

علاوه بر زندگی با تیم برتون و حضور در نقش زنان حوواس پرت و عجیب و غریب تمامی فیلم های او، هلنا بونهام کارتر در فیلم های متعدد دیگری نیز هنرنمایی کرده است. وی اولین بار برای بازی در فیلم «بال های کبوتر» (The Wings of the Dove) نامزد دریافت جایزه اسکار شد و بهترین بازی دوران کاری خود را در این فیلم ارایه داد. وی یک بار دیگر نیز برای بازی در نقش ملکه الیزابت فیلم «سخنرانی پادشاه» (The King’s Speech) نامزدی جایزه اسکار را بدست آورد. با این وجود وی هر دو بار از دست یافتن به جایزه باز ماند.
بونهام کارتر در فیلم «باشگاه مشت زنی» (Fight Club) نیز که دنیایی کاملاً مردانه داشت نقش دلفریب مارلا سینگر را بازی کرد و در فیلم های هری پاتر و «بینوایان» (Les Miserables) نیز اوج مهارت خود در بازیگری را به رخ همگان کشید. شاید بهترین کار او با همسر سابقش، تیم برتون، در فیلم «سوینی تاد» (Sweeney Todd) باشد. بازی او در فیلم «سیاره میمون ها» (Planet of the Apes) را نیز نباید نادیده گرفت.
6- کریستن دانست

چطور ممکن است که بازیگری با استعداد کریستن دانست حتی نامزدی اسکار را نیز بدست نیاورده باشد؟! او بدون شک یکی از بهترین بازیگران زن امروزی است که نادیده گرفته شده است. وی اولین بازی قابل توجه خود را در سن 12 سالگی در فیلم «مصاحبه با خون آشام» (Interview with the Vampire) انجام داد و از آن زمان تاکنون در فیلم های زیادی و بخصوص در نقش زنان بیمار و آشقته حضور یافته است. شاید دانست برای بازی در نقش یک کودک خون آشام در فیلم «مصاحبه با خون آشام» و در سن 12 سالگی لیاقت نامزدی اسکار را داشت. بعد نوبت به فیلم «خودکشی دوشیزگان» می رسد که بازی خیره کننده او در این فیلم نیز نادیده گرفته شد.
با این وجود بازی های بی نقص او در فیلم های «ماری آنتوانت» (Marie Antoinette) ساخته سوفیا کوپولا و «مالیخولیا» (Melancholia) اثر لارس وون تریه بهترین هنرنمایی های دانست بوده اند. شاید ماهیت این دو فیلم بود که باعث نادیده گرفته شدن بازی دانست شد هر چند برای بازی در «مالیخولیا» برنده جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن شد و بازی او به شدت مورد تحسین منتقدان قرار گرفت.
5- نائومی واتس

نائومی واتس نیز یکی از بازیگران زن هالیوود است که در کمال ناباوری تاکنون موفق به کسب جایزه اسکار نشده است. بعد از مهاجرت به ایالات متحده، او سال ها تلاش کرد که دیده شود و سرانجام با بازی در شاهکار دیوید لینچ با عنوان «جاده مالهالند» (Mulholland Drive) و آن هم در نقش یک بازیگر از توهم بیرون آمده به یک ستاره تبدیل شد.اما جای تعجب دارد که چرا وی برای بهترین نقش آفرینی اش حتی نامزد دریافت جایزه اسکار نیز نشد. اولین نامزدی او برای جایزه اسکار با فیلم «21 گرم» (21 Grams) آلخاندرو ایناریتو بدست آمد. واتس برای بازی در فیلم «غیرممکن» (The Impossible) نیز دومین نامزدی اسکار خود را کسب کرد.
وی در این دو فیلم به خوبی مهارتش در نقش زنان غمگین را به رخ کشید که گریه ها و زجه هایش دل تماشاگران را به درد می آورد. شاید واتس لیاقت این را داشت که برای بازی در فیلم «قول های شرقی» (Eastern Promises) اثر دیوید کراننبرگ و «بازی های مسخره» (Funny Games) میشاییل هانکه نیز نامزد جایزه اسکار شود اما این اتفاق رخ نداد.
4- آنت بنینگ

جای تاسف است که آنت بنینگ علیرغم این همه نقش آفرینی خاص و خارق العاده اش تاکنون موفق به بردن جایزه اسکار نشده است. با بیش از 30 سال حضور در دنیای بازیگری، بنینگ یکی از بااستعدادترین بازیگران نسل خود است و توانسته حتی بدترین فیلم ها را نیز با بازی های بی نقص خود ارتقا بخشد. او تنها 4 بار نامزد دریافت جایزه اسکار شده که بسیار کمتر از چیزی است که بنینگ شایستگی آن را دارد و در کمال ناباوری هیچگاه برنده این جایزه نبوده است. شاید کمتر کسی باور کند که او برای بازی در فیلم «زیبایی آمریکایی» (American Beauty) نتوانست برنده جایزه اسکار شود. بازی در فیلم «کلاهبرداران» (The Grifters) در سال 1990 اولین نامزدی اسکار را برای بنینگ به ارمغان آورد.
بعد از نامزدی اسکار برای دومین بار به خاطر بازی در فیلم «زیبایی آمریکایی»، بنینگ برای بازی در فیلم «جولیا بودن» (Being Julia) در نقش یک بازیگر تئاتر سومین نامزدی خود را در مراسم اسکار بدست آورد و آخرین بار نیز برای بازی در فیلم «بچه ها حالشان خوب است» (The Kids Are All Right) نامزد دریافت این جایزه شد. علاوه بر این وی در فیلم های «باگزی» (Bugsy)، «فرار با قیچی» (Running with Scissors) و «زنان قرن بیستم» (20th Century Women) نیز بازی های خیره کننده ای از خود ارایه داد.
3- جسیکا چستین

تنها در مدت کوتاه 9 سال حضور در هالیوود، جسیکا چستین توانست خود را به عنوان یکی از بهترین بازیگران زن عصر حاضر معرفی کند. وی چنان استعداد ذاتی قابل توجهی در بازیگری دارد که حتی حضور بی کلام او نیز در یک فیلم به خوبی حس می شود. تا به امروز وی 2 بار نامزد دریافت جایزه اسکار شده است. وی اولین بار در فیلم «مساعدت» (The Help) اولین بازی قابل توجه خود را انجام داده و نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. در «30 دقیقه پس از نیمه شب» (Zero Dark Thirty)، چستین دومین نامزدی اش در مراسم اسکار را این بار در بخش بهترین بازیگر نقش اول زن بدست آورد. بازی وی در این فیلم را باید یکی از بهترین نقش آفرینی های قرن بیست و یکم دانست که لیاقت بردن جایزه اسکار را داشت.
بار اصلی این فیلم 2 ساعت و نیمه تنها بر روی شخصیت و بازی چستین بود اما در نهایت جایزه اسکار به جنیفر لارنس برای بازی بی نقصش در فیلم «دفترچه امیدبخش» (Silver Linings Playbook ) رسید. بازی های کم نظیر چستین در فیلم های «پناه بگیر» (Take Shelter)، «غیب شدن النور ریگبی» (The Disappearance of Eleanor Rigby)، «دوشیزه سلوان» (Miss Sloane) و «درخت زندگی» (The Tree of Life) نیز از بهترین نقش آفرینی های دیگر جسیکا چستین به شمار می آیند.
2- گلن کلوز

علاوه بر آموزش عواقب خیانت به مردان متاهل در «جذابیت مرگبار» (Fatal Attraction)، گلن کلوز بازی های خیره کننده دیگری نیز داشته است. با سابقه ای نزدیک به 40 سال در دنیای بازیگری، کلوز یکی از بهترین بازیگران عصر خود به شمار می آید که علیرغم بازی های دوست داشتنی اش موفق به کسب جایزه اسکار نشده است. کلوز با 6 بار نامزدی در اسکار و ناکامی در همه موارد، بیش از هر بازیگر دیگری در هالیوود بیشترین نامزدی ها و بیشترین ناکامی ها در کسب این جایزه را به خود اختصاص داده است. وی اولین نامزدی اسکارش را در بخش بهترین بازیگر زن نقش اول و برای اولین تجربه بازیگری اش با عنوان «جهان به گفته گارپ» (The World According to Garp) در سال 1982 بدست آورد.
در اتفاقاتی بی سابقه وی برای دومین و سومین فیلم های خود با عنوان «اندوه شدید» (The Big Chill) و «استعداد ذاتی» (The Natural) نیز نامزد دریافت جایزه اسکار شد. اگر چه هیچ یک از این فیلم ها، آثار شناخته شده و موفقی نبودند اما نقش آفرینی کلوز نقطه مثبت این فیلم ها به شمار می آید. کلوز بهترین بازی خود را بدون شک در فیلم «جذابیت مرگبار» ارایه داد که چهارمین نامزدی اسکار را برای وی در پی داشت. وی یک سال بعد و باز هم برای ایفای نقش یک زن شرور در فیلم «روابط خطرناک» (Dangerous Liaisons) پنجمین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد.آخرین نامزدی اسکار کلوز در سال 2011 و برای فیلم «آلبرت نوبز» (Albert Nobbs) بدست آمد که نشان داد کلوز همچنان مهارت خود در ایفای نقش های متفاوت را حفظ کرده است.
1- ایمی آدامز

در طول سال های اخیر، ایمی آدامز به یکی از سخت کوش ترین و تحسین شده ترین بازیگران زن هالیوود تبدیل شده است. باید سخت تلاش کنید تا یک بازی بد در کارنامه این بازیگر مو سرخ بااستعداد پیدا کنید. وی در نقش های متفاوتی درخشیده و با تمام این استعدادها و قابلیت ها بسیار متواضع و دوست داشتنی است. اما آدامز تاکنون 5 بار نامزد دریافت جایزه اسکار شده و هر بار دست خالی به خانه بازگشته است. وی در این مقوله با دی کاپریو مقایسه شده و لئوناردو دی کاپریو زنان هالیوود لقب گرفته است زیرا علیرغم شایستگی فراوانش هنوز نتوانسته برنده اسکار شود. جالب این که وی برای اولین بار برای بازی در فیلم «اگه می تونی منو بگیر» (Catch Me if You Can) که با دی کاپریو همبازی بود دیده شد و توانست همزمان دل دی کاپریو و تماشاگران را برباید. با این وجود، آدامز اولین نامزدی اسکار خود را چند سال بعد و برای بازی در فیلم «جون باگ» (Junebug) بدست آورد.
دومین نامزدی اسکار او برای بازی در فیلم «تردید» (Doubt) بدست آمد که در آن با غول هایی مانند مریل استریپ، فیلیپ سیمور هافمن و وایولا دیویس همبازی بود. آدامز در فیلم «مشت زن» (The Fighter) نقشی متفاوت را ایفا کرد و بعد از نامزد شدن برای اسکار، رقابت را به ملیسا لئو واگذار کرد. چهارمین نامزدی اسکار آدامز برای فیلم «استاد» (The Master) بدست آمد. آخرین نامزدی اسکار آدامز برای فیلم «حقه بازی آمریکایی» (American Hustle) بدست آمد که باز با ناکامی در بدست آوردن آن همراه بود. با این وجود می توان ادعا کرد که بدون شک آدامز در سال های آینده به آن چه که شایستگی اش را دارد رسیده و بالاخره برنده جایزه اسکار شود.
برترین ها