بزرگنمايي:

«رباب رحمتي» در اين يادداشت آورده است: «از ديرباز تا کنون خانواده اولين و مهمترين پايگاه تربيتي هر جامعه‌اي محسوب مي‌شود که مادران در اين ميان داراي جايگاه ويژه‌اي هستند و نقش اساسي را در پرورش تفکر و رفتار فرزندانشان ايفا مي‌کنند. سهم مادران در فرهنگ‌سازي و انتقال ارزش‌ها از نسلي به نسل ديگر در يک جامعه از همه‌ عوامل ديگر بيشتر است .

نگرش زنان جامعه به دنياي پيرامون خود و مسائل تربيتي، تاثير مستقيم بر نگرش خانواده به خصوص در فرزندان داشته و موجب رشد و تعالي آنان مي‌شود همچنين تاثيرغير مستقيم بر پيشرفت،توسعه و رشد اقتصادي جامعه نيز خواهد داشت بنابراين آگاهي و توجه مادران به نقش بسيار حساس خود در خانواده و تربيت فرزندان داراي اهميت ويژه است .

يکي از نقش‌هاي مهم مادران در خانواده که از ديرباز به آنان محول شده، مديريت داخلي منزل است. ساماندهي و مديريت خريد و مصرف کالا و ايجاد توازن بين درآمد و مخارج خانواده، رکني اساسي در اين مديريت است. مادران در شکل‌دهي و اصلاح الگوي مصرف خانواده نقش بسزايي دارند و در اين مورد از جانب فرزندانشان به عنوان الگوي عملي پيوسته مورد توجه و تحت نظر هستند اما متاسفانه امروزه يکي از مشکلات جامعه‌ ما بي‌توجهي و غفلت مادران گرامي، از نقش کليدي خود در ارائه‌ سبک صحيح زندگي و مديريت اقتصادي خانواده به فرزندانشان است.

 مادران جامعه‌ ما تمام تلاش خود را براي رشد، موفقيت و ساختن آينده‌ فرزندانشان به کار مي‌گيرند و در اين مسير از هيچ کاري دريغ نمي‌کنند و با تهيه‌ امکانات مختلف، ثبت‌نام آنان در کلاس‌هاي مختلف و غيره سعي دارند آينده‌اي روشن را براي آنان مهيا کنند، غافل از اين که بخش عمده‌ نگرش کودکان نسبت به توانمندي خود و جايگاه آنها در رشد و توسعه‌ کشور، در سال‌هاي کودکي و با مشاهده‌ رفتار و نگرش مادرانشان به امور مختلف شکل مي‌گيرد. مادران نقشي حساس را در اين زمينه برعهده دارند که در اکثر اوقات از آن بي‌خبر  و يا نسبت به آن بي‌توجه هستند.

در بسياري از موارد رفتارهاي روزمره و ساده‌ مادران مي‌تواند تاثيري بيشتر از ده‌ها کلاس بر فرزندانشان داشته باشد؛ رفتارهاي ساده‌اي که گاهي مورد غفلت واقع مي‌شوند. از جمله‌ اين رفتارهاي ساده مي‌توان به رفتار خريد و الگو و فرهنگ مصرف مادران اشاره کرد که در بسياري از موارد اين رفتارها بر اساس چشم و هم‌چشمي، تجمل‌گرايي و خريدهاي تصادفي و مصرف‌گرايي انجام مي‌گيرد.

بر اساس شواهد، اين رفتارها تا حدود زيادي تحت تاثير شبکه‌ها و تبليغات ماهواره‌اي است که براي زن ايراني، سليقه و ذائقه طراحي مي‌کنند و در اکثر موارد به صورت ناخودآگاه آنها را تحت تاثير قرار مي‌دهند.

حال سوال اين است که مادران ايراني بايد در اين شرايط چه کنند؟ و چگونه مي‌توانند ايفاي نقش کنند؟ مادران با ارزش قائل شدن براي کشور و اعتماد به قابليت‌هاي آن، روحيه‌ ملي‌گرايي، اعتماد به‌نفس و استقلال‌طلبي و سازندگي را در کودکانشان رشد مي‌دهند و ذهن آنها را براي ساختن آينده‌اي روشن و ايراني آباد آماده مي‌کنند چرا که اگر خلاف اين رفتار صورت گيرد و مادران در گفتار و عمل خود نشان دهند که به قابليت‌هاي کشور بي‌اعتماد هستند و کالاهاي ايراني را تحقير کنند و يا ديدگاه منفي نسبت به توليدات داخلي داشته باشند و براي خريد و مصرف کالاهاي خارجي ارزش قائل شوند، در واقع خودباوري،  ميل به سازندگي و وطن دوستي آنها را زير سوال برده‌اند و در نتيجه زمينه‌هاي رشد و اعتلاي کشور را مي‌خشکانند .

لذا مادران عزيز با تامل بيشتر در نقش خود و با ارائه‌ الگوي صحيح مصرف و سبک زندگي سالم، مي‌توانند زمينه‌ رشد و شکوفايي فرزندانشان را فراهم کنند و با ارائه‌ نگرش مثبت به کشور و ترجيح توليدات با کيفيت داخلي، به تدريج خودباوري و ملي‌گرايي را در فرزندانشان رشد دهند.با اين شيوه به فرزندانشان ياد مي‌دهند که براي دستيابي به کيفيت بالاتر زندگي بايد به توانمندي‌هاي خود و قابليت‌هاي کشورشان متکي باشند چرا که رسالت اصلي مادران، تربيت فرزنداني توانمند است تا آينده‌ خود را بسازند. با اين روش به تدريج انگيزه سازندگي در آنها دروني و تبديل به عادت مي‌شود که اين عادت نيز در جامعه کم کم به صورت هنجار در خواهد آمد و مي‌تواند تضمين بهتري براي آينده‌ فرزندان و رشد اقتصادي جامعه باشد».