بزرگنمايي:

هيچ لزومي ندارد که شما، در زمان زندگي مشترک، همسرتان را از اتفاقاتي که، نه تنها به رابطه شما کمکي نمي کند بلکه حتي ممکن است آرامش فعلي تان را نيز بر هم زند، به زبان آوريد. در زندگي مشترک، شرايط و موقعيت هايي وجود دارد که عقل سليم حکم مي کند با درايت عمل نمائيد و براي حفظ ارکان خانواده بنيان شده خاموشي گزينيد. به قول بزرگي، "چيزي را که همسرتان نمي داند وي را نخواهد رنجاند!"

در ادامه اين مقاله، توصيه هايي را در اين خصوص، به خانم هاي محترم مي نمائيم تا با رعايت آنها بتواند در پيشبرد اهداف زندگي مشترک و آرامشي که به طور بالقوه زنان خود مسبب آنند، ياري رسان باشيم.

توصيه اول: هيچ گاه در مورد مادر همسرتان، چيزي بر زبان نياوريد.

اگرخاطرات بدي را با مادر همسرتان تجربه کرده ايد، اگرتجربه ناخوشايندي درذهنتان مدام مرور مي شود و موجبات تکدر خاطر شما را فراهم مي سازد و حس انتقام، بدگويي و انتقاد از او را در دل شما به وجود مي آورد و دوست داريد از رفتار و برخورد او شکايت نمائيد، بدانيد همسرتان براي رسيدگي و گوش دادن به شکايت و انتقاد هاي حتي به حق شما گزينه مناسبي نيست.

اصلا مهم نيست مادر وي، زن موجه و يا غير موجهي است، فقط به خاطر داشته باشيد در اين زمينه دهانتان را ببنديد .
حتي در مواقعي که همسرتان نيز از او بدگويي مي کند و اظهار شکايت از رفتار و برخوردهاي وي دارد، سکوت کنيد و سخني به زبان نياوريد، چه خوب باشد يا چه بد، مادر اوست و به شما مربوط نمي شود. اظهار نظر حتي به حق شما در برابر رفتار بد مادر همسرتان، در ذهن شوهرتان حک شده و مي ماند و در موقعيتي جنجالي شما و همسرتان سر باز کرده و يادآوري مي شود که اين خود عواقب و درد سرهاي متعاقبي خواهد شد، آن هم به جرم پشتيباني و تاييد شما از اظهار نظر خود شخص همسرتان از مادرش. در صورتي که خود را نيازمند بيان آن احساسات و عواطف به شخص ثالثي مي بينيد، بهتر است با دوستان بي طرف بيان داريد.

توصيه دوم: حد و مرز خصوصي خود را حفظ نمائيد و به حريم خود احترام بگذاريد.

اين توصيه را جدي بگيريد، با انديشه اين که همسرم است و بيان فلان گفته، رفتار،... اشکالي ندارد، تيشه به ريشه زندگي تان نزنيد. حفظ حريم احترام نشاني از عشق حقيقي شماست و بکر ماندن آن ارزشمندتر. لذا از بيان گفته ها و شوخي و رفتارهايي که در حريم خانوادگي نا بسنده و لودگي قلمداد مي شود و چندان جالب به نظر نمي رسد، به شدت بپرهيزيد و آن را به ديگر حريم هاي صميميت همچون حريم دوستي ارجاع دهيد.

توصيه سوم: براي رسيدن به اهدافتان و انجام رفتاري يا کاري، او را با طلاق گرفتن تهديد نکنيد.

شايد اين جملات برايتان آشنا باشد و شايد آنها را به کرات در زندگي زوجين آشنا و نا آشنا و حتي شايد خودتان در ارتباط با همسرتان به کار برده باشيد." من هميشه براي طلاق گرفتن آماده ام، هميشه ساک بسته شده ام پشت در است،خدا عمر بده به پدر و مادرم، خونه آنها در همه حال پذيراي من است،...

بي جهت زندگي تان را با کلمات و جملات کودکانه و آزار دهنده همچون مطرح شده در فوق، مشوش نکنيد. هنگامي که عصباني هستيد، به جاي داد و فرياد و بيان جملات نابود کننده، لحظه اي درنگ کنيد و ليوان آب سردي را بنوشيد و آن جمله نا بجا را قورت دهيد و اجازه خروج از دهانتان را ندهيد. چرا که مردان به قول معروف بيدي نيستند که با اين بادها بلرزند، و اين سخن شما را بلوفي بيش نخواهند دانست و با اين تهديدها نه تنها به شما لطف و مهرباني نخواهند کرد بلکه اين تهديد شما را نقطه ضعف شما قلمداد خواهند نمود و بيش از بيش سعي خواهند کرد زمينه اي را فراهم سازند تا باب عصبانيت شما را موجب شوند.

توصيه چهارم: هرگز حقوقتان را به روي همسرتان نياوريد.

بسياري از زنان شاغل مرتکب اين اشتباه مي شوند و مدام در آمد خود را به همسرشان يادآوري مي کنند و "پول من " مي کنند .

زوجين موفق کساني هستند که هرگز عبارت فوق را به کار نمي برند و حتي در گفته هاي خود ابراز مي کنند که پول من و تو ندارد، اين پول خرج زندگي و آرامش هر دويمان مي شود؛ حتي برخي از زوجين يک شماره حساب مشترک دارند. وقتي شما چنين فلسفه اي را در زندگي تان به کار ببنديد با يک تير دو نشان زده ايد، شما در عين حال که توانسته ايد محبت و عشق خود را به همسرتان ثابت کنيد، به طورغير مستقيم اقتدار و قدرت همسرتان را حفظ نموده و ارج نهاده ايد.

توصيه پنجم:لازم نيست که گذشته خود را دقيق و صريح بيان کنيد.

لزومي ندارد همسرتان از تمامي جوانب زندگي گذشته شما مطلع باشد و شما ملزم به گفتن همه چيز نيستيد. در حد اطلاع و آگاهي دادن کافي است. هر آنچه که در تداوم زندگيتان موثر است را بيان کنيد نه چيزي بيشتر نه کمتر. فکر نکنيد اعترافات صادقانه شما، نشان صداقت و درستي شماست،لذا بهتر است هيچ وقت دروغ نگوئيد ولي ضروري نيست هميشه همه راست را هم بيان کنيد. تدبر نمائيد و در زمينه هر آنچه که در پايداري زندگيتان نقش اساسي را ايفا مي کند، اطلاعات دهيد.

توصيه ششم: رفتاري نکنيد که احساس کند از شغل وي ناراضي هستيد.

اين يکي از مشکلاتي است که اکثر آقايان نسبت به آن معترضند و ابراز مي کنند که از غر زدن همسرشان در اين باب خسته و کلافه شده اند. بسياري از خانم ها از نوع شغل همسر، مدت زمان کار همسر، ميزان درآمد،محل کار،... مدام عيب جويي و انتقاد مي کنند و حتي گاها مشاهده شده که به هنگام ورود همسر به منزل، بدون توجه به شرايط، در مورد اتفاقات پيش آمده در محل کار، در آمد آن روز، خستگي و عصبانيت وي و... کنکاش مي کنند و مدام سوال مي پرسند و توضيح مي خواهند.

 خانم هاي با درايت هيچ گاه چنين برخورد نخواهند کرد. آنها مي دانند که منشي همسرشان نيستند بلکه همسر و شريک زندگيشان هستند و قرار نيست در زندگي شغلي وي هر چند که به آنها هم مربوط است، بيش از حد مداخله کنند و در مديريت و مسئوليتي که همسرشان در راسش قرار دارد ارزيابي هاي مدام و بيهوده نمايند. آنها مديريت زماني دارند و در وقت مقتضي در کمک به شريک زندگي شان شتاب خواهند نمود.