بزرگنمايي:

آریا بانو -
پژمان جمشیدی از آن دست ستاره‌هایی است که به واسطه حضور در سطح بالای فوتبال و سینما، یک چهره دو وجهی به شمار می‌آید و برای همین در هر دو زمینه که بسیار مورد توجه علاقه مندان است، می‌تواند به اظهارنظر بپردازد. این بازیکن سابق پرسپولیس و تیم ملی که این روزها فیلم سینمایی «تگزاس» را با بازی خود و حمید فرخ نژاد روی پرده سینماها دارد، از جمله بازیگرانی است که در جام جهانی 2018 به روسیه رفته بود و بازی‌های تیم ملی را از نزدیک تماشا کرد.
این موضوع باعث شد تا به سراغ جمشیدی برویم و با او درباره جام جهانی و حواشی آن به صحبت بپردازیم. پژمان در گفت و گویی که با ایران داشت، نظرات جالبی را در خصوص جام بیست و یکم و تفاوت‌های فرهنگی، اجتماعی و فنی فوتبال ایران با سایر کشورها ارائه داده است.
تو یکی از افرادی بودی که جام جهانی 2018 را از نزدیک دیدی. به نظرت این جام چطور بود؟
درباره میزبانی باید بگویم که روس‌ها میزبانی فوق‌العاده‌ای نداشتند. خیلی چیز عجیب و غریبی وجود نداشت. فاصله شهرها زیاد بود و امکانات کافی هم برای این حجم از تماشاچی وجود نداشت.
بازی‌ها را چطور دیدی؟
مسابقات هم برخلاف این که گفته می‌شود، جام شگفتی‌هاست، به این سمت رفته که اتکا به ستاره‌ها کم شده است و همین از جذابیت مسابقات کم کرده است. بچه‌ای به سن من، در آن موقع که جام جهانی را می‌دید، عاشق بازیکنانی مانند مارادونا، پله، زیکو و روماریو می‌شد اما الان فوتبال متکی به فرد نیست، وگرنه قبلاً بلژیک نباید برزیل را می‌برد یا سوئد نباید تا یک چهارم بالا می‌آمد. در این فوتبال، ژاپن فوتبال تهاجمی را ارائه می‌دهد اما در کل تیم‌ها محتاط تر شده‌اند و از هیجان بازی‌ها کاسته شده است.
پس به نظرت فوتبال قبلاً جذاب تر بود؟
بله. بخصوص تا سال 2002 فوتبال یک شکل دیگری بود. الان فوتبال تیم محور شده و فرد محور نیست. الان نمونه تیم‌های واقعی بلژیک یا فرانسه هستند که در حمله قوی هستند و در دفاع کمتر تمرکز می‌کنند اما در کل کار تیمی خوبی دارند. بعد هم در این جام جهانی تیم‌هایی مثل ایتالیا و هلند هم نبودند. اصلا هلند یکی از جذابیت‌های هر جامی در دنیاست و واقعا فوق‌العاده است. با این حال، قدرت تیم‌های اروپایی نسبت به هم کم شده است. در آسیا هم همین طور است. قبلا هند و برمه قهرمان می‌شدند اما الان خبری از آنها نیست. عربستان روزگاری بسیار مقتدر بود اما الان نه.
وضعیت تیم خودمان را چگونه دیدی؟
ما در فاز دفاعی خوب بودیم. یعنی فوق‌العاده بودیم و در ضد حمله هم خوب ظاهر می‌شویم. من مدت‌هاست که از تیم ملی تعریف می‌کنم. در تیم ما پیشرفت حاصل شده تیم کی روش همان طور که خارجی‌ها نیز هم نظرند، در حفظ توپ و بازی مالکانه مشکل دارد و درصد حفظ توپ در بازی‌ها هم بیانگر همین مسأله است. ما گل نمی‌خوریم اما خطر هم کم ایجاد می‌کنیم.
در بازی با پرتغال بهتر کار کردیم؟
بازی با پرتغال حساس شده بود. برد اول مقابل مراکش خیلی به ما کمک کرد و گروه را تحت تاثیر قرار داد و باعث شد تا تیم‌ها ما را دست کم نگیرند.
پنالتی که علیرضا بیرانوند از کریستیانو رونالدو گرفت یا لایی که وحید امیری به پیکه زد، جزو صحنه‌های ماندگار جام جهانی برای ما بود. این طور نیست؟
لایی وحید که خیلی خوب بود و فکر می‌کنم که تا ابد یادمان بماند یا حتی پنالتی که بیرانوند گرفت اما این فقط برای ماست ولی چه کسی در دنیا یادش می‌آید که در فلان بازی جام جهانی قبل، کی به کی لایی زده اما با این حال برای خود ما فوق‌العاده بود و جزو‌ های‌لایت‌های برتر جام برای ما.
کره‌ای‌ها در بازی آخرشان آلمان را 2 بر صفر بردند اما مردم این کشور در فرودگاه به بازیکنان این تیم گوجه و تخم مرغ زدند. الان هم خیلی تیم ملی را با ژاپن مقایسه می‌کنند. در این باره چه نظری داری؟
به نظرم ما اصلاً نمی‌توانیم خودمان را با کره و ژاپن مقایسه کنیم. این دو کشور 16 سال پیش میزبان جام جهانی بوده‌اند و حداقل 20 سال از لحاظ فوتبالی از ما جلوتر هستند. ژاپنی‌ها خیلی وقت است حرفه‌ای کار می‌کنند اما باید بگویم که دم تماشاچی‌های خودمان گرم. این خیلی کار بدی است که کره‌ای‌ها گوجه و تخم مرغ پرت کردند. بارها تیم ما می‌باخت اما از این اتفاق‌ها هیچ وقت نیفتاده است.
با این حال، بازی ژاپن تحسین شد.
ژاپنی‌ها فوق‌العاده بودند. ما اصلاً نمی‌توانیم از لحاظ سخت افزاری و امکانات، خودمان را با ژاپن مقایسه کنیم اما از لحاظ استعداد بالاتریم. مستعدترین بازیکنان در سراسر ایران حضور دارند و حالا ستاره‌ای مانند مهدی مهدوی کیا در آکادمی کیا چند سالی است که دارد آنها را دور هم جمع می‌کند. کار باید ریشه‌ای انجام شود. ما باید استادیوم‌سازی کنیم تا در حد امکانات خودمان توقع داشته باشیم.
به امکانات اشاره کردی. نایک در جام جهانی تیم ملی را تحریم کرد اما وقتی ایران مراکش را برد گزارشگر انگلیسی گفت آنها کفش نداشتند اما برنده شدند.
بچه‌ها کفش که داشتند اما قاطی کردن مسائل سیاسی با فوتبال تهوع‌آور است. این اقدام نایک شرم آور بود و قابل باور نیست. کفش ندادن آنها به بازیکنان، تاثیری روی تیم ما نداشت اما آنها خودشان را خراب کردند. متأسفانه فیفا هم که همیشه تأکید دارد سیاست وارد فوتبال نشود، واکنشی به این ماجرا نداشت!
حالا به نظرت کی روش بماند یا برود؟
من نمی‌توانم در این باره نظر بدهم و این فدراسیون و خود بچه‌های تیم هستند که باید نظر بدهند.
بازیکنان که معتقدند باید بماند.
بله طبیعتاً آنها چنین نظری دارند. چون با او راحت بوده‌اند اما ما باید از کی روش در قسمت‌های مختلف فوتبال‌مان هم استفاده کنیم و ساختار پایه‌ای‌مان را قوی کنیم. به هر حال، او نوع برنامه‌ریزی در این خصوص را می‌داند و با علم روز دنیا آشناست. او مربی منچستریونایتد بوده و می‌داند که چطور باید رشد کنیم.
نکته‌ای که در خصوص خود تو وجود دارد، این است که تو را هم به عنوان بازیکن فوتبال می‌شناسند و هم بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون. در جام جهانی وقتی با مردم رو به رو می‌شدی، از تو سؤالات فوتبالی می‌پرسیدند یا سینمایی؟
چیزی که برایم خیلی جالب بود، این بود که هنوز مخاطبان من را به عنوان یک پرسپولیسی می‌شناسند و این پتانسیل بالای پرسپولیس و استقلال را می‌رساند و نشان می‌دهد که این دو باشگاه چقدر می‌توانند در پیشبرد اهداف فرهنگی فوتبال موثر باشند. خوشبختانه در این مدت که کار بازیگری هم می‌کنم، هواداران استقلال هم خیلی به من محبت داشته‌اند و ابراز لطف می‌کنند. فوتبال به نظر من مرز ندارد و همه عاشق این رشته هستند و چه در ایران و چه در روسیه همه درباره فوتبال صحبت می‌کنند.
به غیر از تو هنرمندان دیگری هم بودند؟
بله هنرمندان دیگری هم بودند اما من تنها رفته بودم. من قراردادی تبلیغاتی با یکی از اپلیکیشن‌ها داشتم که در جام جهانی به افراد برنده جایزه می‌داد.
جو ورزشگاه چطور بود؟
جو ورزشگاه که بسیار خوب بود و بازار عکس و امضا هم داغ بود. در بازی با پرتغال 42 هزار نفر به ورزشگاه سارانسک آمده بودند که فکر می‌کنم 38 هزار نفرشان ایرانی بودند و انگار در ورزشگاه آزادی تهران نشسته بودیم.
به عنوان یک بازیکن سابق تیم ملی، وقتی روی سکوها بودی، دوست داشتی که به زمین بروی و بازی کنی؟
صد درصد. همه فوتبالیست‌هاعاشق بازی کردن هستند و من هم دوست داشتم که در زمین بودم اما با آمادگی فعلی‌ام فکر می‌کنم که سه دقیقه بیشتر نمی‌توانستم بازی کنم!(می‌خندد)
الان فیلم سینمایی «تگزاس» با بازی تو که در برزیل فیلمبرداری شده، اکران است و برزیل هم که مهد فوتبال جهان. فضای آنجا چطور بود؟
ما که آن قدر سرگرم کار بودیم که کمتر فرصت می‌کردیم بیرون برویم اما همان طور که گفتید مردم آنجا عاشق فوتبال هستند و در کوچه پس کوچه‌های‌شان هم تیر دروازه‌های هندبالی نصب است و بچه‌ها با هم فوتبال بازی می‌کنند.
حمید فرخ نژاد هم که با تو در این فیلم همبازی بود، حسابی فوتبالی است.
بله حمید خان که عاشق صنعت نفت است.
یک ویدئویی هم در اینستاگرامش منتشر کرده بود که شخصی شبیه به پله کنارش بود!
بله او بدل رسمی پله در برزیل است که آقای فرخ نژاد با او آن ویدئو را منتشر کرده بود.