بزرگنمايي:

آریا بانو - ایران ورزشی / سال 2006 را به‌خاطر دارید؟ تیم ملی در مرحله پیش‌مقدماتی (درست در همین مرحله‌ای که اکنون تیم ملی با آن درگیر است) تا آستانه حذف پیش رفته بود، اما در نهایت فوتبال ایران موفق شد با بردهایی ارزشمند مقابل اردن و قطر به مرحله مقدماتی و سپس جام‌جهانی آلمان صعود کند.
سال 2006 را به‌خاطر دارید؟ تیم ملی در مرحله پیش‌مقدماتی (درست در همین مرحله‌ای که اکنون تیم ملی با آن درگیر است) تا آستانه حذف پیش رفته بود، اما در نهایت فوتبال ایران موفق شد با بردهایی ارزشمند مقابل اردن و قطر به مرحله مقدماتی و سپس جام‌جهانی آلمان صعود کند. در سال 2014 نیز که کارلوس کی‌روش سرمربی تیم ملی بود، همین اتفاقات رخ داد. تیم ملی که از مرحله پیش‌مقدماتی با اقتدار صعود کرده بود در مرحله مقدماتی سرنوشتش مقابل اردن و قطر گره خورد اما در نهایت با ارائه فوتبالی شجاعانه موفق به صعود شد.
آندرانیک تیموریان یکی از بازیکنانی بود که در بطن ماجراهای صعود در سال 2014 قرار داشت. او و هم‌تیمی‌هایش که در تهران و در مقابل 100هزار تماشاگر مقابل قطر به تساوی بدون گل رسیده بودند و شکستی تلخ را در بیروت مقابل لبنان تجربه کردند، در نهایت موفق شدند به جام‌جهانی صعود کنند. حالا دوباره فوتبال ایران بعد ازسال‌ها اقتدار در همان وضعیت بغرنج قرار گرفته است؛ فضایی التهاب‌آور که مشخص نیست در نهایت چه سرنوشتی برای فوتبال ایران رقم خواهد خورد. آندرانیک تیموریان از مردان سختکوش سابق تیم ملی ایران اما به صعود از این مرحله امیدوار است. او اعتقاد دارد تیم ملی، بحرین و عراق را می‌برد و سرگروه صعود می‌کند و در نهایت از مرحله مقدماتی نیز گذر کرده و راهی جام‌جهانی قطر خواهد شد.
تیم ملی به‌زودی باید وارد عرصه رقابتی برای صعود به جام‌جهانی فوتبال شود. ما اکنون در مرحله پیش‌مقدماتی هستیم و هنوز به مرحله مقدماتی هم نرسیده‌ایم، اما احتمال اینکه تیم ملی حذف شود وجود دارد.
کار سخت است اما من نیمه پر لیوان را می‌بینم چون استعداد فوتبالیست‌های ایرانی را می‌شناسم. به حرف شما صحه می‌گذارم که بازی‌های سختی پیش روی ماست، اما اطمینان دارم بچه‌ها مانند دوره‌های قبل که ما به‌سختی راهی جام‌جهانی فوتبال شدیم، باز هم می‌توانند از پس هم‌گروه‌های خود برآیند و راهی جام‌جهانی شوند.
ما باید حتماً بحرین و عراق را ببریم تا سرگروه شویم.
همینطوراست. این شرایط در سال 2014 هم وجود داشت. ما با قطر در تهران مساوی کردیم و 100هزار تماشاگر را ناراحت و نگران به خانه‌های‌شان فرستادیم. شب بسیار تلخی بود. با اینکه نباخته بودیم اما بشدت از تساوی ناراحت بودیم. حق‌مان در آن بازی باخت نبود. فوتبالی هجومی بازی کردیم، بخصوص در نیمه دوم، اما موقعیت‌های ما گل نشد. با توجه به اینکه در لبنان هم شکست خورده بودیم وضعیت ما بحرانی بود، اما دیدید سه بازی پایانی را بردیم. همین قطر را در قطر با ارائه فوتبالی منطقی و دقیق شکست دادیم و در ادامه هم کره را در خاکش شکست دادیم. یادش بخیر! عجب تیمی بود. بچه‌ها واقعاً «یکدل» بودند.
به نکته مهمی اشاره کردی. شاید همین فاکتور بتواند موجب صعود دوباره تیم ملی شود.
ما بازیکنان خوبی داریم. بخشی از آنها لژیونر هستند و تجربیات خوبی دارند. ما از لحاظ نیروی انسانی بهترین تیم فوتبال آسیا هستیم اما این ویژگی باید در قالب تیمی خودش را نشان دهد. اگر بحث «یکدلی» را من مطرح کردم به‌خاطر این بود که اثراتش را در مقدماتی جام‌جهانی 2014 به‌خوبی در تیم ملی حس کردم. بازیکنان آن تیم واقعاً با جان و دل بازی کردند و می‌دانستند میلیون‌ها ایرانی چشم‌شان به ساق‌های آنهاست. ما می‌دانستیم اگر به جام‌جهانی نرویم چه جو ناامیدکننده‌ای در جامعه ایجاد خواهد شد. مردم ما فوتبالی هستند و با فوتبال زندگی می‌کنند. خیلی تأسفبار بود اگر نمی‌توانستیم آنها را به خواسته‌شان برسانیم.
الان هم همین شرایط حاکم است. مردم دوست دارند تیم ملی کشورشان به جام‌جهانی برود. در این شرایط تردید ندارم صعود به مرحله بعد باعث شور و شعف در جامعه خواهد شد و مردم انرژی بیشتری می‌گیرند. بازیکنان تیم ملی باید از همان لحظه‌ای که وارد بحرین می‌شوند فکرشان شاد کردن دل مردم باشد. مطئنم اگر با این حس و در اوج مسئولیت‌پذیری وارد میدان شوند صعود می‌کنند. بازی با بحرین در بحرین سخت‌تر از بازی در کره‌جنوبی مقابل تیم ملی این کشور نیست که ما سال 2014 تجربه‌اش کردیم.
صعود از این مرحله سخت‌تر است یا شرایطی که شما در 2014 تجربه کردید؟
از نظر من شرایط برابر است. من وقتی اوضاع تیم ملی را می‌بینم یاد آن رقابت‌ها می‌افتم. اما ما نسبت به دیگر رقبا یک بازی بیشتر داریم که این از نظر من حسن است چون اگر از چهار بازی 12 امتیاز بگیریم قطعاً به‌عنوان تیم اول از گروه صعود می‌کنیم. سرنوشت دست خودمان است. مگر در انتخابی 2014 سه بازی آخر را نبردیم؟ مطمئنم اینجا هم اگر بخواهیم می‌توانیم همان خاطرات را دوباره تکرار کنیم و به‌عنوان تیم اول صعود کنیم. بعد از باخت ما به لبنان و ازبکستان و تساوی مقابل قطر، به هرکس می‌گفتی تیم ملی سه بازی آخر را می‌برد و سرگروه صعود می‌کند، شاید باور نمی‌کرد. اما ما دست به دست هم دادیم، یکدل شدیم و به میلیون‌ها هوادار فوتبال فکر کردیم و بازی‌ها را بردیم. این تیم از نظر ظرفیت بازیکن به نظر من چیزی از تیم دوران ما کم ندارد. بچه‌های بااستعدادی در تیم ملی حضور دارند که اگر نتایج خوبی بگیرند بدون شک به تیم‌های بزرگ می‌روند.
به نظر می‌رسد خط حمله تیم ملی یک نقطه قابل اتکا باشد چون بازیکنان خوبی در این پست در تیم ملی حضور دارند.
من لیست تیم ملی را دیدم. همینطور است. نام‌های بزرگی به تیم ملی فراخوانده شده‌اند. بازیکنانی که در خط حمله حضور دارند نیز آرزوی هر تیمی در آسیا هستند. می‌خواهم به شما بگویم هیچ تیمی در فوتبال آسیا استعداد‌های فوتبال ایران را ندارد. ما روی اتفاقات و شاید کمی بی‌انگیزگی نتوانستم در بازی‌های قبل امتیازات مناسب را بگیریم و مقابل عراق و بحرین شکست خوردیم. ما باید در درجه اول فوتبالی منطقی مقابل این دو تیم ارائه کنیم. نباید عصبی شویم. باید با سیاست مدارا و با استفاده از تک‌موقعیت‌ها تیر خلاص را شلیک کنیم و آنها را شکست دهیم. مطمئنم هم بحرین را می‌بریم و هم عراق را و با کسب 12 امتیازی که از چهار بازی باقی مانده، سرگروه صعود می‌کنیم.
نسل تیم ملی با آنچه در دوران شما بود به‌کلی تغییر کرده است. چه پیامی می‌توانی برای بازیکنان امروز داشته باشی؟
ازهیچ چیز نترسند چون مطئنم بشدت از آنها می‌ترسند. نه‌فقط تیم‌هایی که در این گروه قرار دارند؛ همه تیم‌های آسیایی از تیم ملی ایران حساب می‌برند و با نگرانی مقابل ما بازی می‌کنند. ما همین بحرین را شش‌تایی کردیم. یادم می‌آید در بازی‌های پیش‌مقدماتی جام‌جهانی 2014 بود که مقابل این تیم چهار پاس گل دادم و یک گل هم زدم. فوتبالیست‌های عراقی هم می‌دانند عیار فوتبالیست ایرانی کجاست. اگر تقابل‌های ایران و عراق را در طول تاریخ مرور کنید می‌بینید آنها بیشتر مقابل ما بازنده بوده‌اند. یادم می‌آید در جام ملت‌های آسیا در استرالیا ما دقایق طولانی 10 نفره بودیم اما موفق شدیم گل‌های خورده را جبران کنیم و با همان شرایط 120 دقیقه بازی کنیم و بازی را به ضربات پنالتی بکشانیم.
هرچند در پنالتی‌ها باختیم اما آن بازی‌ها برای من یک درس بود و آنجا فهمیدم تیم‌مان در شرایط سخت چه کارهای سختی می‌کند. سطح فوتبال ما بسیار بالاتر از بحرین و عراق است. با احترام به آنها می‌توانم بگویم آنها یک یا دو سطح از فوتبال ایران پایین‌ترند. رقبای اصلی ما در آسیا تیم‌های ژاپن و کره‌جنوبی و گاهاً عربستان هستند که آنها هم بارها به ما باخته‌اند. مهم‌تر اینکه تعدادی از همین بازیکنان در جام‌جهانی 2018 حضور داشتند و مراکش را بردند و یک امتیاز هم از پرتغال گرفتند. تنها شکست ما هم با یک گل مقابل اسپانیا بود. ما تیم بزرگی هستیم.