بزرگنمايي:

آریا بانو -
زود انزالی در مردان یک مسئله نگران کننده است که قابل درمان می باشد‎
زود انزالی در مردان یک مسئله نگران کننده است که خوشبختانه قابل درمان می باشد، در ابن مطلب به مهم ترین علل زود انزالی و روش هایی برای درمان آن اشاره می شود.
زودانزالی و هر آنچه باید بدانید
زودانزالی نوعی مشکل جنسی در بین مردان است. در شرایط ابتلا به زود انزالی فرد زودتر از آنچه خودش یا شریک جنسی وی تمایل داشته باشند، انزال انجام می شود.
نشانه های زود انزالی
مهم ترین نشانه زود انزالی ناتوانی فرد برای به تاخیر انداختن انزال است که بعد از دخول رخ می دهد. به هرحال مشکل زود انزالی در هر شرایطی حتی در زمان خود ارضایی ممکن است رخ دهد.
زودانزالی به دو نوع تقسیم می شود:
زود انزالی اولیه : در این نوع زود انزالی در تمام مواقع با شروع اولین برخورد جنسی اتفاق می افتد.
زود انزالی ثانویه : در این حالت فرد بدون اینکه در روابط جنسی پیشین خود دچار مشکل باشد، بعد از مدتی دچار زود انزالی می شود.
بسیاری از مردان تصور می کنند که دچار زودانزالی هستند، اما در حقیقت ممکن است این افراد به طور طبیعی زودتر از دیگران انزال داشته باشند.
دلایل زود انزالی
علت دقیق زودانزالی مشخص نیست. زمانی تصور می شود این مشکل تنها منشا روانی دارد، اما امروزه پزشکان می دانند تعاملات پیچیده و عوامل روحی و بیولوژیک منجر به بروز زود انزالی می شوند.
علل روانی زودانزالی
عوامل روحی و روانی که منجر به بروز زودانزالی می شوند، عبارتند از:
• تجربیات جنسی در سنین پایین
• سو استفاده جنسی
• حس خوب نداشتن نسبت به بدن و اندام
• افسردگی
• نگرانی نسبت به زود انزالی

در برخی موارد انزال زودرس با انجام برخی اقدامات ساده درمان می شود‎
دیگر عواملی که منجر به بروز زود انزالی می شوند، عبارتند از:
اختلال نعوظ : مردانی که در زمان برقراری رابطه جنسی نسبت به رسیدن به نعوظ و حفظ آن مضطرب هستند، دچار نوعی عجله برای انزال می شوند.
اضطراب : بسیاری از مردانی که دچار مشکل زود انزالی هستند، افراد مضطربی هستند، به ویژه نسبت به عملکرد جنسی خود یا سایر مشکلات مربوط به آن.
وجود مشکل در رابطه : اگر بین زوجین مشکلی در برقراری رابطه وجود داشته باشد، مرد بیشتر در معرض زودانزالی قرار می گیرد.
علل بیولوژیک زودانزالی
برخی عوامل بیولوژیک نیز ممکن است به زود انزالی منجر شوند، این عوامل عبارتند از:
سطوح غیر طبیعی هورمون ها
سطوح غیر طبیعی مواد شیمیایی در مغز با نام انتقال دهنده هاب عصبی
عفونت یا التهاب پروستات یا مجاری ادرار
عوامل ارثی و ژنتیکی
عوامل تشدید کننده زودانزالی
عوامل مختلفی خطر ابتلا به اختلال زود انزالی را تشدید می کنند، از جمله:
اختلال نعوظ. اگر به طور مداوم یا هر از گاهی دچار مشکل نعوظ باشید، بیشتر در معرض ابتلا به زود انزالی خواهید بود. نگرانی نسبت به از دست دادن نعوظ ممکن است منجر شود به طور آگاهانه یا ناآگاهانه در برقراری رابطه جنسی و اتمام آن عجله داشته باشید.
استرس. وجود استرس و فشار روحی در هر زمینه ای نقش مهمی در بروز زود انزالی دارد و تمرکز فرد را در زمان برقراری رابطه جنسی کاهش می دهد.
پیامدهای زود انزالی
زود انزالی منجر به بروز مشکلاتی در زندگی شخصی فرد می شود، از جمله:
اضطراب و بروز مشکل در رابطه. یکی از مهم ترین پیامدهای زود انزالی بروز مشکل در روابط فردی است.
مشکلات باروری. زود انزالی گاهی منجر به بروز مشکلات باروری در زوجینی می شود که قصد بچه دار شدن دارند. در این شرایط این اختلال باعث می شود انزال در واژن اتفاق نیفتد.
درمان زودانزالی
گزینه های درمانی رایج برای زود انزالی عبارتند از: تکنیک های رفتاری، بی حسی موضعی، مصرف دارو و مشاوره. اگر مبتلا به اختلال زود انزالی هستید، به یاد داشته باشید که پیدا کردن روش درمانی مناسب برای شما ممکن است کمی طول بکشد. گاهی نیز ترکیبی از چند روش درمانی موثر خواهد بود. به عنوان مثال ترکیب رفتار درمانی و مصرف دارو معمولا موثرترین روش درمانی خواهد بود.
تکنیک های رفتاری
در برخی موارد انزال زودرس با انجام برخی اقدامات ساده درمان می شود، از جمله خودارضایی یک یا دو ساعت قبل از برقراری رابطه جنسی، به این ترتیب فرد می تواند انزال را به تعویق بیندازد. گاهی نیز پزشک توصیه می کند تا مدتی از برقراری رابطه جنسی اجتناب کنید تا فشار از روی روابط جنسی برداشته شود.
تمرین های کگل یا تمرینات عضلات کف لگن
ضعیف بودن عضلات کف لگنممکن است بر روی انزال فرد تاثیر بگذارد. تمرین های کگل به تقویت این عضلات کمک می کند.
برای انجام این تمرین ها باید عضلاتی که مانع دفع ادرار می شوند را پیدا کرده و آنها را منقبض کنید. برای این کار در حین دفع ادرار، جلوی دفع آن را بگیرید. این عضلات که مانع دفع می شوند، همان عضلاتی هستند که باید تقویت شوند.
در زمان انجام تمرین های کگل، عضلات را به مدت 3 ثانیه منقبض کرده و سپس به مدت 3 ثانیه آنها را شل کنید. این کار را تا چند دقیقه پشت سر هم انجام دهید. برای به دست آوردن نتیجه مطلوب، لازم است روی منقبض کردن عضلات کف لگن تمرکز کنید و از منقبض کردن عضلات ران ها، باسن و یا شکم اجتناب کنید. نفس خود را حبس نکنید و بهتر است در زمان انجام تمرین به راحتی نفس بکشید.
منبع: سیمرغ