بزرگنمايي:

آریا بانو - یک متخصص اعصاب و روان با بیان اینکه مسمومیت‌های دارویی، شایع‌ترین روش خودکشی در میان پزشکان است، گفت: باتوجه به اینکه پزشکان از دوز داروها اطلاع کافی دارند، همین مسئله باعث می‌شود که اگر پزشکی اقدام به خودکشی می‌کند، احتمال زیاد این خودکشی منجر به مرگ حتمی فرد شود.

به گزارش ایسنا، سارا هاشم پور متخصص اعصاب و روان امروز در دومین همایش پیشگیری از خودکشی با اشاره به آمارهای افسردگی پزشکان در جهان، با بیان اینکه 12 درصد از مردان پزشک و 19.5 درصد از زنان پزشک دچار اختلالات افسردگی هستند، گفت: در دانشجویان پزشکی این آمار حدود 15 تا 30 درصد افزایش داشته است.
وی با اشاره به وضعیت خودکشی در پزشکان گفت: استرس در دوران دانشجویی، انتظارات بیش از حد اطرافیان و انتظارات بالای خودشان، رقابت در جامعه پزشکی، فعالیت در مدت زیاد، کاهش خواب، استرس‌های ادامه‌دار، درگیری با بیمه‌ها، مسئولیت پذیری مستقیم بیمار ، تعارضات در محیط کار و خانه و مدت زمان کاری بالا از عوامل گرایش به خودکشی در این قشر است.
وی با بیان اینکه ممکن است پزشکان هم مانند همه افراد دیگر نیاز به کمک داشته باشند، گفت: انگ اجتماعی ، ترس از رعایت نکردن رازداری اطرافیان ، نداشتن وقت کافی برای رسیدن به سایر امورات، باعث می‌شود تا پزشک به روانپزشک مراجعه نکند.
این متخصص اعصاب با اشاره به اینکه شایع ترین روش خودکشی در میان پزشکان مسمومیت های دارویی است، گفت: با توجه به این که پزشکان و متخصصان از دوزهای داروها اطلاع کافی دارند همین مسئله باعث می شود که متاسفانه اگر اقدام به خودکشی کنند این اقدام به مرگ منجر شود.
وی با بیان اینکه مرگ بیماران برای پزشکان بسیار آسیب رسان است، گفت: برای جلوگیری از بحران خودکشی در میان پزشکان نیاز است در مسیری حرکت کنند تا احساس رضایت درونی و علاقه آنها تکمیل شود.
این متخصص مغز و اعصاب در پایان با اشاره به سوگندنامه بقراط گفت: در این سوگندنامه اضافه شد که پزشکان در طول دوره کاری خود نباید به خود آسیب برسانند و باید به دنبال توانمندسازی خود باشند.
فاطمه هادی - روانپزشک و استادیار دانشگاه علوم پزشکی نیز در این همایش با اشاره به خودکشی در دوره بارداری و شیردهی زنان گفت: اختلالات روانپزشکی در میان زنان باردار بسیار شایع است. یک پنجم تا یک سوم از زنان باردار در کشورهای در حال توسعه و یک دهم زن‌ها در کشورهای توسعه یافته، دچار اختلالات روانپزشکی هستند که عوامل اجتماعی و اقتصادی، کم ارزش دیده شدن نقش اجتماعی زنان، تحت خشونت قرار گرفتن و بارداری‌های ناخواسته، می‌تواند باعث گرایش به خودکشی در زنان شود.
وی با بیان اینکه آمار دقیقی از میزان مرگ مادران به دلیل خودکشی وجود ندارد، به مطالعاتی که در این زمینه در کشور کانادا انجام شده اشاره کرد و گفت: در طی 15 سال مرگ مادران بررسی شد که از هر 100 هزار تولد، 2.5 نفر خودکشی گزارش شد و از بین کلیه مرگ‌های مادران حدود 5.3 درصد به واسطه خودکشی جان خود را از دست دادند.
وی همچنین افزود: آمارهایی که از سال 1995 تا 2005 ارائه شده، نشان داده از بین زنانی که اقدام به خودکشی می‌کنند، این افراد در گذشته اختلالات روانپزشکی داشتند که با گذشت زمان این علائم به شکل ناگهانی بروز پیدا کرده و معمولا در سه ماهه اول بعد از زایمان، خودکشی اتفاق می‌افتد.
به گزارش ایسنا، بهروز قنبری - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات گوارش نیز در دومین همایش پیشگیری از خودکشی با اشاره به آمارهای سازمان بهداشت جهانی در سال 2014 گفت: مجموع کل خودکشی در دنیا 12.3 در هر 100 هزار نفر جمعیت عمومی ثبت شده است.
وی با بیان اینکه آمار خودکشی در دنیا با تلاش‌های انجام شده با نرخ کاهشی همراه بوده، گفت: رتبه ایران براساس آمار منتشر شده در سایت سازمان بهداشت جهانی در سال 2018 رتبه 154 است.
قنبری در ادامه طرح این پرسش که برای پیشگیری خودکشی باید چه مداخلاتی انجام شود؟ گفت: سازمان بهداشت جهانی استراتژی‌هایی را برای کشورهای در حال توسعه ارائه داده است که این استراتژی‌ها شامل افزایش آگاهی جامعه، توسعه حمایت‌های همه جانبه، انسجام برنامه‌های پیشگیری از خودکشی، ارتقای تلاش برای کاهش دستیابی به خودکشی، بهبودی دسترسی و ایجاد ارتباط بین خدمات بهداشت و روان و بیماری‌های روانی، ارتقا و حمایت از تحقیقات انجام شده در این حوزه و دیگر استراتژی‌ها در این حوزه است.
وی همچنین با اشاره به استراتژی‌های ارائه شده توسط سازمان بهداشت جهانی برای کشورهای درحال توسعه گفت: این استراتژی‌ها شامل کاهش دسترسی به سموم و آفت کش‌ها، ارتقای نحوه گزارش دهی در خودکشی، کاهش مصرف الکل، ایجاد برنامه‌های پیشگیری از خودکشی برای افراد در معرض خطر، آموزش کارکنان مراقبت‌های اولیه بهداشتی برای پیشگیری از خودکشی، ارتقا و حمایت از خطوط تلفنی بحران‌ها، برقراری کارگاه‌های آموزشی برای بهورزان محلی، بهبود خدمات بهداشت روان و درمان افسردگی و الکلیسم، فراهم کردن شرایط برای حمایت از بازماندگان خودکشی و جمع‌آوری دقیق رفتارهای خودکشی است.
انتهای پیام