بزرگنمايي:

آریا بانو - رضا یاراحمدی مجسمه ساز باسابقه در سن 59 سالگی در منزل اش در لواسان درگذشت.


سرویس تجسمی هنرآنلاین: جلال شهابی با تایید خبر درگذشت رضا یاراحمدی گفت:صبح امروز 26 مهرماه پسر این هنرمند مجسمه ساز به منزل پدرش رفته و با پیکر بی جان او مواجه شده است. علت مرگ او مشخص نیست اما به احتمال زیاد او به دلیل ایست قلبی درگذشته است.
آخرین نمایشگاه رضا یاراحمدی در سال 1396 در گالری ماه برپا شد
رضا یاراحمدی متولد 1338 بروجرد بود. او دانش آموخته هنرستان تجسمی پسران است و دانشکده هنرهای تزیئنی است. او جایزه بین‌المللی ارتباطات از یونسکو را در سال 1976دریافت کرده است. او همچنین عضو موسسین و عضو هیئت مدیره انجمن مجسمه سازان نیز بوده است. او همچنین مشاور وزارت مسکن و شهرسازی به مدت 15 سال بوده است.
او ساخت ساختمان اجلاس کنفرانس سران، بازسازی ساختمان مجلس شورای ملی در بهارستان و غیره را در کارنامه هنری خود جای داده است. همچنین نمایشگاه و گالری های متعددی در تهران، زوریخ، ژنو، دهلی،پکن، دبی، آنکارا، تویومورایی ژاپن، مکزیکو سیتی، کالاف اسپانیا، مونت کارلو و غیره برگزار کرده و جوایزی چون؛کسب مقام اول مسابقه بین المللی یادبود فاجعه حلبچه،مقام اول بنیان اول مجسمه سازان،تشویق شده از طرف کالاف اسپانیا به عنوان منتخب هیئت داوران و غیره را از آن خود کرده است.
آثار او به چندین دوره تقسیم می شوند؛ دوره اول شامل مجسمه های اسب، گاو و انسان، دوره دوم، درختان، دوره سوم درختان برگ گرفته از ورق با اندکی خم و تاب، دوره چهارم کتیبه هایی از گچ و قالب گود و مسطح، دوره پنجم، تابلوهای مرکب از نقاشی، چاپ، کولاژ و غیره و درنهایت دوره ششم که با عنوان سرو آویزان در مرحله اجرا است.
او در کارنامه کاری خود ساخت مجسمه مولانا ،پیکره برنزی ابوالقاسم فردوسی، مولانا جلال الدین محمد بلخی، ابونصر فارابی، ابن سینا، سردار مجید بقایی، درخت بسم الله مرکز همایش های بین المللی صدا و سیمای جمهوری اسلامی، کتیبه و نقش برجسته میدان فرمانیه ، مجسمه گوزن نشان کارخانجات رنگسازی ایران، مرمت و بازسازی نمای مجلس شورای ملی و بازسازی کلیه مجسمه های مجموعه مجلس، طراحی و اجرای مجسمه و نقش برجسته شرکت ساگاپترولیوم برج بخارست تهران را در کارنامه کاری خود دارد.
مجسمه های رضا یاراحمدی یکی از با شعور ترین فرم های هنر معاصر ایران بودفرم‌‌های مدرن و شاعرانه. رضا یاراحمدی یک مجسمه‌ساز نبود .او شاعری است که به جای کلمه از حجم استفاده می‌کند و بی‌شک او یکی از جسورترین مجسمه‌سازان ایران تا پایان دهه 90 است.