بزرگنمايي:

آریا بانو - فرهنگ ایرانی و آموزه‌های اسلامی از نظام تعادلی برخوردار بوده که این نظام در امر پوشاک و سبک زندگی هم به خوبی تسری یافته است.


سرویس مد و لباس هنرآنلاین: مظاهر تمدن اسلامی در رفتار و شکل بخشی به کلیه امور زندگی مانند معماری، شهرسازی، هنر و صنایع، کسب‌وکار و مهارت‌ها مؤثر است.
همچنین فرهنگ ایرانی و آموزه‌های اسلامی از نظام تعادلی برخوردار بوده که این نظام در امر پوشاک و سبک زندگی هم به‌خوبی تسری یافته است.
با توجه به مبحث الگوی پوشش در سبک اسلامی، موضوع تعادل در فرهنگ پوشش اسلامی مورد بررسی قرار می‌گیرد در نتیجه تنوع تعادل یابی پوشاک شامل تعادل اقلیمی و مواد شناسی پوشاک، تعادل طرح و نقش پوشاک، تعادل اقلیمی و موادشناسی پوشاک، تعادل حفظ الصحه در پوشاک، تعادل اقتصادی پوشاک و تعادل فرهنگی پوشاک است.
با توجه به رعایت اختصار مطالب و ارتباط مناسبی که بهداشت پوشاک با موضوعات فوق دارد، به سه مورد آن اشاره می‌شود که برگرفته از مقاله نظریه تعادل‌یابی و تندرستی پوشاک در مکتب طب ایرانی دکتر حمیدرضا توسلی استاد دانشگاه هنر و پژوهشگر حوزه تاریخ پزشکی و طب مکمل است:
تعادل اقلیمی پوشاک: یکی از شاخصه‌های اثرگذار در تعادل بخشی بین اقلیم و پوشاک، استفاده از الیاف طبیعی است. بافت الیاف پنبه‌ای و پشمی، جهت تبادل حرارتی بدن و محیط و کاهش گرما و سرما و حفظ بدن از عوارض(سردی ، گرمی، تری، خشکی) از عوامل مؤثر در تعادل اقلیمی به شمار می‌رود. بهره‌گیری از رنگ‌های روشن به‌ویژه رنگ سفید در پوشاک مناطق صحرایی و کویری نتیجه بهره‌گیری مفید از فیزیک رنگ در پوشاک است.
تعادل طرح و نقش پوشاک: طراحی نقش و نگاره در پوشاک دوران اسلامی، از ویژگی‌هایی برخوردار است که بخشی از آن شامل رمز پردازی می‌شود که در مبحث معناسازی پوشاک به آن اشاره شده است. اما تعادل در طراحی از منظر خواص خط و سطح و نقطه و بافت و ترکیب‌بندی و بکار گیری این تدابیر در موضوع سازی بصری پوشاک، قابل تأمل است. تعادل نگاره‌ها، به‌ویژه در تعامل با انواع اقلیم و رنگ‌ها محیطی، از یک رابطه کنش و واکنش برخوردار است. استفاده از طرح‌های گل و گیاه و نقوش نباتی و هندسی با رنگ‌های متنوع، پوشاک را همانند اشیاء موزه‌ای، در فضاهای فردی و جمعی به دیدگان می‌نشاند.
نکته بعدی تعادل بین خشونت و سختی کسب‌وکار و نحوه زندگی با طرح‌های لباس و افزایش انرژی‌های زیبایی بخش در پوشاک ملل ایرانی است.
سومین موضوع در تعادل طرح و نقوش، استفاده بجا و متوازن در به‌کارگیری مکان نقش اندازی پوشاک است. انتخاب مکان طراحی در پوشاک و الحاقات آن بر اساس شناخت دقیق دو عنصر ارگونومی و توجه به حرکت اندام صورت می‌گیرد و محصول نهایی را حامل زیبایی‌های بصری می‌سازد و در منظر اجتماعی نمود پیدا می‌کند.
تعادل حفظ الصّحه پوشاک: شناخت ویژگی‌های جسمی و طبایع آدمی و مزاج‌های اربعه آنان، پایه شناخت و درک تولیدکنندگان و طراحان پوشاک است. تعادل یابی و حس تندرستی، از سه عامل مهم پیروی می‌کند، عواملی چون تعادل روحی و روانی، تعادل حیات حیوانی و توجه به تغذیه، با تعادل حفظ اندام و پیکره انسانی در مقوله پوشاک کامل می‌شود. به عبارتی پوشاک در عین اصل پایه سلامتی، در مواردی نیز می‌تواند کمک دهنده حفظ تعادل در انواع مزاج‌ها به شمار آید.