آریا بانو - مانلی حسینپور گفت: فضای فانتری"دلقکهای غمگین" از فضای سورئالیستی آن سرچشمه میگیرد.
سرویس
تئاتر هنرآنلاین : نمایش "دلقکهای غمگین" نوشته علی حاتمینژاد و کار مانلی حسینپور از 6 آبانماه
ساعت 18 در سالن شماره یک خانه نمایش مهرگان روی صحنه است و بازیگران آن سروش طاهری، آرش تبریزی، حامد نظامی، مانلی حسینپور، میلاد محمدزاده، صبا نجارپور، امیر حسن بیک و علیرضا صادقپور بازیگران این اثر نمایشی هستند. این اثر نمایشی پیش از این در بیست و یکمین جشنواره بینالمللی
تئاتر دانشگاهی
ایران اجرا شده است.
مانلی حسینپور در گفتوگو با هنرآنلاین درباره تغییراتی که در اجرای این نمایش به نسبت اجرا در جشنواره بینالمللی
تئاتر دانشگاهی
ایران صورت گرفته است، گفت: در اجرای جشنواره، این نمایش دو دلقک داشت که در اجرای جدید دو دلقک دیگر به این اثر اضافه شده است و به نسبت آن فضای بصری و ترکیببندی نمایش تصویریتر شده و نمایش فضای شادتری پیدا کرده است. ضمن اینکه در طراحی دکور نیز یک ماه اضافه شده است.
او درباره انتخاب این نمایشنامه به منظور اجرا خاطرنشان کرد: همواره دغدغه من فضاهای سورئالیستی و فانتزی بوده و زمانیکه نمایشنامه را خواندم متوجه شدم قابلیت اجرایی شدن این فضا وجود دارد و مونولوگهای این اثر دست کارگردان را برای اجرایی شدن ایدههای کارگردانی باز میگذارد.
این کارگردان و
بازیگر تئاتر درباره موضوع و مضمون این اثر عنوان کرد: تنهایی آدمها یکی از مضامین "دلقکهای غمگین" است که این موضوع در دنیای امروز به وفور دیده میشود و این مسئله من را به خود جذب کرد. یکی از جذابیتهای این نمایشنامه تقابل سنت و مدرنیته است؛ در این نمایش شغل
پسر گذاشتن صدای خنده بر برنامههای تلویزیونی است و سیرک
پدر به دلیل فراگیر شدن مدرنیته ورشکست شده است...
حسینپور همچنین افزود: مهمترین بخش نمایش این است که انسانها در این دنیا به آرزوهایشان دست نمییابنند و حصاری به دور آنهاست که امکان رهایی از آن را ندارند تا زمانیکه بمیرند و آزاد شوند.
کارگردان نمایش "خانه پاکیزه" درباره سبک و شیوه اجرایی نمایش "دلقکهای غمگین" اظهار داشت: فضای فانتری این اثر از فضای سورئالیستی آن سرچشمه میگیرد. میشود گفت این اثر اتمسفری ابزورد دارد چرا که همه شخصیتها به پوچی خواهند رسید.
او درخصوص طراحی صحنه نمایش تصریح کرد: طراحی صحنه به دو دلیل مینیمال و بسیار موجز است؛ اول به علت آنکه سالنهای نمایش چند اجرایی هستند و معمولاً کارگردانها امکان اینکه دکور مدنظرشان را طراحی کنند را نخواهند داشت و دوم اینکه ما در این نمایش فضایی بیچیز را مدنظر داشتیم و تنها جایگاه زن در کنار درخت صنوبر که ماهی بزرگ در پشت آن است را طراحی کردیم و این دایره بزرگ در این نمایش چند مفهوم دارد.
مانلی حسینپور درباره
موسیقی نمایش "دلقکهای غمگین" یادآور شد:
موسیقی این نمایش ساخته شده و به صورت پلیبک پخش میشود.
موسیقی نمایش در سه صحنه پخش میشود که در بخش نخست فضایی فانتزی دارد، بخش دوم همراه با وهم و ترس است و بخش آخر فضایی رویاگونه دارد.
او در پایان صحبتهایش گفت: نمایشنامه و داستان آن واقعیت زندگی آدمهای امروزی است و در صورتیکه مخاطبان و تماشاگران با آن ارتباط حسی برقرار کنند، میتوانند با این اثر نمایشی همذات پنداری کنند.
دیگر عوامل این نمایش عبارتند از: دستیاران کارگردان: ویدا گوهری و حسین ملا محمد مهدی، منشی صحنه: الهه بنی هاشم، طراح گریم: آیلار ابیضی، طراح لباس: ماهرخ سلیمانی پور، موسیقی: رامین شاهین کار، عکاسان: نوا ابوالقاسم و مارال غفوریان، طراح پوستر و بروشور: حمید مازیار، طراح لوگو و گرافیست: مجید اسکندری مقدم و طراح نور: امیر حسین سعیدی، محمد سعیدی و فرهاد حبیبیان.
علاقمندان میتوانند بلیت این نمایش را از سایت تیوال تهیه کنند.
http://www.banounews.ir/fa/News/100367/انسانهای-تنهایی-که-حصاری-به-دور-خود-پیچیدهاند---روایت-مانلی-حسینپور-از-نمایش-"دلقکهای-غمگین"