آریا بانو - غزل شماره 259 حافظ در استقبال از غزلی از شاه شجاع سروده و در آن ضمن تعارفات متداول به پاره‌ای مکنونات قلبی خود نیز اشاره کرده است. حافظ کسی که کارها را روبه‌راه می‌کند و بندگان را به لطف می‌نوازد، شکر می‌کند و به نیازمند می‌گوید که نیاز و غبار بلایی که بر چهره‌اش دارد، عامل رسیدن به مراد دل است، پس نباید آن را بشویَد.
سرویس فرهنگ و هنر
منم که دیده به دیدار
دوست کردم باز
چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز
نیازمند بلا گو رخ از غبار مشوی
که کیمیای مراد است خاک کوی نیاز
ز مشکلات طریقت عنان متاب ای دل
که مرد راه نیندیشد از نشیب و فراز
طهارت ار نه به خون جگر کند عاشق
به قول مفتی عشقش درست نیست نماز
در این مقام مجازی به جز پیاله مگیر
در این سراچه بازیچه غیر
عشق مباز
به نیم بوسه دعایی بخر ز اهل دلی
که کید دشمنت از جان و جسم دارد باز
فکند زمزمه
عشق در حجاز و عراق
نوای بانگ غزل‌های حافظ از شیراز
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
چرا از مشکلات فرار می‌کنی؟ قوی باش و محکم در برابر آن‌ها بایست. دلت را با غصه خوردن التیام مده، آرامش تو در گرو نیایش در درگاه خداوند و
عشق ورزیدن به همه انسان‌ها است. از نظر ایمان در مقام بالایی هستی. به زیارت مشرف می‌شوی. به دوستان خودت اطمینان کن.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 260 - ای سرو ناز حسن که خوش می‌روی به ناز
http://www.banounews.ir/fa/News/103992/غزل-شماره-259-حافظ--منم-که-دیده-به-دیدار-دوست-کردم-باز