آریا بانو - غزل شماره 263 حافظ در مواجهه با ساقی و خطاب به او سروده شده است که از او شراب طلب می‌کند و شاعر در چهار بیت ابتدایی از خماری ناله و شکایت می‌کند. همانند کشتی که در دریا فرومی‌رود، می‌خواهد ساقی او را در شراب اندازد و به ضرب المثل نیکی می‌کن و در دجله انداز، تلمیح دارد. حافظ از میکده بازگشته اما می‌داند که خطا کرده است.
سرویس فرهنگ و هنر
بیا و کشتی ما در شط شراب انداز
خروش و ولوله در جان شیخ و شاب انداز
مرا به کشتی باده درافکن ای ساقی
که گفته‌اند نکویی کن و در آب انداز
ز کوی میکده برگشته‌ام ز راه خطا
مرا دگر ز کرم با ره صواب انداز
بیار زان می گلرنگ مشک بو جامی
شرار رشک و حسد در دل گلاب انداز
اگر چه مست و خرابم تو نیز لطفی کن
نظر بر این دل سرگشته خراب انداز
به نیمشب اگرت آفتاب می‌باید
ز روی
دختر گلچهر رز نقاب انداز
مهل که روز وفاتم به خاک بسپارند
مرا به میکده بر در خم شراب انداز
ز جور چرخ چو حافظ به جان رسید دلت
به سوی دیو محن ناوک شهاب انداز
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
یأس و ناامیدی را از دلت بیرون کن. به هر چیزی که در زندگی به‌دست آوردی قانع باش. به دنبال آرزوهای دست‌نیافتنی نباش. از لحظه لحظه زندگی‌ات بهره ببر تا دچار حسرت و اندوه نشوی.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 264 - خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز
http://www.banounews.ir/fa/News/104002/غزل-شماره-263-حافظ--بیا-و-کشتی-ما-در-شط-شراب-انداز