آریا بانو - غزل شماره 294 حافظ حاصل کار شعر و شاعری او در عنفوان جوانی و در زمان شاه شیخ ابواسحاق بوده که به استقبال از غزل سلمان ساوجی سروده شده است. حافظ در این غزل خود را به شمعی تشبیه می‌کند که آنچنان به
عشق محبوب خود وفادار است که در میان خوبان به سوختن مشهور شده و در شب‌نشینی‌های ازجان‌گذشتگان و رندان کوی یار شرکت می‌کند.
سرویس فرهنگ و هنر
در وفای
عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع
روز و شب خوابم نمی‌آید به
چشم غم پرست
بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع
رشته صبرم به مقراض غمت ببریده شد
همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع
گر کمیت اشک گلگونم نبودی گرم رو
کی شدی روشن به گیتی راز پنهانم چو شمع
در میان آب و آتش همچنان سرگرم توست
این دل زار نزار اشک بارانم چو شمع
در شب هجران مرا پروانه وصلی فرست
ور نه از دردت جهانی را بسوزانم چو شمع
بی جمال عالم آرای تو روزم چون شب است
با کمال
عشق تو در عین نقصانم چو شمع
کوه صبرم نرم شد چون موم در دست غمت
تا در آب و آتش عشقت گدازانم چو شمع
همچو صبحم یک نفس باقیست با دیدار تو
چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع
سرفرازم کن شبی از وصل خود ای نازنین
تا منور گردد از دیدارت ایوانم چو شمع
آتش مهر تو را حافظ عجب در سر گرفت
آتش دل کی به آب دیده بنشانم چو شمع
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
برای رسیدن به مراد دلت آرامش خود را از دست داده‌ای. کمی صبر و اراده‌ای قوی، مشکلات و سختی‌ها را برطرف می‌کند. با کسی که تو را
دوست دارد با غرور و تکبر رفتار نکن زیرا در صورت از دست دادن او دچار حسرت و ندامت خواهی شد.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 295 - سحر به بوی گلستان دمی شدم در باغ
http://www.banounews.ir/fa/News/105220/غزل-شماره-294-حافظ--در-وفای-عشق-تو-مشهور-خوبانم-چو-شمع