چاپ

آریا بانو - غزل شماره 315 حافظ نشانی از پافشاری عقیدتی شاعر بر خط مشی زندگانی خود در برابر مخالفین دارد که در آن به ادامه مستی خود تأکید می‌ورزد. حافظ ابتدا معشوق را مخاطب قرار داده و می‌گوید عاشق تو بودن چه سود و نفعی برای من داشته بجز آنکه دین و دانش را باخته‌ام، با وجود اینکه غم عشقت عمرم را بر باد داده، اما هنوز به تو وفادارم.

سرویس فرهنگ و هنر
به غیر از آن که بشد دین و دانش از دستم
بیا بگو که ز عشقت چه طرف بربستم
اگر چه خرمن عمرم غم تو داد به باد
به خاک پای عزیزت که عهد نشکستم
چو ذره گر چه حقیرم ببین به دولت عشق
که در هوای رخت چون به مهر پیوستم
بیار باده که عمریست تا من از سر امن
به کنج عافیت از بهر عیش ننشستم
اگر ز مردم هشیاری ای نصیحتگو
سخن به خاک میفکن چرا که من مستم
چگونه سر ز خجالت برآورم بر دوست
که خدمتی به سزا برنیامد از دستم
بسوخت حافظ و آن یار دلنواز نگفت
که مرهمی بفرستم که خاطرش خستم
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
تعبیر فال حافظ شما
به عهدی که با دیگران بستی، وفادار و پایبند هستی و این خود بهترین آزمون برای سنجش صداقت و ایمان توست. اگرچه امروز حال و روزت چندان مناسب نیست اما در آینده به سعادت و خوشبختی می‌رسی.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
شاهد فال:
غزل شماره 316 - زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم