چاپ

آریا بانو - غزل شماره 336 حافظ به احتمال بسیار زیاد اواخر عمر حافظ سروده شده است. شاعر خود را طایر قدس دانسته و با شیخ عطار هم‌عقیده می‌داند. حافظ می‌گوید اگر مژده وصل یار را به من برسانند، جان فدا خواهم کرد. پرنده بهشتم که از دامگه جهان به سوی وطن برمی‌خیزم. هرگاه مرا بنده خودت بخوانی، من اگر سرور جهان هم باشم، آن را رها می‌کنم.

سرویس فرهنگ و هنر
مژده وصل تو کو کز سر جان برخیزم
طایر قدسم و از دام جهان برخیزم
به ولای تو که گر بنده خویشم خوانی
از سر خواجگی کون و مکان برخیزم
یا رب از ابر هدایت برسان بارانی
پیشتر زان که چو گردی ز میان برخیزم
بر سر تربت من با می و مطرب بنشین
تا به بویت ز لحد رقص کنان برخیزم
خیز و بالا بنما ای بت شیرین حرکات
کز سر جان و جهان دست فشان برخیزم
گر چه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم کش
تا سحرگه ز کنار تو جوان برخیزم
روز مرگم نفسی مهلت دیدار بده
تا چو حافظ ز سر جان و جهان برخیزم
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
تعبیر فال حافظ شما
تا وقتی که زمان و فرصت داری از موقعیت‌های پیش روی خودت استفاده کن. این موقعیت‌ها می‌توانند تو را به هدفت بسیار نزدیک کنند. از اراده کافی برخوردار هستی پس ناامید نباش. به خدا توکل کن و با مشورت در کارها، موفقیت خود را تضمین کن.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
شاهد فال:
غزل شماره 337 - چرا نه در پی عزم دیار خود باشم