آریا بانو - غزل شماره 364 حافظ احتمالا در زمان وزارت تورانشاه سروده شده و حافظ از تورانشاه می‌خواهد که در پیشرفت کارش از مساعدت با او دریغ نورزد. حافظ خود و یارانش را این‌گونه معرفی می‌کند: غم دنیا را نمی‌خورند، مست هستند و به اطراف خود توجهی ندارند، رازدارشان
عشق و همدم آنها جام شراب است و تا بحال مردم بسیار سرزنششان کرده‌اند.
سرویس فرهنگ و هنر
ما بی غمان مست دل از دست داده‌ایم
همراز
عشق و همنفس جام باده‌ایم
بر ما بسی کمان ملامت کشیده‌اند
تا کار خود ز ابروی جانان گشاده‌ایم
ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده‌ای
ما آن شقایقیم که با داغ زاده‌ایم
پیر مغان ز توبه ما گر ملول شد
گو باده صاف کن که به عذر ایستاده‌ایم
کار از تو می‌رود مددی ای دلیل راه
کانصاف می‌دهیم و ز راه اوفتاده‌ایم
چون لاله می مبین و قدح در میان کار
این داغ بین که بر دل خونین نهاده‌ایم
گفتی که حافظ این همه رنگ و خیال چیست
نقش غلط مبین که همان لوح ساده‌ایم
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
از شکستی که اخیراً در رابطه با مقصودت خورده‌ای تجربه کسب کن. ناراحت نباش و از طعنه حسودان، مأیوس و ناامید نشو. به خاطر رسیدن به مقصود، بی‌محابا و بدون برنامه‌ریزی کار نکن؛ با تعقل و تفکر جوانب کار را بسنج تا به موفقیت دست یابی.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 365 - عمریست تا به راه غمت رو نهاده‌ایم
http://www.banounews.ir/fa/News/108072/غزل-شماره-364-حافظ--ما-بی-غمان-مست-دل-از-دست-داده‌ایم