آریا بانو - غزل شماره 366 حافظ جهان‌بینی و اندیشه‌های او را به نمایش می‌گذارد و تفاسیر عرفانی فراوانی از آن شده است. به عقیده برخی شارحان نحوه کلام شاعر بازگو کننده حالت شرمندگی مخلوقی است که از عدم توفیق کامل در راه شناخت ذات الهی به درگاه او می‌نمایاند. حافظ می‌گوید ما برای کسب مقام به دنیا نیامده‌ایم و اجباراً پناهنده شده‌ایم.
سرویس فرهنگ و هنر
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم
از بد
حادثه این جا به پناه آمده‌ایم
ره رو
منزل عشقیم و ز سرحد عدم
تا به اقلیم وجود این همه راه آمده‌ایم
سبزه خط تو دیدیم و ز بستان بهشت
به طلبکاری این مهرگیاه آمده‌ایم
با چنین گنج که شد خازن او روح امین
به گدایی به در خانه شاه آمده‌ایم
لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست
که در این بحر کرم غرق گناه آمده‌ایم
آبرو می‌رود ای ابر خطاپوش ببار
که به دیوان عمل نامه سیاه آمده‌ایم
حافظ این خرقه پشمینه مینداز که ما
از پی قافله با آتش آه آمده‌ایم
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
چرخ روزگار راه زندگی‌ات را عوض کرده است اما در همه حال از یاد خدا غافل نشده‌ای. دست به دعا برداشته‌ای تا خداوند یاری‌ات کند. کرم و بخشش خدا شامل حالت می‌شود. آبروی کسانی که می‌خواستند تو را گناهکار جلوه دهند می‌رود و همه چیز روشن می‌شود.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 367 - فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم
http://www.banounews.ir/fa/News/108149/غزل-شماره-366-حافظ--ما-بدین-در-نه-پی-حشمت-و-جاه-آمده‌ایم