چاپ

آریا بانو - مریم درویش: در نمایشگاه پژوهشى "از کجا به کجا" نمونه‌هایی از عناصر زمینه‌ساز خلق آثار هنری توسط هنرمندان مختلف به نمایش درآمده است.

سرویس تجسمی هنرآنلاین : سومین نمایشگاه پژوهشىِ "از کجا به کجا" با ‎کیوریتوری سروش میلانى‌زاده در گالری ثالث برپاست. میلانی‌زاده در مجموعه نمایشگاه‌های "از کجا به کجا" بر مطالعه، تحقیق و جستجوهای هنرمند برای رسیدن به یک اثر هنری تاکید دارد و بر همین اساس به انتخاب هنرمندان هر مجموعه پرداخته است. آثاری که در این مجموعه به نمایش درآمده با نام "مشق‌های" هنرمندان معرفی شده است و نام "از کجا به کجا" که مفهوم طی یک مسیر را در ذهن ایجاد می‌کند، معادل واژه study به معنای مطالعه است. مطالعه می‌تواند تمام پژوهش‌ها، طرح‌ها، نوشته‌ها و آنچه که هنرمند انجام می‌دهد تا به خلق یک اثر یا مجموعه برسد را دربرگیرد. بر همین اساس آنچه در این نمایشگاه شاهد هستیم مجموعه‌ای متنوع از اتودها، دست نوشته‌ها، عکس‌ها و... است که اگرچه در شکل‌گیری آثار هنرمند نقش داشته‌اند اما هیچ کدام یک اثر هنری مستقل به شمار نمی‌روند.
اغلب هنرمندان در طول زندگی حرفه‌ای خود آثار متعددی را ساخته یا بر روی کاغذ می‌آورند که بسیاری از آنها به تولید نهایی نمی‌رسد، اما زنجیره‌ای از افکار و ایده‌های هنرمند را شکل می‌دهند که در نهایت به خلق تعداد محدودی اثر هنری منجر می‌شود. همین کثرت و روزمرگی تولید است که باعث شده بسیاری از هنرمندان توجهی به مطالعات خود نداشته و تلاشی برای نگهداری آنها نداشته باشند. این در حالی است که مقوله study در کشورهای غربی کاملا شناخته شده است و نمایشگاه‌ها و مجموعه‌های بزرگی برای آن در گالری‌ها و موزه‌ها برگزار می‌شود تا هنرمندان جوان و یا مخاطبان علاقه‌مند بتوانند با روند کار هنرمندان آشنا شوند.
داوود امدادیان، ‎ارشد تهماسبی، ‎فرزانه حسینی، ‎مصطفی دشتی، ‎علی دهباشی، ‎ساناز سیداصفهانی، ‎بهرام شیردل، ‎کامبیز صبری، ‎منیر فرمانفرمائیان، ‎ناصر فرهودی، ‎محسن فولادپور، ‎حسین ماهر، ‎پریدخت مشکزاد، ‎مرتضی ممیز و ‎سروش میلانی‌زاده افرادی هستند که مشق‌های آنان در این مجموعه به نمایش درآمده است. نکته جالب آنکه میلانی‌زاده تنها بر انتخاب آنها از یک شاخه هنری خاص تاکید نداشته و تلاش کرده است زمینه‌های شکل‌گیری آثار یا زندگی هنری و ادبی چهره‌های منتخب را به نمایش بگذارد.

آنچه از آثار بهرام شیردل شاهد آن هستیم دیواری پوشیده از مجلات و دفترهایی است که صفحاتی از آنها مقابل چشم مخاطب قرار گرفته است. این معمار برجسته ایرانی با نگاه موشکاف خود به اطراف نگریسته و هر فضایی را برای ثبت ایده‌های خود به کار برده است. هر بخش سفیدی از صفحات مجله‌هایی که توسط او ورق خورده‌اند، به محلی برای اتود زدن یا نوشتن یک ایده تبدیل شده‌اند و به این ترتیب تولیدات ذهن فعال و خلاق او نه تنها در دفترهای ویژه طراحی که بر هر امکانِ در دسترسی دیده می‌شود.

مصطفی دشتی که فضای آبستره نقاشی‌های او به طبیعت‌پردازی نزدیک است، تجربیاتی را به نمایش گذاشته است که نمونه‌هایی از نقاشی‌های او هستند. رنگ‌هایی که بر روی کاغذ پراکنده شده‌اند و از سوی دیگر، بشقاب‌های سرامیکی که نقش آنها مشابه همان نقاشی‌ها است در کنار هم دیده می‌شوند.

داوود امدادیان را به عنوان نقاشِ درختان پرهیبت و ستبری می‌شناسیم که ویژگی‌های خاص آنها برای مخاطبان کاملا شناخته شده است. آنچه از نقاش این درختانِ دوست داشتنی در این مجموعه به نمایش درآمده، مجموعه عکس‌هایی است که او از سوژه‌ها یا صحنه‌های مختلف ثبت کرده و به مطالعه آنها پرداخته است. امدادیان با عکاسی آنالوگ به ثبت تصاویر مختلف از یک سوژه پرداخته و آن را در شرایط مختلف نوری یا زاویه‌های متنوع بررسی کرده است. از سوی دیگر دفترهای کوچکی را می‌بینیم که طرح‌های روزانه این هنرمند در آنها قابل مشاهده است و مخاطب را با رویکردهای مختلف، از طبیعت‌گرایی تا آبستره آشنا می‌کند.

از منیر فرمانفرماییان چند طرح ساده و متفاوت به نمایش گذاشته شده است. او که با آینه‌کاری‌های خود در دنیا به شهرت رسیده است، تجربیات متنوعی در زمینه نقاشی داشته و نمونه‌هایی از طراحی گیاهان و نقوش تزیینی او در این نمایشگاه دیده می‌شود. اثر حجمی کوچکی که نظر مخاطب را به خود جلب می‌کند، به سادگی از یک ظرف پلاستیکی یک‌بار مصرف شکل گرفته که روی آنها نقوش رنگین کشیده شده است و نشان‌دهنده دیدگاه خلاقانه هنرمند به اشیاء بی‌مصرف اطراف است.

اما علی دهباشی، روزنامه‌نگار، ادب پژوه، نویسنده و سردبیر مجله بخارا، با عنصری معرفی شده است که برای مخاطبان عجیب می‌نماید. لانه کبوتران با همان شکل طبیعی، ظروف آب و غذا و آلودگی‌های آن در گوشه‌ای از سالن قرار گرفته است و اگرچه هیچ ارتباط مستقیمی میان پرندگان و فعالیت‌های ادبی دیده نمی‌شود، اما به طور حتم این اشیاء و پرندگان جایگاه مهمی در زندگی دهباشی دارند که باعث شده است کیوریتور نمایشگاه پس از معاشرت و گفت‌وگوهای متعدد با دهباشی، این لانه کبوتر را به عنوان پس زمینه‌ای از روند فعالیت‌های او به نمایش بگذارد.

آنچه از میان آثار حسین ماهر در این مجموعه می‌بینیم، کاغذهایی در رنگ‌ها و ابعاد گوناگون است که نقوش مختلف بر آنها دیده می‌شود. فیگورها، فضاها و مطالعاتی که بر روی آنها انجام شده است، زمینه‌ای برای شکل‌گیری نقاشی‌ها و مجسمه‌های این هنرمند هستند و در عین حال چند مجسمه فلزی هم دیده می‌شود که شاید کامل به نظر برسند، اما از نگاه شخص هنرمند، شاید تنها تلاش‌هایی برای تبدیل یک ایده به حجم بوده‌اند.

ناصر فرهودی، صدابردار کهنه‌کاری که سال‌ها آثار موسیقی را ضبط کرده و به گوش مخاطبان می‌رساند، از دیگر چهره‌های این نمایشگاه است. اما آنچه از زندگی هنری او می‌بینیم تنها چند صفحه دست‌نویس است که به خوبی بیانگر نوع فعالیت او و از سوی دیگر مطالعات او در تاریخ ایران است.

ارشد تهماسبی، نوازنده مطرح تار نیز با صفحات نت و نوشته‌های خود مقابل چشم مخاطبان قرار گرفته است. در این صفحاتی که با مداد سیاه پر شده‌اند، از خاطرات روزانه هنرمند با افرادی مانند محمدرضا لطفی تا شعرهایی که توجه او را جلب کرده و تجزیه و تحلیل ردیف موسیقی ایران دیده می‌شود.

مرتضی ممیز، گرافیست نامدار ایرانی از دیگر هنرمندان این مجموعه است. نمونه اولیه‌ای از گلدان‌های مشهور او که چاقویی در آنها روییده است در کنار دست نوشته‌هایی از ممیز قرار دارد که هرکدام مضمون متفاوتی دارند. بر روی 15 صفحه کاغذ، گفت و گوی او با افسانه بدر، مکتوب شده است و در صفحاتی دیگر نظرات او درباره هنر و هنرمند بر روی کاغذ آمده و مخاطب با جملاتی اینچنین مواجه می‌شود: "هنرمند باید جسارت داشته باشد. جسارت برای او از واجبات است زیرا خلاقیت او منوط به چنین جسارتی است. "