چاپ

آریا بانو - عطیه پژم: لازم است در بُعد آکادمیک، بنای رونق تولیدات عرصه مد و لباس را بر توسعه دانش گذاشت.

سرویس مد و لباس هنرآنلاین: سال 98 با عنوان "رونق تولید" نام‌گذاری شد؛ عنوانی که هر چند در وهله نخست صنایع را مورد هدف قرار داده اما در عمل، علاوه بر سایر کالاهای صنعتی، محصولات فرهنگی و هنری را نیز شامل می‌شود.
بدون شک مد و لباس در قالب یک محصول فرهنگی، تا اندازه بسیاری تحت تأثیر دغدغه‌های اقتصادی در کشور قرار دارد و سال‌هاست مسئله بسترسازی برای تولید داخلی و کارآفرینی در سطح ملی در این بخش مورد توجه قرار گرفته است.
امروزه صنعت مد و پوشاک به دلیل درآمد و اشتغال‌زایی بالا یکی از صنایع در حال ‌توسعه است و مزیت‌های توسعه این صنعت همچون قدرت ارزآوری بالا، اشتغال‌زایی بسیار بالا، افزایش صادرات غیرنفتی، زودبازده بودن و نیاز به سرمایه‌گذاری پایین و کمترین امکانات جانبی و تأسیساتی نسبت به دیگر صنایع، توان بالقوه رقابت‌پذیری و ایجاد ارزش‌افزوده بالا می‌تواند این صنعت را ازجمله صنایع اولویت‌دار و پیشرو در تحقق اهداف حمایت از کالای ملی قرار دهد.
نظر به طرح شعار "رونق تولید" در سال 98، عزم جزم برای رونق تولید ملی از سوی تمامی دستگاه‌ها و قوای اجرایی وجود دارد و لازم است با بهره‌مندی از تجربه و نظرات تولیدکنندگان و متخصصان در بخش‌های مختلف به تحقق این شعار در ابعادی گسترده کمک کرد.
دولت می‌تواند با حمایت واقعی از فعالان صنعت نساجی به‌خصوص طراحان و تولیدکنندگان محصولات مد و لباس، زمینه‌ای فراهم آورد که آن‌ها قادر باشند در فضای رقابتی سالم، محصولات خود را در اختیار مصرف‌کننده قرار دهند.
حمایت از کالای ایرانی و رونق تولیدات عرصه مد و لباس، جز با ارتقای کیفیت، تشویق‌های لازم برای تولیدکنندگان، حمایت فنی و مهندسی از شرکت‌ها و تولیدکنندگان داخلی پوشاک، الزام تدریجی تولید پوشاک با فرهنگ ایرانی و فرهنگ‌سازی استفاده از کالای ایرانی امکان‌پذیر نیست.
زمانی که همه این شرایط فراهم شود و موانع تولید رفع شود، آنگاه می‌توان از تولیدکننده انتظار رقابت با کالای خارجی را داشت.
از سوی دیگر لازم است در بُعد آکادمیک، بنای رونق تولیدات عرصه مد و لباس را بر توسعه دانش گذاشت.
مادامی که بخش علمی دانشگاهی عملکردی غیرکاربردی در بخش صنعت دارد، طیف وسیعی از کسب‌وکارهای عملی و مهارت‌های خلاقانه در مد همچون برندینگ، مدیریت، تبلیغات، خرید و بازاریابی دیجیتال مغفول می‌ماند و با اتکا به ظرفیت‌های حاصل از تجربه راه به جایی نخواهیم برد.
به هر روی قانون ساماندهی مد و لباس کشور از زمان تصویب در ایران به‌منظور حفظ و تقویت فرهنگ و هویت ایرانی، ترویج الگوهای بومی و ملی، هدایت بازار تولید و عرضه البسه و پوشاک بر اساس طرح‌ها و الگوهای داخلی، تأثیر بسیاری بر این صنعت داشته اما امید است با تمرکز بیشتر بر زوایای آشکار و پنهان شعار "رونق تولید" بتوان به رونق جریان حرکتی هنر صنعت مد و لباس در کشور بیش از پیش امیدوار بود.