آریا بانو -
ورود ممنوع های زندگی مشترک
٢٥١
٠
بیتوته / یکی از تابلوهای آشنا که در سطح شهر زیاد می‌بینیم و همه ما معنی آن را می‌دانیم، هر چند گاهی اوقات آن را رعایت نمی‌کنیم، تابلوی ورود ممنوع است. تابلوی قرمزرنگ که روی آن یک خط بزرگ سفید قرار دارد.
دیدن این تابلو در برخی مکان‌ها بخصوص وقتی عجله داشته باشیم و به‌خاطر حضورش مجبور باشیم مسیرمان را عوض کنیم، می‌تواند باعث عصبانیت و غر زدن‌های زیر لبمان شود، گاهی اوقات هم اگر آقای پلیس یا
دوربین راهنمایی و رانندگی وجود نداشته باشد، وارد آن کوچه و یا خیابان می‌شویم. این تابلو علاوه بر سطح شهر، در خانه ما هم وجود دارد. خانه‌ای که در آن پلیسی نیست که جریمه‌مان کند، اما اثرات ورود به پس‌کوچه‌های ورود ممنوع در رابطه با همسرمان می‌تواند بسیار مخرب و آسیب‌زننده باشد.
نمی‌دانم برای شما پیش آمده است که وارد خیابانی بشوید که یکطرفه است ودر کمال تعجب ببینید ماشینی از روبه‌رو می‌آید، با دیدن شما کنار نمی‌رود بلکه نوربالا می‌زند که شما از سر راه او کنار بروید؟ آنچنان حق به جانب پیش می‌آید که شما برای یک لحظه شک می‌کنید، نکند خیابان دو طرفه است یا کسی که ورود ممنوع آمده شما هستید نه او! مشابه این اتفاق در زندگی مشترک هم رخ می‌دهد. زمانی که یکی از طرفین قانون را می‌شکند اما همچنان فکر می‌کند حق با اوست و دیگری اشتباه کرده است. کمی به زندگی مشترک‌تان دقت کنید.
اما ورود ممنوع‌های زندگی مشترک چیست؟ چیزهایی که گاهی ناخواسته و در برخی مواقع کاملا عمدی آنها را رعایت نمی‌کنید و به آرامش و احساس خوشبختی در خانه‌تان صدمه می‌زنید. ما در این مطلب به چند ورود ممنوع معروف اشاره می‌کنیم، اما در شهر زندگی، خیابان‌ها و کوچه‌های زیادی ورود ممنوع هستند که باید آنها را پیدا کنید و سعی داشته باشید تحت هیچ شرایطی بی‌قانونی نکرده و وارد آنها نشوید. البته انتخاب با خودتان است. می‌توانید وارد شوید و جریمه آن را بپردازید. جریمه‌ای به تلخی برهم خوردن روابط‌تان در خانه!
اینجا حریم شخصی من است
مهم‌ترین ورود ممنوع در زندگی مشترک، ورود به حریم شخصی یکدیگر است.
ازدواج به دلیل نزدیکی زیادی که بین دو نفر بوجود می‌آورد، می‌تواند این شبهه را ایجاد کند که طرف مقابل حق ندارد زندگی شخصی و دنیای جداگانه‌ای داشته باشد. برای مثال پست الکترونیک، تلفن همراه و چیزهایی از این قبیل باید تحت نظر همسر هم باشد. به عبارت بهتر، برخی همسران فکر می‌کنند می‌توانند یکدیگر را مانیتورینگ کرده و از کوچک‌ترین ارتباطات هم باخبر باشند. هر چند حریم شخصی تعریف متفاوتی در رابطه همسران دارد و دو نفر در بسیاری از مواقع دارای یک حریم هستند اما این به معنی از بین رفتن تمام فایل‌های خصوصی در ذهن و واقعیت زندگی آنها نیست. زمانی که هر کدام از همسران وارد حریم شخصی دیگری بشوند، احساس ناامنی و بی‌اعتمادی در زندگی شان ایجاد می‌شود که به این سادگی‌ها قابل برگشت نیست.
مراقب باش، او عزیز من است
ورود ممنوع دوم،
خانواده طرف مقابل است. این مورد از آن دسته ورود ممنوع‌هایی است که در اکثر مواقع کاملا هوشیارانه و با توجه به نتایج منفی و دلگیر شدن همسر، به آن وارد می‌شوند.
همسر شما، قبل از آن‌که همسر شما باشد
پسر یا
دختر این
خانواده بوده است. آنها مادر، پدر، خواهر و برادر او هستند. سال‌ها پیوند عاطفی که بینشان بوده است‌نمی‌تواند به‌خاطر اشتباهی که در مقابل شما انجام داده‌اند، نادیده بگیرد. در ایده‌آل‌ترین شکل ممکن بهتر است هر گونه انتقاد از
خانواده همسرتان را فاکتور بگیرید و خودتان مشکل‌تان را حل کنید اما اگر هم مجبور به گفتن مشکلی هستید، مراقب باشید که در کمال احترام آن را بیان کنید. انتقاد بی‌ادبانه از
مادر همسرتان مثل ورود ممنوع در یک اتوبان پرتردد است که نتیجه‌ای جز یک تصادف سخت با تلفات جانی نخواهد داشت.
غرورت را بشکن
سومین ورود ممنوعی که بسیاری از زوج‌ها ناخواسته رعایت نمی‌کنند، غرور در مقابل شریک زندگی‌شان است. غرور یک صفت ناپسند در تمام ارتباطات انسانی است اما در مقابل همسر که نوع رابطه در نامش مشخص است، می‌تواند بسیار مخرب باشد. وقتی دو نفر «همسر» یکدیگر هستند یعنی نباید هیچ‌کدام نسبت به دیگری خودش را برتر بداند. آسیب جدی که غرور به زندگی مشترک می‌زند، دور شدن همسران از یکدیگر است. برای «همراه» بودن و «همدل» شدن، باید به معنی واقعی کلمه «همسر» بود. غرور می‌تواند مثل یک موریانه در طول زمان پایه‌های همراهی شما و همسرتان را بخورد و آسیب جدی به رابطه‌تان بزند.