چاپ

آریا بانو -
والدین چگونه می توانند دعوای کودکان را مدیریت کنند؟
٣٧
٠
کودکت / سیاری از والدین به محض دعوای کودکان با یکدیگر واکنش نشان می‌دهند؛ با اینکه می‌دانند دعوای آن‌ها خیلی زود خاتمه پیدا خواهد کرد. دعوای کودکان در زمین بازی یا مشاجره آنها به مرور باعث تقویت مهارت‌های اجتماعی و همدلی بین آنها خواهد شد. از منظر روانشناسی کودک مداخله کردن در دعوای کودکان همیشه و همه‌جا لازم نیست. هالی شیفرین (Holly Schiffrin) استاد دانشگاه مری واشنگتن می‌گوید:
قلدری کردن کودکان به این معناست که یکی از آنها با تکرار حرکاتی، قصد آسیب رساندن به کودک دیگر را دارد. در این رابطه نوعی تفاضل قدرت هم وجود دارد. معمولا یکی از کودکان از لحاظ سنی یا جسمی از دیگری بزرگ‌تر است.
حل دعوای کودکان
او در ادامه اشاره می‌کند که در صورت وجود هر گونه خطر فیزیکی والدین باید از کودکان محافظت و مراقبت کنند. در زمان دعوا فرصت خوبی برای یاد دادن مهارت‌های بیشتر به کودکان است.
دکتر شیفرین می‌گوید:
والدین باید در دعوای کودکان ابتدا صبر و حوصله به خرج دهند. باید منتظر بمانند و ببینند که کودکان چه عکس‌العمللی نشان می‌دهند. کودکان باید نحوه تعامل اجتماعی در ارتباط با دیگران را یاد بگیرند و مشکلاتشان را به کمک همین تجربیات اولیه در دعوا‌ها حل کنند.
اگر به این تنیجه رسیدیم که دعوا وارد مسیر خطرناک‌تری شده، وقت دخالت کردن ما رسیده است. از کودکان بخواهید که درباره حل مشکل بین خودشان تبادل‌ نظر داشته باشند و اختلافات بین خودشان را به شیوه‌ی دیگری غیر از گلاویز شدن حل کنند. یادگیری این مهارت صرفا برای خاتمه دادن به دعوا نیست، بلکه آن‌ها را مجبور می‌کند به روش پخته‌تر و منطقی‌تری با هم مذاکره داشته باشند.
دعوای کودکان در زمین بازی و نحوه دخالت والدین
فقط در صورتی که کودک در معرض خطر فیزیکی یا آسیب قرار گرفته در دعوای بین کودکان دخالت کنید، در غیر این صورت سعی کنید بچه‌ها را به حال خودشان رها کنید.
اگر دعوا در حال شدت یافتن است، از کودک بخواهید که وارد گفت و گو با طرف مقابل شود
اجازه دهید هر یک از بچه‌ها مواضع خود را در اختلاف پیش آمده با شیوه و بیان خودش مطرح کند
به آنها پیشنهاد دهید که به دنبال یافتن یک راه حل باشند. این سوالات را از آنها بپرسید: چه کاری می‌توانید انجام دهید که احساس خوبی را در طرف مقابل ایجاد کند. چه کاری می‌توانید انجام دهید که برای هر دو طرف عادلانه باشد.
در صورت لزوم می‌توانید راه حل مورد نظر خودتان را ارائه دهید ، اما هیچ وقت آن را به کودک تحمیل نکنید.
نتایج بسیار خوبی درباره اختلافات حل شده در دوران کودکی وجود دارد. کندی مور (Kennedy-Moore) متخصص خانواده در این مورد می‌گوید:
نگاهی به رشد روابط دوستی و صمیمیت بین کودکان نشان می‌دهد که این پیوند‌ها به دلیل بیشتر شدن توانایی بچه‌ها به سازگاری با یکدیگر هم تقویت شده است.
او به مطالعات دانشگاهی اشاره می‌کند که نشان داده میانجیگری والدین در این شرایط بهترین راه است. والدین از این بابت که کودکان مهارت‌های خوبی را می‌آموزند، احساس خوبی پیدا می‌کنند. هر تلاش کودکان مانند هدیه‌ای برای والدین است. کودکان هم از اینکه احساساتشان شنیده شده، احساس خوبی خواهند داشت.
زندگی فراز و نشیب‌های فراوانی دارد، مطالعات نشان داده است که نباید در هر شرایطی از میانجیگری استفاده کرد. کندی مور می‌گوید:
به عنوان والدین سعی کنید بهترین تصمیم را در شرایط دعوای بچه‌ها بگیرید.