آریا بانو -
آرایشگرم و
دوست ندارم
پسر 14 سالهام اغذیه فروشی باز کند!
١٧٤
٠
خراسان / پسری 14 ساله دارم. من دارای لیسانس و آرایشگر هستم. پسرم این روزها اصرار دارد که درس خواندن هیچ فایدهای ندارد. کار من را هم قبول ندارد و میگوید که درآمدش خوب نیست. میگوید که سرمایهای برایم جور کن تا خودم یک اغذیهفروشی باز کنم و با دوستانم، پول پارو کنم. شانس من، همه درس خواندههای فامیلمان یا بیکارند یا در شغل آزاد مشغول هستند و مدرکشان به دردشان نخورده است ولی
دوست دارم پسرم درس بخواند چون ذهن خوبی دارد اما به حرفم
گوش نمیدهد.
دغدغه طرح شده از سوی شما متاسفانه مسئله بسیاری از والدین است که در واقع دو بخش مهم دارد: 1- وجه جامعهشناختی که فرایندهای اقتصادی،
سیاسی و دیگر متغیرهای جامعه نهاد طی چند سال مسبب شکل گیری آن شدند و 2- وجه فردی و شخصی که ریشه در نگرش و انتظارات فرد دارد که بی شک بخشی از آن از متغیر اول نیز نشأت میگیرد.
در مجموع شما به عنوان والد
پدر و یک فرد هرگز نمیتوانید حریف انرژی و قدرت اثرگذاری متغیر اول شوید یعنی آن چه
فرزند شما در جامعه میبیند و بر اساس آن مسیر آینده خود را شکل میدهد اما درباره تغییر نگرشهای وی در خصوص کارکرد تحصیل و مزایا و حتی معایب، میتوانید کارهایی انجام دهید.
آیا پسرتان با صبر و حوصله است؟
اینکه شما
فرزند تحصیل کرده
دوست دارید مساوی با ملزم کردن پسرتان به این خواسته نیست بلکه فقط طرح آن کفایت میکند و نه خدای نکرده طرد او چون نمیخواهد تحصیل کند. بهترین راه، روبهرو کردن واقعگرایانه وی با مزایای تحصیل است و از سوی دیگر این یادآوری که تحصیل امری دیر بازده است که نیاز به حوصله و پشتکار فراوان دارد. اگر با توجه به شناخت کافی که خود شما از پسرتان دارید و همینطور میتوانید از فرد خبرهای نیز کمک بگیرید، به این نتیجه برسید که او اهل صبر و حوصله و پشتکار و به خصوص فعالیت ذهنی نیست، اصرار به ادامه تحصیل چندان نتیجهای دربرنخواهد داشت.
بگذارید سختی کار را بچشد
دنیای مدرن و پر از وسایل مبتنی بر رفاه، شهرت، فخر و لذت این روزها،
جوانان ما را به شدت مشتاق هرچه سریعتر رسیدن به آنها کرده است. تلفنهای همراه چند میلیونی، خودروهای چند صد میلیونی و خانههای چند میلیاردی. متاسفانه این تعجیل هیچ تناسبی با تحصیل که ذات آن بر صبر و پشتکار است، ندارد و برای همین
فرزند شما هرچه زودتر میخواهد به آرزوهایش برسد که تجربه و سالهای عمر شما میداند که کار به این سادگیها نیست. بنابراین کار دیگری که میتوانید انجام دهید بخشی از وقت وی را درگیر بازار و به اصطلاح پول درآوردن کنید تا به طور واقعی با رویا پردازیهای خود روبهرو شود و متوجه سختی کار حتی در آن جا نیز بشود که یک شبه و یک ساله نمیتوان پراید را پرادو کرد و آنها که کردهاند یا نابه جا کردهاند یا خیلی نخبه و زبده بازار بودهاند یا تجربه و سرمایه
پدر پشتشان بوده یا حتی علم و دانش خود فرد که باز از مزایای تحصیل است.
قول بدهید که در آینده کمکش خواهید کرد
هرگز برای یک
نوجوان و جوان اهداف بلند مدت و گاه دشوار و دست نیافتنی برنشمارید. برای مثال به وی امید دهید که حتما در تاسیس کسب و کار آیندهاش کمک حال وی خواهید بود. البته او هم قول دهد حداقل دیپلم خودش را با کیفیت و علاقه بگیرد و چند سال بعد که دیپلمش را گرفت با همفکری خودش و مشورت با افراد خبره برای آینده تحصیلی و شغلی وی تصمیمگیری خواهید کرد که می تواند تاسیس اغذیه باشد یا بنگاه اقتصادی دیگری. بی تردید سه تا چهار سال دیگر
فرزند عاقلتر و واقع بینتری دارید و از طرفی بسته به شرایط و احوال اقتصادی جامعه باید تصمیم بگیرید بنابراین موافقت یا مخالفت با تصمیم کنونی وی نتیجهای در برنخواهد داشت مگر این که اصرار شدید وی به ترک تحصیل هم اکنون باشد که در نکته دوم عرض شد چگونه وی را با رویای پولدار شدن روبه رو کنید.
نویسنده : رضا
زیبایی | روان شناس
http://www.banounews.ir/fa/News/158177/آرایشگرم-و-دوست-ندارم-پسر-14-سالهام-اغذیه-فروشی-باز-کند!