آریا بانو -
هنر شاد بودن را به کودک بیاموزید
٥٣
٠
منودلیار / برای بسیاری از والدین، تربیت کودک شاد هدف نهایی و مقدس سرپرستی است اما اغلب، ما فکر می کنیم شادی آن لحظات گذرای به دست آوردن چیزی است که می خواسته ایم. شادی پایدار در واقع خیلی پیچیده تر بلکه بسیار با ارزش تر است. شما می توانید فرصت های شاد بودن کودکتان را فقط با طرز تربیت آنها تا حد زیادی افزایش دهید.
چه چیزی کودک شاد را به فرد بزرگسال شاد تبدیل می کند؟ از آنجایی که خوشبختی یکی از نتایج جانبی
سلامت احساسی است این مقاله درباره پرورش یک کودک شاد با کمک به او برای تقویت خوشبینی و همچنین عواملی است که انسان را شاد می کند .
تحقیقات اخیر نشان می دهد وقتی بقا، امنیت و رفاه اساسی تضمین شده باشد شرایط بیرونی تاثیر چندانی بر میزان شادی و خوشحالی ما ندارد. ژن های ما مطمئنا به شادی ما کمک می کند تاثیر آنها می تواند بهبود دهنده باشد یا بر شادی ما تا حد بالاتری کنترل داشته باشد. بزرگترین عامل تعیین کننده شادی به عادات ذهنی، احساسی و فیزیکی ما بستگی دارد که ترکیب شیمیایی بدن را می سازد و میزان شادی ما را مشخص می کند.
همه می دانیم بعضی از ما تمایل بیشتری به سرحال بودن نسبت به بقیه داریم. این قسمت ذاتی است؛ فقط سرنوشت ژن های ما به ما حس و حالی شادتر می دهد اما بیشترین قسمت حس و حال ما به عادات ما بستگی دارد. شاید عجیب به نظر برسد که شادی را به عنوان یک عادت در نظر بگیریم اما احتمالا به مرور زمان بچه ها بزرگسالانی می شوند که با مهارت شاد بودن یا حتی شاد نبودن تا حد زیادی سازگار می شوند و به آن عادت می کنند.
احساس و طرز تفکر ما درباره دنیا و در نتیجه درک تجربه هایمان
کارها یا عاداتی مشخص مثل تمرینات ورزشی مدام،
تغذیه سالم، تمرکز، ارتباط با مردم و آنطور که تحقیقات پی در پی ثابت کرده، لبخند زدن و خندیدن!
ویژگی های شخصیتی مثل خویشتن داری، سخت کوشی، خوشرویی، اهمیت دادن به دیگران، رعایت حقوق شهروندی، مدبر بودن، جسارت، توانایی رهبری و درستکاری و صداقت.
در عمل، این ویژگی های شخصیتی فقط عادات هستند، تمایلاتی برای عمل کردن به روش هایی مشخص در مواجه با انواع مشخصی از موقعیت ها اما مطمئنا هر چه بیشتر ما این رفتارها را از خودمان نشان دهیم زندگی ما بهتر پیش می رود، احساس بهتری نسبت به خودمان داریم و زندگی را با معناتر می بینیم و هر چه زندگی را با معناتر ببینیم خوشحال تر خواهیم بود. بعضی از عادات شادی آور واضح هستند؛ آنها همان نصیحت های بزرگترها هستند: سخت کوش باش، با مردم در ارتباط باش، به
سلامت بدنت برس، برای پول و مالت حساب کتاب داشته باش، به جامعه کمک کن.
بقیه، عاداتی شخصی از پرورش خودمان است که ما را از افرادی که شاد نیستند مجزا می کند و لذت و شادی را به زندگی ما می آورد مثل کنترل احساسات و حالات و تقویت مثبت اندیشی. این عادات وقتی بخشی از زندگی ما شوند اتوماتیک جزئی از شخصیت ما می شوند و برای افکار و احساسات ما عملکردی محافظتی خواهند داشت.
حالا چطور می توانیم به فرزندانمان کمک کنیم تا عاداتی را در خود پرورش دهند که منجر به شادی ماندگار شود؟
آموزش عادات ذهنی سازنده و شادی آور به کودکان
کنترل احساسات و حالاتمان، گفتگوهای درونی مثبت، تقویت مثبت اندیشی، قدر زندگی را دانستن، تمرین قدردانی و ارزش قائل شدن برای ارتباطمان با همدیگر و کل جهان. این عادات را در خود ایجاد کنید، آنها را الگو قرار دهید، در صحبت هایتان از آن استفاده کنید و ببینید که کودکتان هم برای شاد بودن از شما تقلید می کند.
آموزش عادات روزمره و ایجاد شادی
ورزش مرتب،
تغذیه سالم و مراقبه همگی ارتباط و وابستگی زیادی با میزان شادی و خوشحالی دارد اما شما و فرزندتان ممکن است راهکارهای شخصی تر و مخصوص به خودتان داشته باشید؛ برای بسیاری از افراد
موسیقی یکی از مواردی است که حس و حالشان را فوری خوب می کند برای افراد دیگر چند دقیقه ای پیاده روی در طبیعت همیشه مفید بوده است.
ایجاد سرگرمی و آوردن شادی به زندگی
به قول معروف خنده بر هر درد بی درمان دواست. هر چه بیشتر بخندیم خوشحال تر خواهیم بود. در واقع خندیدن و شادی ترکیبات شیمیایی بدن ما را تغییر می دهد. پس دفعه بعد که خواستید با بچه تان از بی حالی و افسردگی در بیایید تماشای یک
فیلم کمدی مثلا
فیلم های برادران مارکس را امتحان کنید. لبخند زدن ابزاری فوق العاده برای شادتر کردن ما است حتی اگر اوایل مجبور باشیم لبخند بزنیم. بازخورد ماهیچه های صورت به ما اطلاع می دهد ما خوشحال هستیم و به این ترتیب حس و حال ما بهتر می شود. صرف نظر از خلقیات اطرافیانمان، چرخه و تکرار بازخوردهای مثبت باعث بهتر شدن خلق و خو می شود.
الگو کردن گفتگوهای درونی مثبت و شاد بودن
همه ما به مشوقی برای کمک گرفتن در موانع زندگی نیاز داریم. چه کسی گفته این مشوق نمی تواند خود ما باشد؟ در واقع چه کسی بهتر از خودمان؟ تحقیقات نشان می دهد افراد شاد به خودشان اطمینان می دهند، از خودشان هم قدردانی می کنند، شکرگزار هستند و معمولا پر انرژی و با شور و حال صحبت می کنند. درباره خودتان هم با صدای بلند و مثبت حرف بزنید و صحبت کنید طوری که کودکتان بشنود و ناخودآگاه یاد بگیرد باید خودش را به اندازه
دوست داشته باشد.
تقویت مثبت اندیشی و شادی پایدار
تلقین مثبت اندیشی علیه غم و شاد نبودن عمل می کند. درست است که بعضی از ما نبست به بقیه مثبت اندیش تر متولد شده ایم اما همه ما می توانیم افکار مثبت را درون خودمان پرورش دهیم. با کودکانتان با حوصله صحبت کنید و از مدل افکار آنها سر در بیاورید. اگر الگوی فکری آنها را منفی می بینید از همان کودکی سعی کنید افکار مثبت را در ذهن آنها جایگزین و تقویت کنید.
کمک به
کودکان برای یافتن دلخوشی ها و شادی روزانه
مطالعات نشان می دهد افرادی که به معجزه های کوچک روزمره توجه می کنند و سعی می کنند با آنها در تماس باشند خوشحال تر هستند. اگر مثبت اندیش باشیم زندگی روزانه سرشار از اتفاقات لذت بخش است. منظره غروب خورشید با وجود اینکه اتفاقی تکراری و روزمره است هنوز هم جذاب است. صمیمیت و ارتباط با فروشنده محله که شما و فرزندتان را می شناسد. شادی پیدا کردن کتابی جدید از نویسنده مورد علاقه تان در کتابخانه. نامه یا تماسی از یک عزیز. پیدا شدن اولین رنگ های زرد در طبیعت بهاری.
همان طور که آلبرت انیشتین می گوید: "فقط دو راه برای زندگی کردن هست. یکی اینکه فرض کنیم هیچ چیزی معجزه نیست دوم اینکه فکر کنیم هر چیزی یک معجزه است".
حمایت از بچه ها برای اولویت بندی روابط اجتماعی
تحقیقات نشان می دهد شادی و روابط اجتماعی خوب ارتباط نزدیکی با هم دارد. افراد شادتر با افراد بیشتری در ارتباط هستند و رابطه عمیق تری با این افراد دارند. باید به بچه ها یاد داد تا زمانی که رابطه ای خوب پیش برود و شادی آنها را از بین نبرد ارزشمند است.
ما فراموش می کنیم شادی نتیجه به دست آوردن آنچه نداریم نیست بلکه قدردانی و سپاسگزار بودن از آنچه داریم است.
بسیاری از افراد فکر می کنند آنها نمی توانند شکر گزار باشند مگر اینکه خوشحال باشند یعنی در اصل فکر می کنند باید چیزی برای سپاسگزار بودن داشته باشند.اما وقتی دقیق تر نگاه کنیم متوجه می شوید قضیه برعکس است: افراد خوشحال سپاسگزار هستند. افرادی که خودشان را از قصد به سپاسگزار بودن عادت داده اند در مقایسه با کسانی که می شناسند خوشحال تر هستند.
بچه ها پیش زمینه ای از زندگی ندارند به همین دلیل نمی دانند خوشبخت هستند یا بدبخت؛ آنها در این حد درک می کنند که مثلا دوستشان کتانی های گران تری دارد اما راه های زیادی برای کمک به فرزندان برای عادت کردن به قدردانی وجود دارد که نقطه مقابل تضمین هر چیز گذرایی در زندگی است. در واقع والدین باید به افکار
کودکان شکل بدهند نه اینکه فقط برای آنها سخنرانی کنند.
پذیرش تمام احساسات و ارتباط آن با شادی
زندگی پر از لذت های کوچک و بزرگ است اما حتی در زندگی شادترین آدم ها هم چیزهایی از دست رفته و دردهایی وجود دارد و همه ما روزانه دلایل کوچک و بزرگی برای ناراحت بودن و عزا گرفتن داریم. پذیرفتن غم و اندوه به عنوان یک حس واقعی، نه تنها به معنی منفی بودن نیست بلکه باعث درک بهتری از انسانیت می شود. پذیرش این احساسات منفی در واقع توانایی را ما برای لذت بردن در زندگی بیشتر و عمیق تر می کند.
بنابراین انتخاب شادی به معنی سرکوبگری احساساتمان نیست. منظور تشخیص و پذیرفتن تمام احساساتمان و اجازه دادن به خودمان برای حس کردن آنها است که به ما این امکان را می دهد تا آنها را با حسی بهتر جایگزین کنیم و به این ترتیب احساسات منفی از بین می روند.
برای شاد کردن کودک با وجود احساسات منفی فقط تاکید کنید احساسات ناراحت کننده به او اجازه می دهد آنها را حس کند و به این ترتیب به از بین رفتن آن احساس کمک می کند و در نتیجه او می تواند حس و حال بهتری پیدا کند. البته باید توجه داشت این روند به سرعت اتفاق نمی افتد پس باید به فرزندتان (یا خودتان) هر چقدر لازم است زمان بدهید.
کمک به کودک برای کنترل احساسات و ایجاد شادی
بیشتر افراد نمی دانند که برای رها کردن حس و حالی بد مختار هستند و می توانند آگاهانه خلق و خویشان را تغییر دهند. عمل کردن به این مورد می تواند واقعا ما را شادتر کند. این موارد را برای تمرین این مورد در نظر بگیرید:
بر حس و حالتان نظارت داشته باشید
ضمن اینکه خودتان را
دوست دارید تمام عواطف و هیجاناتی را که برایتان پیش می آید حس کنید.
توجه به افکار منفی که احساساتی منفی را در شما به وجود می آورد (بچه ام نباید این طور رفتار کند! اگر رفتارش این طور باشد به آدمی بد تبدیل می شود!)
انتخاب تفکری که حال شما را کمی بهتر می کند. (مثلا بچه ام مثل یک بچه رفتار می کند چون بچه است. همیشه همین طور نمی ماند)
تصمیم گیری برای تغییر حس و حال بد کار مشکلی است. وقتی درگیر آن هستید انجام کاری اساسی برای تغییر اوضاع مشکل است. لازم نیست خلق و خوی گرفته تان را به نشاط و سرزنده بودن تغییر دهید؛ فقط راهی پیدا کنید و به خودتان کمک کنید تا کم کم احساس بهتری داشته باشید. این تکنیک در واقع به شما کمک می کند تا با هر آنچه شما را ناراحت می کند رو به رو شوید و برای حل آن تلاش کنید.
گاهی اوقات فقط تغییر طرز تفکر ما درباره یک موقعیت واقعا اوضاع را تغییر می دهد. پس به جای اینکه مثلا فکر کنید: "چطور می تواند با تمام خوبی هایی که در حق او کرده ام انقدر با من بد رفتاری کند؟!" این طور فکر کنید " عصبانی شدن بچه ها از
پدر و مادرهایشان معمولی است. او در حال حاضر درگیری فکری دارد و نیاز دارد او را درک کنم".
چطور به خلق و خوی بهتر کودکتان کمک کنید؟ وقتی حالش خوب است با او درباره راهکارهایی که می تواند برای حسی و حالی بهتر داشته باشد صحبت کنید. چه چیزی حال او را خوب می کند؟ چیزهایی که برای حس و حال خوب شما کار آمد است با او به اشتراک بگذارید بعد وقتی فرزندتان حال بدی داشت فقط مواردی که او را شاد می کند به او یادآوری و بر آنها تاکید کنید.
مواقعی که ناراحت است حتما از او بپرسید به کمک احتیاج دارد یا نه. حتی اگر بتواند اوایل، یک بار از ده بار، خلق و خویی بهتر را انتخاب کند به زودی متوجه می شود چقدر وقتی این کار را انجام می دهد زندگی بهتری خواهد داشت.
مقابله با پیام "شادی خریدنی است"
به عنوان والدین باید به یاد داشته باشیم ما تنها کسانی نیستیم که زندگی کردن را به بچه هایمان یاد می دهیم. آنها مدام از رسانه ها این پیام را می گیرند که زندگی و شاد بودن فقط به کسب پول بیشتر و وسایل بیشتر بستگی دارد. در نهایت آنچه ما برایشان الگو قرار می دهیم و به آنها می گوییم مهم تر است اما باید با این پیام های منفی مستقیما مقابله کنیم.
کمک کردن به بچه ها برای یادگیری شادی کمک کردن
تحقیقات نشان داده سربلندی و عزت نفس ناشی از کمک به بهتر کردن جامعه ما را خوشحال تر می کند و این باعث می شود بچه هایمان هم خوشحال تر شوند. کار ما به عنوان والدین پیدا کردن روش هایی برای ایجاد تغییری مثبت در دنیا به دست بچه هایمان است؛ به این ترتیب آنها می توانند از این تجربه روابط اجتماعی بهتر را یاد بگیرند و از آن لذت ببرند.