چاپ

آریا بانو -
رضا فیاضی برای دهه شصتی‌ها چهره‌ای آشناست. او را بیشتر با عنوان پدری مهربان می‌شناسند. با جمال آقای جمالی در «قصه‌های تابه‌تا» و پدر خانواده در «دنیای شیرین» و تمام خاطرات خوشی که با این مجموعه‌ها و مجموعه‌هایی از این دست داشتند. او اما مدتی از تلویزیون دور بود. در زمانی که کودکان و نوجوانان نسل‌های بعدتر از دهه شصتی‌ها و تا حدودی هفتادی‌ها، با وجودی که شبکه اختصاصی داشتند و تمام طول روز برنامه کودک برایشان پخش می‌شد اما دیگر مجموعه‌های خاطره‌انگیزی مانند آنچه نسل‌های قبل‌تر داشتند، نداشتند.
رضا فیاضی در کافه خبر خبرآنلاین، در گفت‌وگویی که مشروح آن به زودی منتشر خواهد شد در این‌باره می‌گوید: «دهه شصت پرملات بود. الان بچه‌های ما خاطره ندارند. عمو و خاله‌ها زود فراموش می‌شوند ولی زی زی گولو هیچوقت فراموش نمی‌شود. برای اینکه خلاقانه بود و پر از حس‌هایی که بچه‌ها درک می‌کردند.»
فیاضی در ادامه در پاسخ به این سوال که چرا کم‌کار شده گفت: «کم کار نشدم، تلاش خودم را کردم که حضور داشته باشم. هم من و هم آقای قناد طرح‌هایی را برای ساختن به تلویزیون بردیم اما موفق نشدیم. من یک طرحی به اسم «حوض نقاشی» داشتم که یک کار روانشناسی بود. برای طرح آن با چند دکتر روانشناس صحبت کرده بودم و برایش ایده داشتم. اما پوستمان را کندند. اول گفتند این کار کودک است، بعد گفتند نه، کار خانواده است، بعد که به گروه خانواده بردیم گفتند اسپانسر بیاورید! به قول معروف اسپانسرم کجا بود؟!»
بازیگر نقش پدر در «دنیای شیرین» در ادامه با بیان اینکه اتفاقا خیلی خوب می‌شود اگر بی بی سی برنامه کودک پخش کند، گفت: «من این اتفاق را منفی ارزیابی نمی‌کنم. شاید این یک تلنگر باشد برای مدیران ما بلکه به خودشان بیایند. شما دهه شصت را با الان مقایسه کنید بچه‌ها چقدر از برنامه‌های تولیدی آن دوران خاطره دارند؟ الان چطور؟ برای اینکه مدیران باید دلسوز باشند.»
خبرآنلاین