آریا بانو -
چگونه یک دونده طبیعت حرفه‌ای شویم؟
٢٥٧
٠
مجله اینترنتی تناسب اندام / دویدن در طبیعت همچنان که یک امتیاز است، با خودش مسئولیت نیز به بار می آورد: برای اینکه یک دونده حرفه ای طبیعت باشیم، باید هیچ اثری در طبیعت از خودمان بجای نگذاریم و در هنگام ترافیک دونده ها حرفه ای ترین رفتار را از خودمان نشان دهیم.
در زیر مهمترین ویژگی های یک دونده حرفه ای طبیعت را میگوییم:
با دونده های دیگر مهربان باشیم.
انجمن بین المللی تریل رانینگ (ITRA) ایجاد احساس دوستی بین دوندگان را از مهمترین ویژگی های یک دونده طبیعت بیان میکند.
زیبایی دویدن در طبیعت این است که همه ما از سریع ترین دونده تا کندترین، در کنار هم هستیم. این بدان معنا نیست که بایستیم و با هر دونده خوش و بش کنیم، بلکه سری به معنای تشویق تکان دهیم یا لبخندی به معنای امید بزنیم.
به شرایط طبیعت توجه کنیم.
بعضی از مسیرها در روزهای بارانی، قابل استفاده نیستند. آگاه باشید که جای پاهای شما تا هفته ها و ماهها در محیط باقی میماند و روی آن تاثیر میگذارد. یک قانون کلی وجود دارد و آن این است که اگر جاهای پاهایتان در مسیر میماند پس آن مسیر هنوز مناسب دویدن نیست چون خیلی خیس است.
به حقوق دیگر موجودات در مسیر توجه کنیم.
از نظر فنی، اسبها همیشه بیشترین حق را در هر مسیر طبیعی دارند، و سپس کوهنوردان و دوندگان و دوچرخه سواران هستند. با این حال باز هم باهوش باشید. ارجحیت با اسبهاست و اگر یک کوهنورد در حال بالا آمدن از یک شیب باشد که شما در مقابل آن در حال پایین آمدن از شیب هستید، مودب باشید و اگر ممکن است کنار بروید. معمولا برای شما راحتتر است که کنار بروید تا اینکه یک دوچرخه سوار بایستد تا شما رد شوید. به یاد داشته باشید ! ممکن است ما ورزشهای شبیه به هم را انجام ندهیم اما همه ما
عشق به طبیعت را با هم تقسیم میکنیم …
زباله نریزید.
زباله نریختن موضوعی کاملا مبرهن است اما بهتر است به آن اشاره ای شود. بجز اینکه توجه داشته باشید که خودتان زباله نریزید، اگر هم زباله ای در راه دیدید آنرا بردارید و با خود حمل کنید. مطمئنا این مسئولیت شما نیست، اما با انجام اینکار کارما خود را پاکسازی میکنید. انجمن بین المللی تریل رانینگ (ITRA) میگوید: “مسابقات، در محیط های طبیعی شکننده شکل میگیرند، و همه شرکت کنندگان در این مسابقات سهیم هستند، دوندگان، برگزار کنندگان، شرکا و افراد همراه همه باید تعهد کنند که از تعادل طبیعت محافظت کنند.”
صدای موزیکتان را کم نگه دارید.
این یک قانون مبرهن در برنامه هایی است که در طبیعت برگزار میشود اما همیشه یک دونده هست که به آن اهمیت نمیدهد. آنقدر صدای موزیکتان را زیاد نکنید که بلندگوهایتان منفجر شود و اگر با هدفونتان موزیک
گوش میدهید حتما یکی از گوشی ها را درآورید تا صدای افراد پشت سر خود را بشنوید و همچنین متوجه باشید که در اطرافتان چه میگذرد.
قوانین را بدانید.
بعضی از مسیرهای طبیعت دارای بخش های خاصی هستند که برای پیاده رو، دوچرخه سوار و اسب سوار تعیین شده است. اگر مسیرها را بدانید برایتان راحتتر است زیرا اینگونه متوجه هستید که در مسیرتان با چه کسانی روبرو میشوید. بعضی از مسیرهای طبیعت فقط دارای یک بخش هستند و همه، از دوچرخه سوار تا پیاده، میتوانند از آنها استفاده کنند. بعضی از مسیرها نیز به تجهیزات خاصی نیاز دارند مثلا اسپری خرس برای مواجه شدن با خرسها. همچنین اگر مسیری با علامت “بسته است” مشخص شده است، قانون ساده است، به هیچ عنوان از آن استفاده نکنید.
مانند یک دونده حرفه ای خودتان را خالی کنید.
قانون کلی اینگونه است که شما باید حداقل 200 متر از مسیر دویدن و 200 متر از رودخانه (اگر وجود دارد) فاصله بگیرید، یک چاله با ارتفاع 15 سانتی متر در زمین بکنید، کارتان را بکنید، روی آنرا با خاک بپوشانید و دستمالتان را نیز با خود بردارید. واقعیت این است که خیلی از افراد چاله نمی کنند اما برداشتن دستمال
توالت از آن هم مهمتر است. زیرا این دستمالها ممکن است ایجاد آتش سوزی کنند. اگر نمیتوانید دستمالتان را بردارید بجای آن از برگ استفاده کنید. زمانی که مجبورید ادرار کنید روی صخره ها یا زمین لخت این کار را کنید تا به پوشش گیاهی آسیب نزنید.
داوطلب شوید.
سعی کنید زمانی را اختصاص دهید تا دوباره به راهی که در آن دویده اید بازگردید. میتوانید داوطلب شوید تا در این راه زباله ها را جمع کنید. حتما اینکار را انجام دهید چون ممکن است در راه با دونده های جذابی روبرو شوید.