چاپ

آریا بانو - تهران- عضو هیأت‌علمی گروه جامعه‌شناسی دانشگاه شهید بهشتی گفت:خصوصی انگاری افراطی فضای خانواده عامل همسرکشی می شود چرا که گزارش نشدن ضرب و شتم باعث ایجاد موانع در پیشگیری می شود.

مرضیه ابراهیمی روز یکشنبه در نشست تخصصی «تحلیل جامعه‌شناختی پدیده‌های زن‌کشی و شوهرکشی» که در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد، افزود: خوبی رویکردهای کیفی در حوزه همسرکشی این است که می توان به ابعاد عمقی جرم پرداخت. این که چه دلایلی باعث پایان دادن به زندگی شریک زندگی می شود؟
وی در ادامه به اهمیت نهاد خانواده اشاره کرد و گفت: تمام تحقیقات نشان داده در میان همه افراد و کنش های آنان، خانواده نقش پررنگی دارد. در مورد همسرکشی هم می توان گفت درون فضای خانواده صورت می گیرد و جرمی است که خانواده ها را هم تحت تاثیر قرار داده و شبکه ارتباطی میان خانواده را از میان می برد و فرزند عامل بازدارنده این اتفاق نیست.
این جامعه شناس ادامه داد: همسرکشی جز خشونت های شدید است که خشونت های روانی، جسمی، جنسی، اقتصادی و کلامی عامل شکل گیری آن است. همین امر ضرورت بررسی فرایندی مسایل اجتماعی به جای بررسی مقطعی یعنی توجه به مجرم، قربانی و وقوع جرم را دوچندان کرده است.
به باور ابراهیمی، افزایش فردگرایی، عدم توجه و حساس نبودن نهادهای مختلف به سایر خشونت ها و عدم گزارش آن ها توسط قربانی به دلایل مختلف فقدان مدرک، حفظ آبرو، وجود رابطه خانوادگی با مجرم از علل و عوامل گسترش همسرکشی است که خیانت، ازدواج اجباری انباشت هیجانات و احساسات منفی در خانواده و کاهش تعاملات خانوادگی دامن زننده آن است.
این جامعه شناس تصریح کرد: خصوصی انگاری افراطی فضای خانواده هم عامل قتل می شود چرا که گزارش نشدن ضرب و شتم باعث ایجاد موانع در پیشگیری می شود.
وی ادامه داد: مناسبات قدرت، بازتولید خشونت های خانگی و افزایش خشونت های عاطفی، کلامی و ناآگاهی افراد از اهمیت آن در کنار حل مسایل به صورت فردی و احساس تنهایی، ترس افراطی از طلاق و عدم توجه به فرایند شکل گیری خشونت از سوی فرد، جامعه و خانواده هم زمینه های همسرکشی را فراهم می کند.
همسرکشی در مردان و زنان متفاوت است
ابراهیمی گفت: در مردان تعصبات ناموسی، سو ظن و هیجانات آنی عامل زن کشی می شود که عموما نوع قتل هیجانی و واکنشی است که به وسیله چاقو، پرتاب اشیا و قدرت بدنی شکل می گیرد.
وی درباره واکنش مردان پس ارتکاب زن کشی عنوان کرد: واکنش آتی مردان، استفاده از تکنیک های خنثی سازی، انکار بزه دیده، انکار مسوولیت وفاداری به تعهدات بالاتر و محکوم کردن محکوم کنندگان خواهد بود.
این جامعه شناس در مورد ارتکاب قتل شوهر در میان زنان یادآور شد: موضوع اختلاف، بیکاری مرد، محدودیت های زیاد و مسایل فرزندان عامل شوهرکشی می شود که نوع قتل برنامه ریزی شده و بوسیله چاقو، سم یا اسید صورت می گیرد.
وی واکنش آتی زنان پس از ارتکاب شوهرکشی را پشیمانی عنوان کرد.
در این نشست، ابعاد جامعه‌شناختی پدیده‌های زن‌کشی و شوهرکشی با حضور اساتید و جمعی از صاحب‌‎نظران مورد بحث و بررسی قرار گرفت.